GESCHIEDENIS ONTDEKKEN In de Enkhuizer Courant verschijnt regelmatig de rubriek "Straatkei" met daarin aandacht voor straten die genoemd zijn naar beroemde plaatselijke personen. Wat mij daarin opviel was dat vele van die bekende namen met Nederlands-lndië te maken hadden. Een paarvoorbeelden: de Van Linschotenstraat genoemd naar Jan Huygen van Linschoten, Wagenaarstraat naar Lucas Jans Wagenaar. Beide cartografen in de 16e eeuw. Wagenaar heel beroemd geworden door de zeekaarten die hij tekende en de stromingen die hij beschreef om o.a. de weg naar Indië te vergemakkelijken. Van Linschoten reisde en verbleef in Indië en schreef daarover het beroemde boek "Interario". Het Snouck van Loo senpark, genoemd naar de V.O.C. regenten Snouck van Loosen (bekos tigd uit een aan de stad nagelaten kapitaal), de Buijskesweg, genoemd naar het geslacht Buijskes. Arnold Adriaan Buijskes werd in 1815 Com missaris-Generaal van Nederlands-ln dië en Gerrit Buijskes was een eer biedwaardige rechter aan het hoog gerechtshofvan Batavia (stierfin 1 832). Wat te denken als deze mensen allemaal thuis waren gebleven? In de plaatselijke Galerie "De West- friese Munt" was kortgeleden een schilderijen tentoonstelling genaamd van "Ampenan tot Zuiderkruis". Schil derijen gemaakt naar foto's van sche pen die vroeger naar Indië voeren. De oud-kapitein van de Indiëvaarder "Oranje" opende deze tentoonstelling. Schepen die vroeger naar Indië gingen vertrokken uit diverse havens van Nederland, maar ook uit havens in het buitenland, o.a. vanuit Genua in Italië. In Moesson heb ik dat ook enige malen gelezen. Men kwam vanuit Indië aan in Genua, ging verder per trein en velen maakten een trip door diverse landen, alvorens met verlof naar Holland te gaan en andersom kon dat ook. Deze zomer heb ik de haven van Genua gezien, vanuit de hoogte. We reden op een weg die alsmaar door tunnels en over hoge viaducten voerde dwars door bergen en over dalen (hoe Margriet (mijn vrouw) aan de Bloemen- rivièra in Italië onder een palm. Een "beeld" van een oud vrouwtje. kan een mensenhand 't maken). In Genua werden we attent gemaakt op een heel bijzonder kerkhof. Interesse door Moesson in kerkhoven gewekt, gingen wij kijken. Allerlei schitterende bouwwerken stonden daar als graf monument, o.a. de Kathedraal van Milaan, minutieus in miniatuur na gebouwd, evengoed zo groot als een eengezinswoning hoor! voor iemand die in Milaan geboren was, maar altijd in Genua had gewoond. Vele rijke personen hebben daar hun graven in enorme galerijen, met zichzelf daarop levensgroot gebeeldhouwd in marmer. Grimaldi's, Doria's om een paar be kende namen te noemen. Dat zoiets tot de verbeelding spreekt van het gewone volk bewijst het beeld van een oud vrouwtje, gebeeldhouwd in haar 80ste levensjaar. Haar enige doel in 't leven was, begraven te worden tussen de beroemden en de rijken. Om dat te verwezenlijken heeft ze haar hele leven gebedeld op altijd dezelfde hoek van de straat en uiterst sober in bittere armoede geleefd. Al leen al daardoor was ze een bekende persoon geworden. Ze heeft zelf het eindresultaat nog gezien want ze is in haar 84ste jaar gestorven vertelde ons een oude Italiaanse gids. Ook ontdekte ik in Genua dat Columbus daar geboren is. Zijn standbeeld staat er op een plein en de drie schepen waarmee hij Amerika ontdekte, in dienst van de Spaanse koning, zijn in een mozaïek van planten, bloemen en groen heel groot en prachtig uitge beeld op een helling van een heuvel. Palmen, bougainville, je leest er over in Moesson. Op de terugweg van Genua naar San Remo, door naar Monaco heb ik ze gezien. Andere palmen wellicht dan in Indië, maar de bougainville die over de muren en langs rotsachtige wanden in schitte rende kleuren groeide zal niet veel onderdoen dan die in Indonesië denk ik. Als ik nu thuis was gebleven? Dan had ik ook Monaco niet gezien, niet genoten van het heerlijke zonnige, warme weer, niets geleerd daar in de Botanische tuin, niet de in betoverende kleurenpracht gestoken oleander bo men gezien. Ook niet geweten dat de Grimaldi's van Monaco stammen van een tak uit Genua en dat de huidige Prins van Monaco geen ëchte Grimaldi is maar dat hij in 1 949 het recht heeft gekregen om deze naam te voeren, niet de Kathedraal bezocht, ook niet het graf van Prinses Gracia gezien) (kaarsjes branden voor haar) en niet verschrikkelijk veel lol gehad in Monte Carlo, waar precies toen wij er waren (we wisten van niets) het beroemde Rode Kruis Bal zou be ginnen. In 10 minuten tijd voor 5 miljoen aan schitterende auto's voorbij zien komen, de ene Rolls Royce na de andere, Bugatti's, Bentley's enz. Film sterren en beroemde personen beste gen de trappen van Hotel de Paris, de dames, de een nog mooier dan de ander aan de arm van opvallend veelal oudere heren. Ho, ho. Moesson is geen Gossip blad, terug naar het onderwerp. Als ik thuis was gebleven had ik misschien niet m'n ringvinger gebroken, wat me overkwam toen ik struikelde op de trap in een hotel in Italië, maar dan had ik nog steeds geen palm, oleanderen bougainville gezien! Maar Enkhuizers blijven niet thuis, zie begin van deze story, door Moesson zijn de ogen geopend en zo mèt Moesson zwerf ik verder over de héle wereld! M.SCHOEN Graf van Prinses Gracia in Kathedraal van Monaco. 9

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1988 | | pagina 9