STOK DlNIHARI TRAVEL Kembang Sepatoe. bloemen gebruikt als haartooi bij vrouwen. Offergaven zijn vaak versierd met de Kembang Sepatoe. Bij de Barongdans en apendans op Bali wordt de bloem in het haar of achter de oren gedragen. In Nederland is ze ingeburgerd als ka merplant. Voor de huiskamer is de ge drongen groeiwijze met haar donkergroen glimmend blad het mooist. Van deze soort zitten de bloemknoppen dicht bij elkaar boven aan de takken. De bontbla- digen ziet men niet zo vaak. Voor het zonnige raam in een normaal verwarmde kamer staat ze het best; jonge plantjes moeten wel tegen fel zonlicht beschermd worden. Zorg voor een voch tige atmosfeer, iedere dag de bladeren bespuiten met lauw water. Bakjes water Deze Kembang Sepatoe werd, tegen de regels in, in december gesnoeid. Dit dient eigenlijk in het voorjaar te geschieden maar hij was te groot geworden, 1.80 m. rond de plant zorgen ook voor 'n vochtige lucht. Af en toe (om de twee weken) de planten een douche geven is erg goed om insektenplagen tegen te gaan zoals spint, witte vlieg en luis. Krijgt de Kembang Sepatoe ongedierte, probeer het te bestrij den met plantaardige middelen of met zachte zeep en spiritus; twintig gram zachte zeep op tien gram spiritus en een liter water, goed mengen en de plant ermee bespuiten. Herhaal het twee dagen later weer. Soms wil een flinke straal water ook wel eens helpen. Hier in Nederland bloeit de plant van mei tot diep in de herfst. Tijdens de bloei de plant niet draaien. Dat heeft het afvallen van bloem knoppen tot gevolg. Door te droge lucht kan er ook knopafval optreden. In de zomermaanden mag de Kembang sepa toe op 'n beschutte plaats in de zon op balkon of tuin staan. Ze houdt erg van frisse lucht. Tijdens de zomermaanden veel water geven en om de veertien dagen bemesten. Half september moet ze weer naar binnen. De rusttijd is van november tot februari. In die rusttijd moet de plant koel twaalf graden C.) en praktisch droog staan, geen schommeling van tem peratuur; dat kan ze niet verdragen. Eind februari begin maart de plant snoeien, jonge plantjes tot tien centimeter en vol wassen planten tot eenderde van hun grootte. Verpotten is om de twee a drie jaar nodig. Nu mag ze weer water krijgen en warmer staan en als de groei erin zit weer beginnen met mesten. De afgesneden takjes van tien tot vijftien centimeter lengte van half rijp hout (verhout) proberen te stekken. Het is niet makkelijk. Zet de stekjes iets meer dan de helft in een potje met een mengsel van bladaarde met scherp zand, 'n plastic zakje er overheen en op een warme onder grond zetten, bijvoorbeeld de radiator of schoorsteenmantel. Als het stekje aan slaat en groeit kan het plastic eraf, goed water geven en in het volle licht zetten. Er is een Kembang Sepatoe die winter hard is, namelijk de tuinhibiscus (Hibis cus syreacus). Ze komt uit China, Korea en Indo China. Het is een sterke soort die veel vorst kan verdragen. Er zijn verschil lende kleuren op de markt zoals paars, wit, rose en purper. Het duurt lang in het voorjaar voordat ze uitloopt; denk niet te gauw dat ze dood is. In tegenstelling tot de tropische Kembang Sepatoe verliest de tuinhibiscus haar blad in het najaar. Bij slechte zomers vallen de bloemen af voor ze open gaan. De struik kan anderhalf tot twee meter hoog worden. Snoeien ver draagt ze goed. De bloeitijd is juli - augus tus. Tegen de regels in staat mijn Kembang Sepatoe nog steeds in de warme kamer. Ik heb haar pas gesnoeid omdat ze zo hoog wordt. Ze is nu een meter tachtig. Ik wil deze winter proberen haar door te laten bloeien; ze heeft nog bloemknop pen. Ook mijn rose Kembang Sepatoe (een gedrongen soort) bloeit nog steeds. Van deze rose heb ik zaadjes gewonnen. Deze zaadjes wil ik eind februari begin maart zaaien. Ben benieuwd wat daarvan terecht komt. NETTY SELDER "Oma, loop jij met een stok?" "Neen, Oma loopt niet met een stok, dat zie je toch? Waarom vraag je dat schatje?" "Omdat je een stok naast je bed hebt!" Ja, die stok. De familie is met vakantie, ik ben alleen met de tjoetjoeks thuis. En dan komt het oer-instinct van "jongen verdedigen" weer boven. Nu is een stok maar een potsierlijk ver dedigingswapen tegen het ongedierte dat tegenwoordig inbreekt, maar het spreekwoord van die stok en die hond zit roestvast in mijn ouwe kop. Stok dus als morele (her)bewapening. Nu tactisch uitleggen. "Oma heeft die stok om boze dieven weg te jagen als ze 's nachts misschien binnen komen en wat willen stelen!" "Wat willen ze dan stelen?" Ja wat? Ik heb niet gerekend op het taxerings- vermogen van een 4-jarige. Geen video, geen stereotoren, een lege porte- monnaie die bovendien altijd zoek is. Niets te stelen dus. "Nou dat is het nu juist. Als ze niets vinden om te stelen dan worden de dieven zo kwaad dat ze oma misschien willen slaan!" "En dan pakken ze die stok?" Ze is me verdorie een stap voor met die stok. "Nee, nee, nee, dan pakt oma die stok en dan sla ik ze keihard de deur uit, zo hard dat ze nooit meer terugkomen!" Dat laatste met stemverheffing omdat ik het sprookje zelf zo ongeloofwaardig vind dat ik me schaam. Nou ja, mis schien snapt ze dat het gaat om het idee, niet om het resultaat. "Nèt goed, hè oma, moet je ze zóó hard slaan, op hun benen (dat is de laatste plaats die ik in gedachten had) kunnen ze niet meer lopen. Mag ik met die stok spelen?" Even later zie ik haar met de stok mankend over de gang. "Wat doe je raar?" "Ik ben een dief die door oma ge slagen is!" LD Individueel reizen door Indonesië? - met eigen vervoer en chauffeur - verzorging akkomodatie Vraag vrijblijvend offerte. Voor inlichtingen 02526 - 7 21 46 13

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1989 | | pagina 13