Vertrouwen
HERDENKINGSAVOND
Tjalie Robinson/Vincent
28 April - ROTONDE HOUTRUST
mmm mmmmmmm -mmmÊ
3
Voorlopig programma overzicht:
19.30 uur - zaal open
20.00 uur - Openingswoord gevolgd door
toespraak Rob Nieuwenhuys e.a. sprekers
20.30 uur - Presentatie van het boek van Vincent Mahieu
21.00 - 00.30 uur Dansen op de muziek van "The Blue Angels"
o.l.v. Olly Boessen en een gelegenheidsformatie o.l.v.
Mark Boon
Entree bedraagt f 12,50 incl. een drankje.
Op het toegangsbewijs is het boek van Vincent Mahieu te koop voor f 9,00
UITSLUITEND DEZE AVOND
Normale winkelprijs f 1 8,90.
Kaarten zijn vanaf 1 5 april af te halen aan de Prins Mauritslaan 36, Den Haag.
Telefonisch reserveren is noodzakelijk!
U kunt de kaarten ook per giro 6685 t.n.v. MOESSON betalen en voor
opzenden 75 ct. extra bijvoegen.
(dusx f 1 2,50 75 ct.)
Aan de zaal worden GEEN KAARTEN VERKOCHT tenzij door annulering
plaatsen over zijn. Op de dag zelf - 28 april - bellen 070 - 54 55 01 tot I
16.00 uur.
Indische hapjes verkrijgbaar vanaf 21.00 uur.
De Jap had me in elkaar kunnen rammen
als hij me ontdekt had met dat pakje.
Waarom zou Onze Lieve Heer me dan
dat slokje stroop niet gunnen?
Alles heb ik van de straat gegeten,
geproefd. In Azië, Europa, in Mexico,
waar ze trouwens ook behoorlijk zorge
loos kunnen omspringen met hygiëne.
Ik geloof dat wie in Indiëeen struisvogel
maag heeft gekweekt door a 11 e s te
eten, hier best een stootje kan velen
met het slikken van al die giftige con
serveringsmiddelen en kankerverwek
kende troep. Dood ja dood, hoor ik mijn
buurvriendje Pengkie Bakker nog zeg
gen.
Als iets bedorven is kun je het proeven.
Als je bij het minste geringste in elkaar
stort,is er iets mis met je hele bestand.
Er zijn in Nederland maar twee dingen
die ik niet door mijn keel kan krijgen
tenzij u m'n handen en voeten vastbindt
en mijn mond openspert: oliebollen en
haring.
Eten en drinken van de straat, dat is de
grote economie van de kleine man in
Indonesië. Altijd geweest en nu meer
dan ooit. Het is de enige manier van
leven en overleven van de miljoenen die
niet in Mercedessen rondrijden en in de
paleisachtige hotels hun lunches en
diners gebruiken. De kleine nering en
de kleine vertering zoals die stroop-
verkopers en klanten op de voorplaat.
God bless them, al die mannen, vrou
wen, die met hun eet- en drinkwaren in
een dringende behoefte voorzien. Zoals
ze bijna een eeuw geleden een jongetje
van negen in leven hielden.
LILIAN DUCELLE
Ze moeten nog wennen, de bejaarden
die op 2 maart jl. uit Harderwijk naar
Den Bosch gingen. De overgang is
groot. Timide zitten ze in de eetzaal en
dat ze werkelijk nemen mogen wat ze
willen, vergt enige overtuigingskracht
van de verzorgsters. En de weg in het
grote moderne gebouw is nog wat
moeilijk te vinden. Maar iedere dag gaat
het wat beter en de zorg waarmee zij
omringd worden en de open armen
waarmee zij door de andere bewoners
zijn ontvangen doen vertrouwen dat zij
zich spoedig thuis zullen voelen.
De Boerhaave-kwestie (zie Moesson
van 1 5 februari jl.) kwam eind februari
jl. na verschillende publikaties over de
onhoudbare situatie in een stroom
versnelling. Signalen die tot dan tot de
verschillende politieke en ambtelijke
niveaus waren doorgedrongen, werden
toen serieus "opgepakt". De Tweede
Kamer-fracties van P.S.P. en P.P.R. stel
den de Minister van W.V.C. schriftelijke
vragen. Boerhaave-exploitant Dijk werd
door het Provinciaal Bestuur van Gelder
land duidelijk gemaakt dat hij zijn activi
teiten moest staken. En toen bleek dat
Huize St. Jan Baptist in Den Bosch
voldoende opname-capaciteit had, kon
na snel overleg tussen de provincie, de
bejaarden en hun familie geregeld wor
den dat de bejaarden naar een serieus
onderkomen verhuisd zouden worden.
En daar zitten ze nu dus. Mogen hun
trieste ervaringen tot een eenmalige
uitzondering blijken te behoren, is het
laatste wat wij hierover tot slot willen
uitspreken.
R.B.
Aankomst en opvang in Den Bosch
