31e TASA% JWA'IAM UESA% BINNEN (IN 6 GROTE TENTEN) EN BUITEN (RONDOM EEN ALOON ALOON) OP HET MALIEVELD (5 minuten lopen van het Centraal Station) Bij het huisje in het bos van Jaffar (Sevan rechts) met de familie. Rei"a ee" sYmbolisch Beschenk van z'n vader Op die plek haalde Jaffar, de derde zoon, ons op om naar zijn optrekje verder het bos in, te gaan. Jaffar was voor mij degene die het meest op Abdullah leek. Vriendelijk, gastvrij en behulpzaam. Hij zag dat we het te kwaad hadden door de warmte en liet jonge klappers halen. Terecht een godendrank, en het jonge cocosvlees was ideaal. Een heel gesprek nog met Jaffar en zijn vrouw gehad, waarin hij vertelde dat z'n vader het vaak over de "orong londo" had. Bij het afscheid bood hij ons enkele sappige, zoete djeroek manis aan, met de woorden: "Neem het aan als een symbolisch geschenk van mijn vader die al deze planten zelf geplant heeft en hier heel gelukig was". Deze gebeurtenis was voor mij het meest emotionele, en liet een diepe indruk op mij achter. De herkenning door het beekje, de heu vel met kajoe poetih bomen, twee hele hoge kenariebomen, waar we vermoe delijk onze rijstvoorraad in gesoldeerde blikken verstopt hadden, de plaats waar ik me ruim vier maanden in het bos verborg. Kortom, alles wat gedurende die 47 jaar vervaagd en onwaarschijnlijk geworden was, werd nu weer reeël en klaar. Het bezoek aan de vuurtoren waar ik ruim een jaar bij toerbeurt voor een maand de Marinepost bezette, werd tenslotte een bevestiging van mijn verhalen. Ook daar kwamen de herinneringen weer terug. Het bestijgen van de 100 meter hoge rots ging met heel veel moeite gepaard, maar dankzij Reina kwam ik er met veel gehijg en slappe knieën aan. De vuurtoren was nog precies hetzelfde. Er stond alleen een diesel agregaat voor het licht in plaats van een carbid lamp. Het huisje waar ik woonde en mijn radiopost had, was er nog wel, maar niet meer bewoond. De vuurtorenwachters hadden iets lager prachtige dienstwoningen. Maar het uitzicht was nog even mooi. Bij het tekenen van het gastenboek schreef ik: "Dulu Impian sekarang kenyataan" - Eens een droom, nu wer kelijkheid. Het afscheid van Ambon viel zwaar. We hebben vele vrienden ge maakt, niet alleen in Manipa maar ook in Ambon. De hartelijkheid ondervonden van mensen wier ouders mij zo spon taan met eigen levensgevaar hadden geholpen, pas later besef je dat de band die toen gevormd is, onverbreekbaar is. Wat doet dan de houding van de Koninklijke Marine in vergelijking met de warme vriendschap van deze een voudige vissersbevolking van Manapa, kil aan. Niemand van mijn superieuren heeft zich ooit bekommerd over die militie matroos telegrafist op de vuurtoren- post, toen hij afgesneden werd van alle hulp bij binnenkomst van de Japanse vloot. In plaats van 1 8 maanden dienstplicht, werd het negen jaar en acht maanden, maar dat leed verzinkt in het niet bij zoveel nieuwe warme vriendschaps banden. WIM HOFMEISTER GEOPEND: dagelijks vanaf 12.30 uur vrijd. en zaterd. tot 24.00 uur zond. en maand, t/m donderd. tot 23.00 uur Volw. f 9,-; Kind. f 4,-; CJP en 65+ f 5,- ENTREE: Pasar-pas: 10 dagen onbep. in- en uitlopen Volw. f 47,-50; Kind./CJP/65+ f 25,-. Vooruitbestellen: totaal bedrag vermeerderd met f 2,50 adm.- en portokosten storten op giro 75 83 89 INL. STICHTING TONG TONG, TEL. 070- 55 77 77, CELEBESSTRAAT 62, 2585 TM DEN HAAG 1 7

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1989 | | pagina 17