KRONTJONG ASLI IDULFITRI Wat wij in ons hart sloten LIEF JAVA, BELLONI, SINAR SURYA, DE NACHTSIRENEN, KRONTJONGBAND INDISCHE CLUB AMSTERDAM IRAMA KESUMA CULTURELE LEVEN BATAVIA 2 BU DE VOORPLAAT (Foto: archief Moesson) In een kast bij mij thuis staat sinds een paar dagen een doos. In die doos zitten mappen. In die mappen zitten foto's, brieven en allerlei documenten waarvan sommige van uitzonderlijk groot for maat en voorzien van een originele handtekening van een gouverneur- generaal. Ik heb die doos pas half door gewerkt. Voor de andere helft ontbrak mij de moed. Want, wanneer de laatste map bekeken zal zijn, zal ik een doos 'vol tooid verleden tijd' in handen hebben. Dat onvermijdelijke besef wil ik nog even uitstellen. Zou ik de mappen in het vuur werpen, het leven zou gewoon verder gaan. Geef ik de documenten aan het I.W.I., dan heeft dat instituut daarmee belangrijk materiaal voor toe komstige exposities. Maar verbranden noch schenken zal ik die doos. Hij blijft in de familie en naar behoefte kan men er op een rustig plekje in kijken en zich verwonderen. Nog altijd is verwondering immersdesleuteltot begrip, in dit geval begrip van het leven en werken van mensen in Indië. En dan niet van zomaar onbekende mensen, maar je ouders en grootouders. De doos in de kast is het familie-dossier. We wisten dat dat er was en we hebben er wel eens naar gekeken, maar omdat Pa en Ma er nog waren - en later alleen nog Ma - had je geen papieren dossier nodig. Er was een levende, wandelende encyclopedie die alles in geuren en kleuren kon vertellen en dat was goed, dat was voldoende. Dat ook maakte het overbodig om moeilijk te kijken en te zoeken naar zoiets als "roots" en "iden titeit". Maar een paar dagen geleden hebben we Ma begraven en in de kast staat nu een doos. De foto op de voorplaat is ook duidelijk voltooid verleden tijd. Maar de plaat voltooid verleden tijd. Maar de plaat heeft iets liefelijks, iets eeuwigs en daarom dat ik deze Protestante Kerk bij het Pieterspark in Bandoeng gekozen heb als een In Memoriam van een oud inwoonster van die stad. Een Indische vrouw, een Indische moeder, een In dische grootmoeder is heengegaan. Veel kon zij vertellen, veel isoverhaarte vertellen. Maar wanneer ik uitverteld zou zijn, zou u me aankijken en het leven zal gewoon doorgaan. Dus zal ik u niet vermoeien, maar u alleen vragen met mij éven naarde voorplaatte kijken, naar een stukje Bandoeng dat de eeu wigheid is ingegaan en daar met zovele andere oud-Bandoengers een grootse reünie beleeft. Hier beneden zal het nooit meer zo zijn als het was. Wat tot voor een paar dagen is geweest, is papier geworden en zit in een doos. Ja, en in het hart. "Wat wij in ons hart sloten" is de titel van een oud fotoboek van Hein Buiten weg. Die titel mogen wij ons herinneren wanneer tijdens ons verdere leven van alledag wij ons af en toe zullen afvragen wat dat toch is what brings a tear to our eye. Dag Bandoeng, dag Ma, dag Indische ouders. Dag. R.B. Op 7 en 8 mei a.s. viert de Islamitische wereld het einde van de vastenmaand (Ramadan). Dit feest heet Idulfitri. De Islam kent 3 belangrijke herdenkingsdagen: 1.) Mohammed's geboorte, 2.) Idulfitri (het kleine feest) en 3.) het "grote" feest (Idul-Adha, de herdenking van het offer van Abraham). Garabeg is de Javaanse benaming voor de feestelijkheden die op deze herdenkingsdagen plaatsvinden. Idulfitri wordt op Midden- en Oost Java ook wel Garabeg Puasa genoemd, terwijl op West-Java de benaming Lebaran wordt gebezigd. Al is Idulfitri dan het "kleine" feest, het wordt wel het grootst gevierd. Ten onrechte werd en wordt dit feest dikwijls beschouwd als het Indonesisch Nieuwjaar. Dat komt omdat er op deze dagen vuurwerk wordt afgestoken, mensen zich in feestdos steken, bezoeken afleggen,geschenken uitwisselen, vergeving vragen en geluk wensen. Kenmerken dus van de Westerse Nieuwjaarsviering. Idulfitri echter heeft een godsdienstig karakter: Na de vasten begint men gereinigd meteen schone lei. Tijdens Idulfitri zal men ook niet nalaten de graven van overledenen te reinigen en de armen materieel te gedenken. 7 en 8 mei a.s. dus Idulfitri en wie in Indonesië Islamitische vrienden heeft, zal niet nalaten hen hiermee geluk te wensen, bijvoorbeeld met de woorden "Selamet Hari Raya Idul fitri En wat redactie Moesson betreft: Kepada Seluruh Pembaca Moesson di Indonesia Kami Mengucapkan "Selamet Hari Raya Idul Fitri" REDACTIE Noot: het Islamitisch Nieuwjaar is dit jaar op 3 augustus. zijn nu weer te beluisteren op de unieke muziekcassette met nummers als Bintang Betawi. Krontjong Brantas, Nina Bobo, Sereh Wangi e.v.a. Prijs f 19,50, porto f 2,25. Verkrijgbaar bij Boekhandel/Toko Moesson - Pr. Mauritsl. 48A - Den Haag Voor mijn onderzoek naar het culturele leven in Batavia/Jakarta ben ik op zoek naar mensen die in het bezit zijn van foto's van de Bataviasche Schouwburg (ook wel: stadsschouwburg, komedie gebouw, gedung komidi, nu gedung keseniaan Jakarta ge noemd) gelegen bij de Pasar Baru, het kunstkringgebouw (nu kantor imigrasi, Jl. Tengku Omar), de planten- en dierentuin (nu TIM, Cikini) en die in het bezit zijn van foto's van toneel- en muziekop- voeringen, zowel op bovenge noemde locaties opgevoerd als ook in particuliere kring. Verder ben ik op zoek naar pro grammaboekjes, aankondigingen, toegangsbewijzen etc., maar voor al zou ik graag in contact komen met mensen die actief hebben deelgenomen aan het culturele leven in Batavia (van vóór en vlak na W.O. II) of personen die er iets over kunnen vertellen (bijv. als toeschouwer). Alle reacties wel ke .Ti. M. BELLEN, Vakgroep Zuid- oost-Azië, Postbus 9515, 2300 RA Leiden, 071 - 27 21 15 (na 18.00 u. 071-17 59 91).

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1989 | | pagina 2