EENS BATAVIA, ALTIJD BATAVIA
PRESENTATIE
"Batavia, beeld van een stad"
BATAVIA - Beeld van een stad
met vele unieke afbeeldingen
door: P. R. G. A. Voskuil
van f 59,50 nü voor f 50,00
SST BESTELBON
"In al die jaren dat ik met regelmaat Moesson mocht
bezoeken om allerlei gegevens op te zoeken, heb ik u leren
kennen en waarderen als voorbeeld van Indische gastvrijheid.
En wanneer ik dadelijk u het eerste exemplaar mag over
handigen van mijn boek, dan doe ik dat ook omdat ik u,
en vroeger ook uw man, hoogschat omdat u in een Indische
sfeer, waarin ik mij zo thuisvoel maar die helaas niet altijd
meer te vinden is, zoveel werk heeft verricht van onschatbare
waarde", aldus de auteur P. R. G. A. Voskuil op 11 april jl.
op het Indisch Wetenschappelijk Instituut in een korte
toespraak aan Lilian Ducelle ter gelegenheid van de presentatie
van zijn (prachtige) fotoboek "Batavia, beeld van een stad
R.B.
September 1946
Steunend in al zijn voegen had de
Dakota me op vliegveld Kemajoran af
geleverd. Toen ik de trap afging barstte
de wolkbreuk en kliedernat gooide ik
koffertje en plunjezak in de jeep die me
kwam afhalen.
Mijn afhaler, een Indische jongen, sol
daat, zei "Sorry" toen we wegreden
door fonteinen water dat van boven,
links, rechts en onder met kracht de
jeep binnengutste. Indische mensen
ligt het "sorry" in de mond bestorven,
een verontschuldiging voor de onge
rechtigheden waar ze zelf vaak geen
schuld aan hebben.
Eén troostwoordje in de doffe ellende
die Batavia heette. Een onbekende stad
waar ik niemand kende, niet wist waar
ik terecht zou komen, welk werk me
wachtte. Waarom in vredesnaam had ik
de overplaatsing aanvaard, de vertrouw
de chaos van Soerabaja met al mijn
vrienden verlaten.
Voor zover de watermassa's waar we
doorheen reden (ook toen in Batavia
geen straat meer met een behoorlijk
wegdek) het me toestonden, ontdekte
ik een pikdonkere stad.
"Dit is het Koningsplein" zei de driver.
Hij had me alles kunnen wijsmaken. De
volgende dag z a g ik het Koningsplein
en het Waterlooplein en Rijswijk en
Noordwijk en het Paleis. En de maanden
daarop leerde ik Batavia kennen. Nou ja
kennen. Alles was groot en ver en
overheersend groen. Van de militairen,
militairen en nog eens militairen, en ik
hoorde daarbij.
Een jaar later leerde ik de man kennen
met wie ik 4 jaar later zou trouwen. Een
man die Batavia kende als geen ander,
ervan hield als geen ander, en me elk
plekje ervan heeft laten zien. Tjalie
Robinson.
Ill'flrf Will ffH
T Mild
EXCLUSIEF PRIJSVOORDEEL VOOR DE LEZERS VAN MOESSON
Ik bestelex. BATAVIA f 50,00 (aktienummer 469/682)
Naam:
Adres:
Postcode: Woonplaats:
Vul de bon in en verzend deze in een ongefrankeerde envelop naar
Unie-boekservice, Antwoordnummer 261 5, 3970 VJ Houten.
Ook kunt u deze bon inleveren bij de boekhandel.
De gereduceerde prijs geldt uitsluitend voor de periode t/m 27 juni 1 989.
"Bij de keuze van de foto's van mijn
"Beeld van Batavia" heb ik vaak Tjalie's
"Piekerans" in gedachten gehad. Ik ge
loof dat mijn fotoboek illustraties geeft
die bij zijn verhalen passen", zei Rob
Voskuil.
Als u Batavia helemaal niet zou kennen
en het graag zou willen leren kennen,
helemaal, historisch, stedebouwkun
dig, menselijk, dan is het boek van
Voskuil de beste gids. Na een duidelijke,
voor een scholier zelfs begrijpelijke
historische inleiding, neemt de auteur u
mee op een wandeling door de stad. In
korte, makkelijk te volgen onderschriften
vertelt hij over de foto's die hij uit
diverse archieven in Jakarta en hier in
Nederland uitzocht. Hoe het vroeger
was, wat er nu veranderd is. Stuk voor
stuk schitterende foto's. Voor ieder die
Batavia, Djakarta of Jakarta kent of
gekend heeft een lange tocht van her
kenning en herinneringen. "Daar heb ik
gewoond, op die hoek stond mijn
school!" "Daar werkte mijn vader, daar
logeerden we bij mijn tante
Er is tot nog toe geen fotoboek geweest
dat met zoveel vreugde en emotie is
bekeken als dit boek. Geen zwart-wit
foto's die met zoveel kleur herinneringen
terug brengen. De huizen, gebouwen,
straten zijn herkenbaar, van vlak voor de
oorlog,zoals ze na de oorlog ook nog
waren. Tot omstreeks 1 950, toen begon
het profiel van Djakarta te veranderen.
De plastische chirurgie in de jaren '60 -
'70 en '80 veranderde het gezicht,
maar het oude Batavia zit toch nog wel
in de rest van het lichaam. Rob Voskuil,
sinds '76 docent aan een Instituut voor
Internationaal onderwijs en betrokken
bij ontwikkelingsprojecten in Indonesië,
heeft vier jaar gewerkt aan zijn boek,
een hobby waar hij hart en ziel in heeft
gelegd. Je zou bijna kunnen spreken
van "De Piekerans van Rob Voskuil".
Ik kan er nog wel een kolom over
doorgaan, maar daar heeft u niets aan.
Een bééld van een boek over een stad
die voor ons Batavia heet.
LD
3
