Op weg naar de stallen in plaats van het paleis.
Sindsdien is er een zekere regelmaat
gekomen in onze bezoeken aan hen en
soms gaan we met wederzijdse vrien
den (ook buurkinderen van vroeger)
naar hen toe.
Op een keer zagen wij in Siegen een
wegwijzer (ANWB bord wilde ik bijna
zeggen) waarop stond Dillenburg,
zoveel km (niet ver). Er ging een lichtje
branden, Dillenburg, stond daar niet het
stamslot van de Oranje-Nassau's?
Ja dat was er. Veel is er niet meer van
over hebben we gezien. Alleen één van
de hoektorens stond er nog en deze
was ook nog gesloten toen wij er waren,
veel informatie hebben we dus niet
kunnen krijgen. Wel ontdekten we dat
we niet de enige Nederlanders daar
waren, op de bankjes in het parkje rond
die toren zat menigeen luidop te kletsen.
Later, op de terugweg reden we langs
Apeldoorn en deden we paleis 't Loo
aan. Het verschil tussen een burcht en
een paleis isdanduidelijktezien. Alleen
vergiste ik me, toen ik tegen m'n vrouw
zei: "Als jij nu even naar het paleis loopt.
dan maak ik een foto van je." Maar dat
was het paleis nog helemaal niet het
bleken de stallen te zijn en déze zijn al
heel erg mooi. Het eigenlijke paleis
bereik je door eerst een hele lange
(oprij) laan af te lopen. Het was me daar
binnen toch druk. Hadden we het maar
niet gedaan. We werden door het paleis
heen geperst, terugkeren kon zelfs niet.
Toch zagen we nog veel schilderijen
o.a. (volgens documentatie) een groeps
portret van Johan Ernst, Graaf van
Nassau-Siegen; Willem, Graaf van
Nassau-Siegen en Willem Frederik,
Graaf van Nassau-Siegen (1 592-1661
Hieruit bleek (wat toevallig allemaal
weer) dat Siegen, waar wij net vandaan
kwamen óók behoort tot het stamgebied
van de Nassau's.
De prachtige tuinen met beelden en
fonteinen van paleis 't Loo hebben we
gelukkig op ons gemak kunnen bekij
ken, ook de stallen, waarin schitterende
koetsen staan, mooie oude auto's en de
Mercedes waarin Koningin Wilhelmina
gereden werd.
In mijn eigen bolide (Ritmo'tje) reden
we welgemoed terug naar huis, in déze
tijd dwars dóór het I Jsselmeer (over de
dijk Lelystad-Enkhuizen) waar je vanaf
Lelystad eerst bovenop rijdt, dan daalt
de weg naar de linkerkant van de dijk
en zie je links alleen water om vervolgens
vlak voor Enkhuizen weer bovenop de
de dijk te komen en dan zie je rechts
het onbedorven silhouet van de stad,
zoals ook de mannen uit de VOC-tijd
die gezien moeten hebben toen ze van
hun verre reizen (o.a. uit Indië) terug
keerden. Luidkeels begon ik te zingen
van: "Daar is Enkhuizen de Haring-
stadtoen kletterde de uitlaat
onder m'n auto vandaan. In het zicht
van de haven, reden we met oor
verdovend lawaai, als dat van een
motorschuit op volle kracht, verder naar
"my home, my Castle".
M. SCHOEN
Paleis t Loo na een jarenlange restauratie, als museum open- Gedeelte van de stallen ingeruimd voor mooie oude auto's o a
gesteld voor publiek sinds juni 1984. de Mercedes van Koningin Wilhelmina.
Een gedeelte van de prachtige tuinen en fonteinen.
