N
i -
I.E.V.-JUBILEUM IN SOLO
Zoveel soorten van verdriet,
ik noem ze niet.
Maar één, het afstand doen en scheiden.
En niet het snijden doet zo'n pijn,
maar het afgesneden zijn.
M. Vasalis (uit de bundel Vergezichten en gezichten)
De oorlog betekent een breuk in het leven van duizenden mensen. Een definitieve scheiding van
geliefden, familie, het land van herkomst en vaak van een normaal bestaan. Stichting Pelita is sinds 1947
werkzaam voor mensen die in de oorlog met Japan en aansluitend in de Bersiap-periode zijn getroffen
door het oorlogsgeweld. Op uw verzoek voorziet Stichting Pelita belangeloos in de begeleiding van uw
WUV-, WUBO- of WIV-aanvraag.
Daarnaast kunt U bij problemen altijd een beroep doen op de afdeling Maatschappelijk Werk van
Stichting Pelita. Wij beseffen, dat voor velen die de periode van 1942 tot 1949 in Indonesië hebben
meegemaakt, de bevrijding nooit volledig is geweest. Bestuur, direktie en medewerkers van Stichting
Pelita wensen juist hen prettige kerstdagen en een goed nieuwjaar toe.
Onze deuren staan ook in 1990 voor U open.
Ons adres is: Westeinde 58d, 2275 AG Voorburg, tel. 070 - 369 43 71.
sproken", ingegeven door een warme
liefde voor het Oranjehuis en getuigend
van het zich kunnen inleven in de
sprookjessfeer van het kind, zijn zoo
bijzonder fijn aangevoeld, dat het ons
spijt dat zulks niet als een filmprent
wordt vastgelegd, opdat duizenden en
duizenden kinderen uit alle deelen van
de archipel zulks kunnen genieten."
Ook werd gememoreerd hoe juffr. Willèr
40 jaar eerder begonnen was met het
schrijven van een cyclus t.g.v. de 10e
verjaardag van koningin Wilhelmina en
nadien bij iedere feestelijke gelegen
heid van het Koninklijk Huis deze
gebeurtenissen in feeëriën" (zoals zij
ze noemde) had vastgelegd.
Dat was dus alles lang voor onze tijd, en
ook wat wij wèl hebben meegemaakt is
ook al meer dan een halve eeuw ge
leden.
Haar onderscheiding heeft Mej. Willèr
niet lang gedragen, want, zover ik weet,
heeft ze de Jappenkamptijd niet over
leefd.
Dit zijn in 't kort mijn herinneringen aan
deze bijzondere vrouw, en ik vraag me
af of er nog mensen zijn die zich haar
herinneren en meer van haar weten.
Bijvoorbeeld: hoe is ze in de vorige
eeuw in Indië gekomen, als onderwijze
res misschien? Heeft ze altijd in Jogja
gewoond? Zijn er onder de Moesson
lezers mensen die daar een antwoord
op weten?
S. NELISSEN-LUDÉRUS
De I.E.V. in Solo leidde indertijd een aktief bestaan, met talrijke evenementen. Ter
gelegenheid van het 1 5-jarig jubileum van mevrouw Van Naersen als voorzitter
van het I.E.V. in Solo, werden verschillende dans- en toneeluitvoeringen gegeven.
Op bovenstaande foto, die werd ingezonden door Jenny Heetkamp-Senstius
(derde van links op de foto), is de groep te zien, die in Hawaiian kostuums, een
dans uitvoerde.
31
