PASIR PUTIH
DEWATA
INDONESISCH-CHIN. RESTAURANT
Beeklaan 269 - Den Haag
lel. Ü70- 346 76 97
Wij wensen U
PRETTIGE KERSTDAGEN
Et
VOORSPOEDIG NIEUWJAAR
Belde Kerstdagen open. ook op Nieuw
jaarsdag. Speciaal aanbevolen onze
feestmenu met o.a. Indische saucijzen
en Telor Boengkoes.
Reservering gewenst.
(vervolg: "Memories are made of this")
(het nieuwe bestuurscentrum van
Bangka), de grootste open tinmijn
Pemali en de warmwaterbronnen in die
buurt. Tenslotte trakteert zijn vrouw
ons op een heerlijk middagmaal. Ook
ontmoet ik nog Soen Men, mijn vroegere
overbuurman en nu een krasse 80-
plusser, die o zo blij is met dit onver
wachte weerzien. Zijn vrouw en hij
bieden mij een heerlijk avondmaal in
een Chinees restaurant aan. Ook Rozali
en Abu Bakar Tohir komen me groeten
en ze informeren naar hun klasse
onderwijzer, Wolfard respectievelijk
Schrader. Op de laatste avond van mijn
verblijf zoek ik de bescheiden Moerthada
en zijn lieve vrouw Kalsoemi op in hun
eenvoudige woning en dan geloof ik dat
Aan het strand in het plaatsje "Hastings
Point" New South Wales, Australia staat
een caravan als een weekender in een
Caravan Park. Niet bijzonders, er zijn er
honderden die zo aan het strand staan
voor vakantiegangers of weekenders
die meestal van Brisbane komen, zo'n
1 Vi uur per auto.
Deze caravan heeft een naambordje
met Pasir Putih er op. PP was een
speciale baai tussen Sitoebondo en
Besoeki, erg populair bij de mensen in
de omgeving. Gelegen aan straat
Madura waardoor er geen branding
was zoals aan de zuidkust van Java.
Er waren zo'n zes suikerfabrieken vlak
bij, Asembagoes, Pandji, Olean,
Wringin Anom, Pradjekan, de Maas
en de tabaksplantages in Bondowoso
en Djember. Meestal waren deze zwem
plaatsen erg populair en ik denk aan
ik allen ontmoet heb die ik ontmoeten
kon.
Op woensdag 22 februari brengen
Syukri, Oesman en Moerthada me naar
het vliegveld. Hormain voegt zich later
bij ons en we zitten wat stilletjes bij
elkaar, onder de indruk van het afscheid
dat al heel snel aanbreekt.
Ik omarm ze één voor één en we weten
eigenlijk niet goed meer wat we zeggen
moeten, want we hebben immers elkaar
nog zoveel te vertellen. Het is Moerthada
die zich uit een grijs verleden de juiste
woorden herinnert. "Mijnheer", zei hij,
"wij zijn ontroerd".
Hoe heerlijk was het om weer een paar
dagen lijfelijk te mogen vertoeven in de
fijne herinneringen van een halve eeuw
geleden.
BERT VAN AHEE
Tasnan (Bondowoso), Wendit (Lawang)
enz. Menige lemper en sate, nasi goreng
zijn op deze plaats gesneuveld.
Het mooie van PP was dat er om de baai
een bank van koraal was met mooie
zeetuinen en omdat haaien een zachte
buik hebben, zwemmen ze liefst niet
over koraal en daarom heb ik er nooit
een haai zien rond zwemmen. Krokodil
len waren er gelukkig ook niet daar die
van brakwater houden.
Als je aan de baai komt van de Sitoe
bondo kant, dan had je eerst het
Hotel van Clignet, met daarnaast het
vakantieoord Blommesteyn met aparte
hutten voor families. Vervolgens kwam
dan de Vereniging waar iedereen lid van
kon worden, en van de gebouwen kon
gebruik maken. Het was een grote
pondok, met er naast verkleed hokjes en
douches. Een paar botenhuizen en heer
lijke schaduwbomen met zitjes en waar
het heerlijk koel was.
In de pondok had je de bridge hoek
waar elk weekend bridge gespeeld
werd, en ik herinner namen, Harteveld,
Van Haastert, Tante Poes en Oompie
Pis-torius enz. die dan hele weekends
aan de gang waren.
Twee keer in het jaar had je het optre
den van de Notenkrakers, het amateur
bandje met o.a. Klerks (clarinet). De
Weerd (sax), van der Harst (piano) en
dan werd er tot de morgenstond ge
danst. Dan was er de jeugd met hun
kano's, die de hele dag zo in het water
en de zon speelden en ik herinner de
namen, Gea de Rook, Piet Konings,
Tineke Schuilenburgh, Rob Huart,
Max van der Meulen, de Wenzels en
Tuzees Djember, Filets uit Bondowoso
enz.
Ook kwam het wel voor dat er oorlogs
schepen op bezoek kwamen, hun haven
was Soerabaja en voor een oefening
kwamen ze dan naar PP en dat was
een heel evenement voor de jeugd die
dan de onderzeeboten en o.a. de "Java",
ons grote slagschip in die tijd konden
bekijken. Wat in het bijzonder een
evenement was als je de motorboot
mocht sturen. Ook kwam er eens per
twee jaar een Gouvernements Marine
boot op bezoek. Deze schepen moesten
al de bakens inspecteren en dan maakten
ze PP tot hun standplaats voor die
periode. Ik herinner me zelfs een voet
balwedstrijd tussen de Marine mensen
en een combinatie van de PP-Club.
Mijn vader was de Penningmeester in
die tijd en wij mochten een kleine pon
dok gebruiken voor overnachten en daar
hebben we veel gebruik van gemaakt.
Na die Club was er een kleine desa
dacht ik en aan het eind van de baai had
je het Hotel Marinier en dat was Pasir
Putih. Tot mijn 14de jaar heb ik daar
genoten van de zee, strand en de zon,
een mooi gedeelte van mijn leven,
begrijp je nu waarom ik "Pasir Putih"
op die caravan heb staan.
HARRY RYNENBERG
Het comité van ontvangst en uitgeleide, v.l.n.r.: Moerthada. Hormain, v. Ahee, Syukri
en Oesman.
34
