VEEL VERANDERD
MAAR TOCH HETZELFDE GEBLEVEN
BATOE POEDJON, PONETEN, SONGGORITI, DJOENGGO
door JAAP VINCENT
Doordat mijn moeder en vader een carrière in de muziek maakten gingen mijn
broer en ik wel eens in de kost in het Malangse. Eerst zaten we op de Neutrale
school, later intern op de Fraterschool.
In de periode 1936-1937 bleven wij op school in Malang, maar mijn moeder
moest om gezondheidsredenen in de goenoeng gaan wonen en zo kwamen wij in
Batoe (Batu) terecht. Wij huurden het gedèkke pondokje van de familie Ninaber
(zijn vrouw was eens pianoleerling van mijn vader geweest). De heer des huizes
bouwde twee rijstvelden lager een stenen huis. Dit was even en stapje terug naar
tempo doeloe en de reden van mijn verlangen de plekjes van mijn jeugd terug te
zien.
Nu maar even terug naar ons recent
bezoek. Wij huurden een taxi door be
middeling van ons hotel, "Margosoeko"
in Malang en gingen een dag Batu,
Selecta en Poedjon-waarts. We reden
de weg richting Batu, die ik vroeger
altijd met de B.O.B. bus (Batoe Omnibus
Bedrijf) naar school had gereden. Ik
wist nog, dat je aan kwam op de pasar;
maar die pasar heeft plaats gemaakt
voor een groot plein.
Achter de pasar lag het complex van het
T.B.C. sanatorium en dat is er nog altijd.
De taxichauffeur was zo vriendelijk ons
er rond te rijden. We gingen het dorp in
richting Poedjon; ongeveer in het mid
den van het dorp staat nog de wegwijzer
richting Poenten, Selecta, Djoenggo en
Soember Brantas. Dit is een T-kruising.
De weg richting Poenten daalt gelijk
zeer sterk tot het diepste punt waar de
brug over de Brantas ligt. Een zelfde
afstand naar boven vangt de weg naar
de Desa Pandanredjo aan.
Op de hoek stonden vroeger de huizen
met de namen "Assamedan" en "Zon-
nehoek". Er staan nu meerhuizen, maar
"Assemedan" en "Zonnehoek" zijn er
wel uit te halen hoewel de namen weg
zijn.
De varkentjes fokkerij van de Chinezen
is er niet meer. Van ons pondokje is
niets meer over. Het huis van de Nina-
bers staat er wel maar er is op- en
aangebouwd. Het ligt vlak bij de bron
waar wij vroeger ons water haalden.
(Over water problemen gesproken, de
pondok had geen stromend water) en
die is er dus ook nog steeds. De weg
naar Pandanredjo is tegenwoordig ge
asfalteerd.
Nu terug naar de weg naar Poenten. Het
zwembad "Sunny Boy" is verdwenen.
Verder naar Selecta. De weg is veran
derd. Vroeger lag het zwembad aan het
eind er van. Nu is er een lus, die naar het
pasartje leidt. Het Andjasmoro geberg
te, de Ardjoena en de Welirang zitten in
de wolken. Ook de "huisberg", de Pan
derman van Batu liet zich niet zien. We
Huize Ninaber.
reden nu terug naar Batu, tot de T-
kruising en vervolgden onze weg rich
ting Songgoriti, tegenwoordig een re
creatie-oord met tennisvelden en zwem
baden. Ook de warmwater bronnen en
modderbaden schijnen er nog te zijn.
Door naar Poedjoen waar we een van de
mooiste watervallen van Java bezoch
ten. De weg naar Poedjon met al z'n Z-
bochten heb ik vroeger vaak gelopen.
Vroeger liepen we van deze weg in
Poedjoen naar de Tjobanrondo waterval,
met onderweg een prachtig uitzicht
Songgoriti, Batu en het Andjasmoro
gebergte. Vlak voorde waterval parkeer
gelegenheid, toiletten en warungs. Deze
weg ging vroeger ook naar de Kawi en
dan kwam je eerst door een "sprookjes
bos" zoals wij het noemden,bomen met
hangmossen.
De vroegere pasanggrahan heb ik er
ook niet meer gezien, misschien verder
op. We reden nog iets verder richting
Ngantang, kwamen langs de vroegere
Japanse groentenkwekerij, tegenwoor
dig in Indonesische handen, met grie
zelig grote beelden ervoor. De weg
werd echter zo slecht, dat wij maar
terugkeerden. Richting Batu even voor-
Links. de zuidwest oever van de Brantas gezien vanaf de brug. Door deze rijstvelden liepen we elke dag een half uur naar
de bushalte op de pasar. We kijken van hier af in de richting Batu. Links, de noordwest oever.
16
