POIRRIÉ'S
PERIKELEN
Steenpuist
RETOUR BANGKOK v af 1.295-
RETOUR JAKARTA v af 1.795-
1 1
Al is de leugen nog zo snel, de waarheid
achterhaalt hem wel. Daar geloofde je
vroeger in en dat was ook juist, maar
tegenwoordig lijkt die spreuk in omge
keerde volgorde beter te gedijen. Dat
kwam vroeger ook wel voor, maar toch
wat minder dan nu. Een van de keren,
dat dit het geval was en alles dus begon
met de waarheid en eindigde op een
leugen, kan ik mij nog goed herinneren.
Te goed zelfs. Dat was toen ik geplaagd
werd door een steenpuist van het for
maat half doorgesneden salak. Dat ding
deed afschuwelijk zeer, omdat hij pre
cies tussen mijn wenkbrauwen zat en
de hospik hem had uitgeknepen toen
hij daar nog niet rijp genoeg voor was.
Een van de onprettige bijkomstigheden
was ook, dat ik binnen de kortst moge
lijke tijd het profiel van een Neander
thaler had en het hoofd achterover
moest buigen om recht vooruit te kun
nen kijken. Tegenwoordig kan je voor
zoiets meteen de WAO in, maar in de
harde na-oorlogse tijd wond men er een
paar meters verband omheen en wreef
je onder de neus, dat je bij het eerst
volgende vertoon van zoveel kleinzerig
heid een dreun voor je hersens kon
krijgen.
En ik had notabene niet eens zo hard
geschreeuwd toen hij dat ding uitkneep.
Het was dus niet genoeg om vrij van
lopende en staande dienst te verkrijgen,
zodoende kwam ik naast Nis te zitten
toen deze zijn carrier voor een ingrij
pende reparatie naar de werkplaats in
Bandoeng moest brengen. Nou was
Nis een heel bijzondere vogel. Als je
hem tijdens een discussie probeerde
uit te leggen, dat een en een twee is, kon
hij je medelijdend aankijken en ijskoud
beweren, dat je tot de zelfde uitkomst
kon komen door vierentachtig van zes
entachtig af te trekken, of honderd door
vijftig te delen. Daarom volgde hij op de
bewuste dag niet de normale rechttoe-
rechtaan route, maar slingerde zijn op
vijf van de acht cylinders lopende carriër
door alle wijken van de stad en kwam zo
langs de meisjes-HBS. Precies op tijd,
want ze hadden net uitspanning. Ge
waarschuwd door het gereutel en ge
knal van de manklopende motor, kwam
het hele koor naar de wegkant om te
kijken wat er loos was. Ze zagen er
prachtig uit. De in bezettingstijd opge
dane schoolachterstand had velen de
voor ons juiste leeftijd doen bereiken,
dus zetten Nis en ik ons beste beentje
voor om goed uit de verf te komen.
Het zat er ook allemaal in: Nis' smerige
carriër, het knallende gereutel van de
motor en het er bovenuit stekende hoofd
met het enorme verband. Zo zie je het in
oorlogsfilms ook.
Helaas beleefde ik weinig plezier van de
flatterende situatie. Het geklop en ge
bons in mijn hoofd was zelfs zo erg, dat
ik niet bemerkte, dat het zusje van een
goede vriendin de enige was, die niet
naar ons riep en wuifde, doch slechts
met van schrik voor de mond geslagen
hand naar ons bleef staren.
Enkele dagen daarna, de ellendige
steenpuist was toen reeds geslonken
tot een kleine katjang-idjo, bereikte mij
een brandbrief van die goede vriendin.
Ze bleek in alle staten. Haar zusje had
mij op die ene dag onder dat immense
verband herkend en het totale beeld van
de van het slagveld terugkerende carriër
in verband gebracht met een kranten
berichtje van die dag, dat een schoten
wisseling inhield waarbij een gewonde
was gevallen. Wij hadden het berichtje
niet gelezen, maar er daags daarna wel
van gehoord, dus zou het niet meer dan
billijk zijn geweest als ik haar toen op de
een of andere manier had laten weten,
dat wij daar niets mee van doen hadden
gehad. Maar daar denk je dan niet aan,
je vergeet het, of nog erger: je staat er
gewoon niet bij stil, dat zo n meisje daar
de zenuwen van kan krijgen. Naar alle
waarschijnlijkheid heeft toen het niet
beantwoorden van die brandbrief haar
leed onnoemelijk vergroot, want het
weerzien was echt iets aparts. Mijn
onverwachte binnentreden zonder ver
band bracht een explosie van emoties
teweeg, compleet met hartverscheuren
de snikken en dikke tranen. Ik was er
zelf een beetje van geschokt. Ze bleek
doodsangsten te hebben uitgestaan en
nachten niet te hebben kunnen slapen
vanwege dat grote verband en die reu
telende carriër. Haar zusje had haar
alles in geuren en kleuren verteld en het
krantenberichtje had de rest gedaan.
Maar wat zij nog veel erger had gevon
den, was het uitblijven van bericht
geweest. Die onzekerheid had haar
helemaal de das om gedaan. Een kort
berichtje via-via was altijd mogelijk
geweest, daarin was ik duidelijk tekort
geschoten. Zoiets laat je niet sudderen
totdat zo'n kind helemaal hoteldebotel
van ellende is. Dat is de waarheid van
een steenpuist misbruiken om er zelf
beter van te worden en die wordt dan
gegarandeerd door de leugen achter
haald. Alleen had zij niet zo hatelijk
hoeven te doen toen ze de waarheid
over die steenpuist te horen kreeg. Haar
bede, dat ik ooit nog eens van boven tot
onder onder de steenpuisten zou komen
te zitten is gelukkig nooit verhoord,
maar mijn credietwaardigheid was na
tuurlijk meteen nul komma nul. Van
toen af was het nee, nee en nog eens
nee. Haar zusje was helemaal gloeiend,
die zei, dat ik er met steenpuist meer
toonbaar uit had gezien dan zonder.
(ANVR)
31 -daagse verzorgde reis JAVA en BALI v.a. f 3.800,- garantiefonds
REISGELDEN
RETOUR BALI v.af 2.150,-
RETOUR AUSTRALIË v.af 2.695 -
Singel 486 - 1017 AW AMSTERDAM
Tel. 020 - 23 74 84
J3 Laan van Meerdervoort 291 DEN HAAG
Tel. 070-361 50 78
Rokin 52 - AMSTERDAM - Tel. 020 - 24 25 38
