Abang en None Jakarta
15 AUGUSTUS
1945 - 1950 - 1990
Wijze lessen van vader
Ramsy Bahasuam en Dewi Rachmayanti, die verkozen werden tot "Paar van het
jaar."
Er zijn vele organisaties, tijdschriften en
andere lichamen die af en toe of geregeld
een schoonheidskoningin of de beste
atleet e.d. kiezen. Dat is hier in Jakarta
ook zo. Maar uniek is wel de jaarlijkse
verkiezing van Abang en None Jakarta.
Dit is al begonnen in 1 968 op initiatief
van Ibu Usmar Ismail, die echt afkomstig
is van Betawi. Het organiseren van de
verkiezing wordt om beurten gedaan
door Dinas Pariwisata DKI (zorg voor
toerisme) en Dinas Kebudayaan DKI
(kultuurdienst), geholpen door de Mu-
seumdienst. Men begint in april. Er zijn
vijf gedeelten in Jakarta, Centrum, Oost,
West, Noord en Zuid. Tenslotte worden
van de finalisten van elk gebied de
Abang en None Jakarta gekozen. Dit is
ook in het program van de viering van
Jakarta's verjaardag op 22 juni.
Bij de beoordeling wordt niet alleen
naar lichamelijke schoonheid gekeken,
maar naar de intelligentie, persoonlijk
heid, het dragen van de juiste kleding
(Betawi) en het groeten a la Betawi.
Meedoen mogen mannen in de leeftijd
van 1 9 tot 27 jaar, vrouwen van 1 8 tot
25 jaar. Ook aan de kleding worden
bepaalde eisen gesteld, waaronder:
Voor de none:
Lange kebaya met manchetten en kno
pen.
Kain van het Lasem-type.
Spits toelopende sloffen met lage hak.
Speciaal model van haarwrong "kondé
cepol".
Kerudung (scarf voor het hoofd), over
eenstemmend met de kleur van de
kebaya.
Gordelband van goud of zilver.
Peniti rantai (driedelige kettingspeld).
Voor de abang:
Lange jas en gewone pantalon.
Schoenen in pantoffelmodel.
Hoofdbedekking, de zogenaamde liskol.
Gordelband, lokcan geheten.
Een mes.
Horlogeketting met tijgernagel in boven-
zak.
De deelnemers moeten zelf voor de
kleding zorgen. Verder horen ze Jakarta
goed te kennen met haar kuituur en
problemen. Wie als abang en none
uitgekozen zijn, moeten bereid zijn de
Gouverneur of zijn plaatsvervanger bij
te staan bij officiële gelegenheden. Dan
moeten ze, als ze nog niet gehuwd zijn,
vergunning hebben van de ouders, en
die al getrouwd zijn, toestemming van
de echtgenoot.
De eerste tien jaar waren abang en none
Jakarta van andere delen van Indonesia,
de laatste vijf jaar zijn er ook van het
echte Betawi.
E.S.
(uit: MUTIARA)
Een tijd voor alles
en alles op zijn tijd
Een plaats voor alles
en alles op zijn plaats
Wie wat bewaart, heeft wat
en wat je hebt, hoef je niet te kopen
After dinner rest a while
After supper walk a mile
1 5 Augustus een herdenkingsdag, ook
voor mij. Ik werd namelijk op die dag
dertien jaar. Een dag om nooit te verge
ten.
Wij (mijn grootmoeder, moeder en tante)
woonden in een klein paviljoentje in de
Daendelsstraat in Soerabaja, toen ons
de blijde boodschap van de "bevrijding"
door een kennis werd gebracht.
Wij waren een handvol Nederlanders,
die buiten het kamp gebleven waren,
wat achteraf bezien ook niet zo roos
kleurig was. Deze "bevrijding" was voor
ons relatief; een paar dagen later begon
de "bersiap-tijd": straatgevechten,
avondklok, volledige isolering en derge
lijke. Wij stonden voor een niets; deze
"bevrijding" bracht ons ook het bericht
van het overlijden van mijn vader in het
kamp op Bangka. Deze "bevrijding"
bracht ons ook weer de evacuatie naar
Singapore, waar we enige maanden in
het Neesoon Camp waren onderge
bracht. toen weer terug naar Java-
Djakarta... opvangcentrum... schooltijd-
avondklok... bersiap... Maar toch ook
weer leuke herinneringen aan bijvoor
beeld zwembad Mangarai.
En toen kwam weer een 1 5e augustus,
ditmaal 1950. Wij zaten op een Italiaans
schip, hadden "Indië" verlaten en liepen
de haven van Colombo binnen. Opeens
kanongebulder! Mij moeder riep: "Wat,
begint 't hier ook al?"
Maar nee hoor, het was feest: de Engelse
prinses Anne was geboren! Het was
voor mij als achttien-jarige op die dag
écht een gevoel van bevrijding!
Dat zijn mijn herinneringen aan deze
bevrijdingsdag, die binnenkort 45 jaar
achter ons ligt.
Ik zit nu bij mijn moeder in Voorburg; ik
ben hier op bezoek. Voor kort alleen
maar; ik woon in Duitsland en ga binnen
kort weer terug. Maar morgen ga ik toch
nog even naar het Indisch Monument
bij de Waterpartij om er een bloemetje
neer te leggen.
L. TH. BAUMGARDT-ROLDANUS
Early to bed and early to rise
makes a man healthy,
wealthy and wise
EMILIE INTVELD
"leder zijn meug" zei de boer
en kuste zijn koe.
Dat is een wijsheid van mijn vader als hij
het ergens niet mee eens was, maar van
verdere discussie afzag. Ik heb de laatste
tijd aan dit gezegde veel steun gehad.
LD
T-8
