-r
BEKENDE NEDERLANDSE ARTIEST ZOEKT VOOR Z'N GEZIN
(met 3 kinderen)
EEN INDISCHE DAME (leeftijd tussen 20 en 60 jaar)
voor in de huishouding cq. kinderopvang, die in een eigen appartement in het
huis (in N-Holland) bij de familie wil inwonen (m.u.v. di. en woe.; vrijaf).
Deze Indische dame dient vanzelfsprekend zeer kindvriendelijk te zijn, goed
te kunnen koken (ook Nederlands) en goede contactuele eigenschappen te
bezitten. Datum indiensttreding: medio april/mei 1991.
Bent u geïnteresseerd? Stuur dan even een kort briefje naar:
Dhr. R. E. JEUKENS (tussenpersoon) - R.C.B. - POSTBUS 8040 -
1180 LA AMSTELVEEN
zei de Japanse wacht: "kommen Sie
noch mal eins uhr!" Ik dacht één uur
Java-tijd maar dat was niet zo. Toen ik
weer kwam kreeg ik de eerste klap van
een Jap.
Teruggegaan naar Pekalongan waar ik
omroeper werd bij het van de Nirom
overgenomen radiostation. Toen er
nieuwe politiemensen werden gezocht,
heb ik een examen gedaan waarvoor ik
slaagde. Enige tijd gewerkt en toen
kreeg ik een oproep om mee te doen
aan een opleiding aan de Politieschool
in Soekaboemi.
Daarna begon mijn loopbaan die mij in
verschillende functies in verschillende
plaatsen bracht. Van 1964 tot 1966
heb ik een heel andere functie vervuld:
ministervan staatsinkomen (Financiën).
Daarna ben ik teruggekeerd bij de politie,
eerst als tweede man, toen als hoofd
van de Staatspolitie (Staatsveiligheids-
zaken). In 1971 deed ik een onderzoek
naar een omvangrijke smokkel van
auto's. De zaak was bijna opgelost en
vast stond in ieder geval al dat er belang
rijke personen bij betrokken waren. Van
de ene dag op de andere werd mij een
promotie aangeboden: ambassadeur in
België. Dat heb ik geweigerd. Ambas
sadeur in Nederland. Ook geweigerd.
Toen vond men dat ik hard genoeg
had gewerkt en toe was aan pensioen.
49 Jaar was ik.
Hawaiian Seniors
Maar ik had mijn muziek nog: hawaiian.
Al in mijn Mulo-tijd speelde ikhawaiian-
muziek met "De Herrietrappers". Op de
Rechtshogeschool heette de band "The
Dream Lovers". The Hawaiian Synco-
paters, The Hawaiian Big Boys, George
de Fretes, Rudy Wairata, ik heb ze
allemaal meegemaakt. In 1 946 trouw
de ik met Mary Cortenbach, mijn zange
res. Naast mijn werk was muziek maken
mijn grootste activiteit.
The Hawaiian Seniors
In 1 968 kreeg ik bezoek van Mas Jos
(Soejoso Rarsono), ook een oude crack,
die me vroeg voor een interview op de
radiozender El Shinta. Ukelele meege
nomen, gepraat en wat gespeeld met
andere muzikanten die ook aanwezig
waren. Dat was leuk en een week later
ontmoetten wij elkaar weer en zo is het
bekende orkest ontstaan: The Hawaiian
Seniors. Veel optredens, veel op radio
en televisie. We brachten een goede
performance. Enkele namen: Jack en
Nien Lesmana, Dicar, Bram Titaley,
Totty Soebianto, Van Leun, Roselani
(Mary), Jim Noya,Thijs Matulessy, Dick
van Dooren en nog vele anderen.
Toen werd het 1 980, het jaar van de
"Petitie van vijftig". Dit was een door
een vijftigtal (voormalige) bewindslie
den, officieren en hoge ambtsdragers
opgesteld en getekend verzoekschrift
aan het parlement om de beginselen
van de Panca Sila (grondwet) te eerbie
digen. Ik was een van de ondertekenaars.
Enkele dagen daarna, of was het uren,
kreeg ik via de directeur van de televisie
te horen dat hawaiianmuziek geen
nationale muziek was en (dus) niet
meer op radio en televisie gebracht
mocht worden. Optredens werden ook
vrijwel onmogelijk, omdat wij geen toe
stemming meer kregen om zalen te
huren. En dat betekende het einde van
The Hawaiian Seniors. Nog steeds is
hier nauwelijks of geen hawaiian muziek
meer te zien en te horen. Wel heel veel
westerse pop- en jazz-muziek.
En het land kom ik ook niet meer uit. Ik
krijg geen visum. Ik slaap weinig. Vóór
drieën ben ik al wakker
Wat ik zou willen zeggen aan mensen in
Nederland? Ik wil graag mijn allerbeste
groeten doen aan Prins Bernhard. Ik
ken hem. En ik doe mijn hartelijke
groeten aan mijn oude (school)vrienden.
Ik verlang er naar hen te ontmoeten."
RALPH BOEKHOLT
Mas Hoegeng
13
