A
OORLOGSGRAVENSTICHTING
VACATURE MAATSCHAPPELIJK WERK
Jan Rudolf Kraan
Eva Maria Romana Popta
en weduwnaar van
Maria Ganzevurder
Opgericht in 1947, gevestigd te Voorburg, behartigt de belangen op materieel en immaterieel gebied
van hen die in het voormalig Nederlands-lndië door oorlog werden getroffen, alsmede van hun
nabestaanden.
De Stichting PELITA verricht taken (rapportage, informatie, begeleiding) in de uitvoering van
specifieke wetten die ten behoeve van oorlogsgetroffenen tot stand zijn gebracht.
Daarnaast biedt PELITA de cliënten uit haar doelgroep via de buitendienst van maatschappelijk werkers, voornamelijk door
middel van huisbezoeken concrete en informatieve dienstverlening alsmede psychosociale hulpverlening. De maatschappelijk
werkers werken vanuit hun eigen huis.
Ter versterking van haar buitendienst maatschappelijk werk wordt m.i.v. 1 januari 1991 gevraagd:
1 Maatschappelijk werker V/M (80 voor het Noordelijk deel van Noord-Holland. Standplaats omgeving Alkmaar.
*1 Maleissprekende Maatschappelijk werker V/M (80 voor het rayon Flevopolder/Noord-Utrecht/
West-Gelderland. Standplaats omgeving Amersfoort.
Functie-eisen:
- Afgeronde opleiding HBO-MW en meerjarige relevante werkervaring.
- Kennis van en of affiniteit met 'de Indische cultuur' en de problematiek van Indische oorlogsgetroffenen.
- Binnen overeengekomen kaders zelfstandig kunnen werken.
- Een grote mate van stress-bestendigheid.
- In bezit van rijbewijs en eigen auto.
- Minimum-leeftijd dertig jaar.
- Kennis van de wetten voor oorlogsgetroffenen WUV (Wet Uitkering VERVOLGINGSSLACHTOFFERS) WUBO
(Wet Uitkering Burgeroorlogsgetroffenen en WIV (Wet Indisch Verzet) strekt tot aanbeveling.
Honorering is ingevolge CAO Maatsch. Werk in overeenstemming met opleiding en ervaring volgens de schalen 18 - 33.
Schriftelijke sollicitaties binnen drie weken na verschijnen van deze advertentie richten aan directie Stichting Pelita.
Westeinde 58d, 2275 AG Voorburg. Tel. informatie bij mevr. drs. H. Ferdinandus 070 - 369 43 71.
en dit aantal stijgt nog steeds. Onder de
bezoekers is ook een groeiend aantal
Indonesiërs te zien. Op de velden liggen
ook Indonesische oorlogsslachtoffers
begraven. Opmerkelijk en verheugend
is dat hun graven niet meer worden
bezocht op het heetst van de dag,
wanneer er geen andere bezoekers
zijn, maar gewoon op "normale''
tijden. Dat het aantal bezoekers uit
Nederland stijgt, wil overigens niet
zeggen dat iedereen dus weet heeft van
het bestaan van de Erevelden. Informatie
geven terzake blijft dan ook nodig. En
de toekomst? Die hangt af van de politiek
en van wat mensen willen. Wanneer
ooit zou blijken, maar nu theoretiseer ik
even, dat in de verre, zeer verre toe
komst de velden nog maar weinig be
zocht worden, dan zou gedacht kunnen
worden aan ontruiming en het op
richten van één monument. Ik besef
dat deze gedachte bij velen nu de reactie
"dat nooit" zal oproepen. Maar daarom
is het te hopen dat er straks terzake een
visie bestaat. En dat er dan ook mensen
zijn die die visie in alle opzichten waar
willen maken.
Indonesië is geen Nederland en Indo
nesië is ook geen Nederlands-lndië
meer. Niet iedereen begrijpt dat. Om
maar een dwarsstraat te noemen: op
een gegeven moment kom je erachter
dat in een bestemmingsplan een weg is
voorzien die komt te lopen over wat nu
Ereveld Pandu in Bandung is. Er moet
dan wel wat gedaan worden en je moet
weten hoe en aan welke touwtjes je
moet trekken. Maar voorlopig mag ik
aannemen dat ook op het hoofdkantoor
van de Oorlogsgravenstichting in Den
Haag wordt nagedacht over de toekomst.
En daarbij stel ik mij voor dat ook de
Indische gemeenschap wordt betrokken
bij bijvoorbeeld het maken van beleid
inzake de Erevelden in Indonesië. Dat
zou mij tenminste alleszins logisch
lijken. Ik hoop dat tegen die tijd iemand
met een zeer goede Indische achter
grond zitting zal hebben in het bestuur.
RALPH BOEKHOLT
Hoofdkantoor: Bankaplein 5
2585 EV Den Haag
Kantoor Indonesië: Jl. Panglima Polim Raya 23, Kebayoran Baru, Jakarta
Waar jij ook bent ik zou het niet weten
Niet in tijd of afstand meten
ik heb je bij me, diep in mij
Daarom ben je zo dichtbij
Ver van zijn geliefde Hafling is na een
kort ziekbed op de gezegende leeftijd
van 94 jaar overleden, in het St. Anna
Ziekenhuis te Oss, mijn inniggeliefde
man, onze lieve papa, schoonvader,
opa, overgrootvader, schoonzoon,
zwager, oom en peetoom
Kolonel K.N.I.L. b.d.
Brigade-generaal X-Brigade Oost-Java
echtgenoot van
Laag-Keppel (NL.)/
Hafling (Italië): E.M.R. Kraan-Popta
Los Osos (U.S.A.): Jan en Mary
San Diego (U.S.A.): Riek en Max, Klein
en achterkleinkinderen
Merano (Italië): A.M. Meister
Hafling (Italië): Peetkinderen:
Gunteren Rudi Kopp
en verdere familie
Oss, 20 november 1990
Correspondentie-adres:
Sibeliuslaan 67, 5343 BW Oss
De begrafenis heeft inmiddels op 24
november 1990 te Oss in besloten
kring plaatsgevonden.
18
