Zij woonden in Sampit ALLEMAAL BIJ ELKAAR IN HET OUDE JAAR Had ik de serie "Sampit, wie woont er nu op Sampit" geschreven op het moment dat ik er de geest voor kreeg, dan hadden we de Sampit reünie 1 5 jaar geleden kunnen hebben. Zo ziet u maar weer hoe makkelijk een mens kan uitstellen en er altijd een goed excuus voor vinden! Maar na de foto van E. Robijn was het afgelopen met het uitstel, en na de artikelen-serie - die tot mijn verbazing juist door niet Sampittenaren vermake lijk werd gevonden - kon een reünie niet uitblijven. Foto's opgevraagd, dia's ervan gemaakt en ons leventje op Sampit kon op 27 oktober j.l. in een leuke zaal in Koog a.d. Zaan (wie woont er nu in Koog aan de Zaan?) opnieuw worden beleefd. Ik raad het u aan, zo'n diavertoning van per soonlijke foto's, commentaarerbij hoeft niet, want iedereen heeft zijn eigen. Herinneringen worden op deze manier collectief onder grote hilariteit gedeeld. Sampit. 40 Jaren zijn ons wel in de koude kleren gaan zitten. Ouder, dikker grijzer (of kaler) maar vooral bezadigder geworden. Borghart, de Winter, Kern kamp, Brassinga, Haarbrink, van Acht- hoven, Scipio, de Groot, Franken, Kokje en nog 80 andere Bruynzeelgenoten en echtgenoten. Wie er niet was en die notabene de aanzet was voor de koem- poelan, was Robijn. Jan Bruinsma uit Californië had er zo graag bij willen zijn, kon natuurlijk niet. We hebben de overledenen niet her dacht in stilte, maar wel in onze leven dige gesprekken. René Schafer produceerde op mijn ver zoek twee welkomstbomen uit soft- board, die als poort moesten dienen. Het vervoer van die gevaarten leverde meer moeilijkheden op dan destijds het transport van boomstammen over de Sampit-rivier! Jim van der Hoeven ramde als eerste met zijn gitaar dwars door een boom. De gitaar mankeerde niets, de boom werd met plakband gerepareerd. Van de familie Kessing waren er foto s van het nieuwe Sampit. Een afgebrande houtzagerij, later helemaal afgebroken. Van dik hout zaagt men nu planken in een handgedreven zagerijtje. Maar er staan wel een hotel, een enorme moskee, een bioscoop, restaurants en er is een winkelstraat met levendig verkeer. Een week na de Sampit-reünie ontvin gen wij bij de IWI een mooie video film over Sampit! Ach onze herinneringen staan op zwart-wit foto's, niet in kleur, laat staan op video. Heerlijk eten gemaakt door de dames Scipio, prettige muziek, maar bijna niemand danste, vreemd was dat. Kwam door die eeuwige controverse "roken" en "niet roken". Nooit maakte vroeger iemand bezwaar tegen roken op een fuif. U? Nu zaten rokers èn niet- rokers gezellig in de lounge te kletsen en de muziek speelde in de zaal waar NIET gerookt mocht worden (Gemeen tewege). Als je dus naar de muziek wilde luisteren, moest de sigaret uit. Democratie en terreur vinden elkaar hier onder het "NIET ROKEN"-bordje. Desalniettemin: we hebben een Sampit- reünie gehad. De herinnering namen we mee, de bomen lieten we achter. LILIAN DUCELLE De kinderen (daar geboren of daar schoolgegaan) zijn de dertig-veertigers van nu. Een stuk of twaalf presenteerden zich en lieten de ouders het besef dat Sampit heel lang geleden was. De vijf op deze foto v.l.n.r. Boengkie Haarbrink, Mark Boon, Pamela Boon, Ron Haarbrink, Rogier Boon. De hh. Kokje, Haarbrink en Borghart bij de ingang van de zaal, vóór de linkse boom geveld werd door.... Jim van der Hoeven's gitaar. Hier het Sampit trio in actie. Naast van der Hoeven, Peters, aan de piano Nono v.d. Eeckhout. Aan dansen waagde zich behalve de Koerfèns niemand. Misschien omdat de zachte muziek praten en verstaan mogelijk maakte, en men dat liever deed. Zomaar een shotje in de lounge. Mevr. Koenen legt een paar bekenden vast en Ron Haarbrink die deze foto's maakte op zijn beurt, haar. 26

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1990 | | pagina 30