SOCUTERA GIRO 50500 RED'N KIND VOOR MAAR VIJF TIENTJES LEPRA IS ONZE ZORG! "Wordik nu. echt beter,.?" Vijf minuten. Dat lijkt niet lang, maar als je vijf minuten hebt om via televisie aan een miljoenenpubliek een boodschap te brengen dan is dat behoorlijk lang. Of die boodschap ook overkomt, is punt twee. Daarvoor is onder meer nodig dat je ook "slechts" vijf minuten kunt aangrijpen om iets overtuigend en indringend over te brengen. Socutera is een stichting die al 26 jaar zorgdraagt voor regelmatige indringende televisie-uitzendingen van 5 minuten. Socutera is dan ook een vertrouwd begrip geworden. Misschien wel zo vertrouwd dat menigeen de Socutera-uitzending, in de pauze van een voetbalwedstrijd of na het journaal, gebruikt om even koffie te zetten en gebruikte maken van sanitaire voorzieningen. Want als Socutera komt, dan komt er leed: zieken, daklozen, hongerigen, gehandicapten enz. En natuurlijk ook een gironummer. "Alweer" zegt men dan en onbewogen wacht men tot de vijf minuten om zijn. Hoewel, er zijn nog altijd genoeg mensen aan wie de boodschap, het gironummer of de aangekondigde collectebus niet voorbij gaan. Zij maken de vijf minuten zinvol want hun kleine en grote bijdragen vormen samen het bedrag waarmee een organisatie weer vooruit kan om hulp te bieden. Directrice van de Stichting tot bevorde ring van sociale en culturele doeleinden door radio en televisie (Socutera) is mw. Wenda van Bruggen-Gorter, geboren in Malang in 1933. Nu doet "directrice" vermoeden dat er ook een hele stoet medewerk(st)ers is, maar dat is niet zo. Socutera heeft een bestuur van vooraan staande (onbezoldigde) personen en een directrice die haar werkzaamheden in deeltijd verricht, zij het dat zij regel matig moet overwerken. Mw. Van Bruggen-Gorter: "Ik ben in Malang geboren, mijn jeugd doorge bracht in Soerabaja en de oorlog bracht mij in een kamp in Semarang. In 1948 ben ik met mijn ouders definitief naar Nederland vertrokken. Hier heb ik de middelbare school afgemaakt en ben getrouwd. Tot 1966 hebben we in Zuid-Afrika gewoond en gewerkt. Indo nesië zag ik in 1 980 voor het eerst weer terug en het was toen net of ik zo de draad weer kon oppakken: de mensen, de taal, alles. Sinds 1 978 werk ik bij Socutera, vanaf 1 983 als directrice. Tot drie jaar geleden was onze stichting een zelfstandige zendgemachtigde. Nu zijn wij onderdeel van de Nederlandse Omroep Stichting (NOS). In de jaren zestig waren in Nederland veel instellingen werkzaam op het gebied van sociaal-maatschap pelijk en cultureel werk, welzijn, volks gezondheid en ontwikkelingshulp. Hun behoefte om voorlichting te geven, vooral in relatie tot het verkrijgen van geld (fondswerving) was natuurlijk groot. De rol die de televisie daarbij kon spelen was evident. De omroepen kon den echter aan de vraag om zendtijd niet of nauweljks voldoen. Belangheb benden hebben zich toen verenigd om een gezamenlijke aanvraag voor zendtijd in te dienen. Daarbij waren onder meer het Koningin Juliana Fonds (maatschap pelijk werk), het Prins Bernhard Fonds (cultureel werk) en de Novib (ontwikke lingssamenwerking) betrokken. Dat was in 1 964 en op 2 oktober van dat jaar had Socutera haar eerste uit zending. Socutera is dus geen organisatie die zelf geld inzamelt voor enig doel, maar is een zendgemachtigde, tegenwoordig een NOS-programma, die gelegenheid geeft aan sociaal-maatschappelijke en culturele organisaties om hun doelstel ling bekend temaken. Het Astma Fonds, de Nierstichting, het Rode Kruis, de Kankerbestrijding enz., al die organisa ties kunnen hun collectenplan verster ken door in een Socutera-uitzending aandacht te vragen voor hun werk. Dat gebeurt door een film van vijf minuten. Die film moet een hoge kwaliteit heb ben, iets waarop wij toezien, want het is inderdaad zo dat je het publiek niet meer kunt benaderen met een paar afstompende beelden en een gironum mer. Jaarlijks wordt de beste film door ons ook onderscheiden. Het is zo dat culturele organisaties wei nig aan bod komen in onze uitzendingen. De nadruk ligt op gezondheidsprojecten. Omdat in Nederland in de loop der jaren veel vooruitgang is geboekt, vindt er ook een verschuiving plaats naar sociaal maatschappelijke en gezondheidspro jecten in het buitenland. De strijkstok? Ik denk dat men zich daar Mw. Wenda van Bruggen-Gorter geen zorgen over hoeft te maken. In Amsterdam zetelt het Central Bureau Fondswerving dat streng toeziet op een correcte besteding van ingezamelde gelden. Ja, en sommige organisaties maken voor hun voorlichtingscampagne gebruik van bekende persoonlijkheden. Maar veelal verlenen die belangeloos hun medewerking en bijvoorbeeld hun tickets naar verre bestemmingen voor filmopnamen worden geschonken door vliegmaatschappijen. Nederland is een rijk land en geld over maken of in een collectebus doen voor (ver) leed is gemakkelijk. Maar het is ook nodig. Socutera blijft voorlopig nog wel bestaan. Jammer alleen dat wij op Nederland 3 zitten en geen zelfstandige zendgemachtigde meer zijn, die iets te zeggen heeft over het tijdstip van uit zending. De kijkcijfers zijn toch wel gedaald. R.B. 6

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1991 | | pagina 6