fmmmmmmmmm mm
5 Jaar Boekhandel-Toko Moesson
Vijf jaar. Zo lang al?
Als de dag van gister herinner ik me dat
we na Kerst '85 de sleutels van het
pand Prins Mauritslaan 48a overhandigd
kregen en er ogenblikkelijk begonnen
werd met het slopen van het oude
interieur. Dat betekende vijf containers
vol puin, hardboard en half vergane
rommel, toen pas konden .Milène,
Mark en Frans aan de bouw beginnen
van wat nu BOEKHANDEL-TOKO
MOESSON heet. Een feestelijke opening
op 14 februari 1986 van de (toen)
enige erkende Indische Boekhandel in
Nederland.
De "Toko" erbij, vormt het onontbeer
lijke vertrouwd-lndisch element met zijn
souvenirs, ditjes en datjes op huishou
delijk en vooral vrouwelijk gebied. De
toko is een zelfstandig leven gaan leiden
en zeker 50% van de klanten komt
alleen déér voor. Voorwaarde voor ons
is altijd geweest dat er geen artikelen
met-een-luchtje zouden worden ver
kocht. Slecht voor de boeken.
Wat is er te doen geweest?
We hebben in de afgelopen jaren vaak
de behoefte gehad even uit de (boeken)
band te springen. Toch wel iets dat bij
het Indische publiek aansprak.
De expositie van het "Indische huis"
van Loes Hubers in 1 986, een kunstig
miniatuur van een Indischewoning met
alles erop en eraan, trok honderden
bezoekers. Het tweede huis dat "in
huis" werd gehaald, was dat van de
familie Mariano di Calouta in Soerabaia.
Leuke bijzonderheid: zonder dat we het
wisten, was het precies 100 jaar ge
leden dat het oorspronkelijke huis
gebouwd werd. De informatie dat het
huis in 1 890 was gebouwd, kregen we
van een bezoeker.
Een heel belangrijke schilderijen ver
koop-expositie, waarbij werk van Eland,
v.d. Does, Sonnega, Dake en v.a. aan de
hoogste bieder werden verkocht, werd
een bijzonder evenement. Vorig jaar
een tweede expositie, minstens even
boeiend: "Kunst uit eigen Kring". Wat
een talent er onder de Indische lezers
van Moesson zit, kwam toen aan het
licht. Amateurs, semi-professionals en
professionals vulden met hun werk de
ruimte die voor deze gelegenheid weer
werd omgebouwd. René Schafer (zelf
artiest met een grote A) stond ook dit
keer bij met raad en daad.
Verder hebben we twee keer een gezel
lige Pasar Rombeng gehad, opbrengst
voor de Bruine Bus. Dan nog tweemaal
een speciale dag waarop Indische
auteurs hun boeken kwamen signeren,
en last but not least een rattenplaag, die
bijna 2 maanden geduurd heeft! Oor
zaak: een onontdekt open luikje in de
kelder. Een rijke oogst aan mooie
djagoeng (zelf geplukt bij Harryet
Marsman) was de aanleiding tot een
complete invasie van de gevreesde
diertjes. Dieren moet ik zeggen, want
moeiteloos sleepten ze zo'n 40 kanjers
van djagoengs naar de onmogelijkste
plaatsen door het hele pand. Rento-kili
maakte een eind aan deze escapades.
Gaten werden dichtgestopt (kasian, ze
verraadden zichzelf door de djagoengs
die er lagen), gif gestrooid. Allemaal
dood. Onbillijk eigenlijk, een crimineel
(lees verder volgende pag.)
Zo zag het er na drie weken zwoegen uit. Intussen zijn er
rekken bijgekomen, is het assortiment boeken uitgebreid.
Een goed begin is het halve werk, maar nu komt het wel
neer op die andere grootste helft.
jriniar"'-1!
De étalage is soms voor de Boekhandel, dan weer voor de
Toko met allerlei kleurige artikelen. Zoals deze (houten)
vruchten pasar!
De vaste en los-vaste medewerk(st)ers Meity Tuynman, de
kleinste vooraan en de baas, links Fred en Edmee Beeckman
en rechtsachter Maud King, die parttime vrijwillig komt
helpen.
T-2
