TABOE
Reünie Vincentius Kramat, 1990
EEN PIJNLIJK
We konden wellicht de Nederlandse katholieken vroeger onder ons niet altijd
bewonderen als dragers van christelijke idealen, pioniers van een christelijke
beschaving en steunpilaren van hun Kerk. Maar zij hebben toch een wapen van
afweer en verdediging in de hand, dat ons stil maakt en tot voorzichtigheid stemt.
Zij kunnen ons wijzen op Batavia s Vincentius Vereniging, een spruit gewonnen en
getogen door hun idealisme en geestkracht en dan kunnen zij ons toeroepen
Christus' eigen getuigenis: "Hieraan zal de wereld erkennen, dat ge Mijn leerlingen
zijt, als ge liefde hebt voor elkander".
Laten we dit verweer eerlijk en rustig aanvaarden, bereid om alle consequenties
daaruit te trekken. Want hierop past maar een antwoord: aan ons nu de taak niet
onder te doen voor die oude kolonialen in kracht van christelijke naastenliefde. Ook
hier moeten we tonen dat we in staat zijn hun taak over te nemen en het beter te
doen dan zij. Wanneer dit prachtige stuk charitas door onze onverschilligheid en
schrielheid zou ten onder gaan, dan zou ons het smadelijke verwijt treffen, dat zij,
die wij zo makkelijk smalen als overheersers en uitbuiters, tenslotte meer voor
onze kinderen hebben gedaan dan wij in de weelde der gewonnen vrijheid."
(Uit: Gedenkboek "Perhimpunan Vincentius Djakarta", 1955)
Op 24 en 25 november 1990 vond
voor de derde keerde Reünie Vincentius
Kramat plaats. Eerder vonden bijeen
komsten plaats in 1 968 en in 1 978.
Uit Jakarta en omstreken waren ruim
300 reünisten samen gekomen, som
migen zelfs uit de lichtingen 1 945 en
1 949. Ook uit Nederland waren enkele
Vincentius-kinderen aanwezig. Deze
reünie vond plaats ter gelegenheid van
het 80-jarig bestaan van het Vincentius-
tehuis op Kramat, de Perhimpunan Vin
centius Jakarta.
In de Nederlandse tijd sprak men van de
Batavia Vincentius Vereniging, die in
1 855 werd opgericht met het doel om
Indo-kinderen in behoeftige omstandig
heden een tehuis en opvoeding te geven
(zie ook het Vincentius-artikel in Moes
son van 1 5 juli 1 985). Na de Tweede
Wereldoorlog werden de Vincentius-
tehuizen open gesteld voor alle (wees)
kinderen die hulp nodig hadden. Het
streven werd toen om hen voor te
bereiden op een plaats in de Indone
sische samenleving.
In 1 910 werd het hoofdgebouw aan de
Kramat Weg 1 34 opgericht, in 1 938
het tehuis voor meisjes aan wat nu
Over obstipatie, diarree en misselijkheid praten
we niet graag. Daar is ook geen reden voor als
we gewoon gezond zijn.
DAGELIJKS KLACHTEN
Mensen met een prikkelbare darm of chronische
obstipatie hebben wel problemen met dit taboe.
En wat dacht u van patiënten meteen maagzweer,
leveraandoening, ontsteking aan de alvleesklier,
galstenen, ziekte van de dunne of dikke darm?
Het maakt dat mensen maar al te vaak geïsoleerd
raken of gehandicapt door het leven gaan.
WIJ MAKEN HET BESPREEKBAAR
Al bijna 10 jaar zetten wij ons in op drie belangrijke
fronten:
1. Medisch wetenschappelijk onderzoek naar de
oorzaken van ziekten en het spijsverteringsstel
sel.
2. Voorlichting over deze ziekten.
3. Steun aan patiënten, hun omgeving en aan
patiëntenverenigingen.
Belangrijk werk, waarbij uw hulp hard nodig is.
LEES EERST, STEUN ONS LATER
Vraag de brochure 'Spijsvertering tussen start en
finish' per briefkaart aan. Graag twee gulden bij
plakken voor administratie- en verzendkosten.
Jalan Otto Iskandardinata 76 is, voor
heen Polonia. Het gebouw voor de kleine
kinderen dat gelegen was aan de zijde
van de Kramat Kerk is door ouderdom
ingestort. In zijn toespraak tijdens de
reünie ontvouwde de huidige directeur.
Pater Aloysius Ombos OFM, de plannen
om een nieuw gebouw op te zetten. De
kosten daarvoorzijn geraamd opca. 1,7
miljard rupiah (ca. 1,7 miljoen gulden).
Een eerste oproep aan de reünisten om
hieraan bij te dragen, leverde de eerste
3,7 miljoen rupiah op.
Tijdens de bijeenkomst bleek (weer
eens) dat de oud Vincentius-kinderen
het in veel gevallen ver geschopt heb
ben. Zij zijn nu arts, politicus, zakenman,
ingenieur, econoom, piloot enz. En er
zijn paters, onderwijzers, arbeiders,
employees. Maar er zijn ook werklozen.
Op de tweede dag van de reünie gaven
de huidige bewoners van de Vincentius-
tehuizen sportieve demonstraties. Ge
streefd wordt om de band met de oud-
Vincentius kinderen sterk te houden.
Nieuws van Vincentius-kinderen uit
Nederland, vooral ook van de lichting
1950-1963, zal dan ook met veel
belangstelling tegemoet worden gezien.
JOHANNES JUNADI (Jantje Jo)
Het adres in Indonesië is:
Panti Asuhan Vincentius Putra
Jl. Raya Kramat 1 34
Jakarta Pusat 1 0430
Indonesia
1 7