TABOE Reünie Vincentius Kramat, 1990 EEN PIJNLIJK We konden wellicht de Nederlandse katholieken vroeger onder ons niet altijd bewonderen als dragers van christelijke idealen, pioniers van een christelijke beschaving en steunpilaren van hun Kerk. Maar zij hebben toch een wapen van afweer en verdediging in de hand, dat ons stil maakt en tot voorzichtigheid stemt. Zij kunnen ons wijzen op Batavia s Vincentius Vereniging, een spruit gewonnen en getogen door hun idealisme en geestkracht en dan kunnen zij ons toeroepen Christus' eigen getuigenis: "Hieraan zal de wereld erkennen, dat ge Mijn leerlingen zijt, als ge liefde hebt voor elkander". Laten we dit verweer eerlijk en rustig aanvaarden, bereid om alle consequenties daaruit te trekken. Want hierop past maar een antwoord: aan ons nu de taak niet onder te doen voor die oude kolonialen in kracht van christelijke naastenliefde. Ook hier moeten we tonen dat we in staat zijn hun taak over te nemen en het beter te doen dan zij. Wanneer dit prachtige stuk charitas door onze onverschilligheid en schrielheid zou ten onder gaan, dan zou ons het smadelijke verwijt treffen, dat zij, die wij zo makkelijk smalen als overheersers en uitbuiters, tenslotte meer voor onze kinderen hebben gedaan dan wij in de weelde der gewonnen vrijheid." (Uit: Gedenkboek "Perhimpunan Vincentius Djakarta", 1955) Op 24 en 25 november 1990 vond voor de derde keerde Reünie Vincentius Kramat plaats. Eerder vonden bijeen komsten plaats in 1 968 en in 1 978. Uit Jakarta en omstreken waren ruim 300 reünisten samen gekomen, som migen zelfs uit de lichtingen 1 945 en 1 949. Ook uit Nederland waren enkele Vincentius-kinderen aanwezig. Deze reünie vond plaats ter gelegenheid van het 80-jarig bestaan van het Vincentius- tehuis op Kramat, de Perhimpunan Vin centius Jakarta. In de Nederlandse tijd sprak men van de Batavia Vincentius Vereniging, die in 1 855 werd opgericht met het doel om Indo-kinderen in behoeftige omstandig heden een tehuis en opvoeding te geven (zie ook het Vincentius-artikel in Moes son van 1 5 juli 1 985). Na de Tweede Wereldoorlog werden de Vincentius- tehuizen open gesteld voor alle (wees) kinderen die hulp nodig hadden. Het streven werd toen om hen voor te bereiden op een plaats in de Indone sische samenleving. In 1 910 werd het hoofdgebouw aan de Kramat Weg 1 34 opgericht, in 1 938 het tehuis voor meisjes aan wat nu Over obstipatie, diarree en misselijkheid praten we niet graag. Daar is ook geen reden voor als we gewoon gezond zijn. DAGELIJKS KLACHTEN Mensen met een prikkelbare darm of chronische obstipatie hebben wel problemen met dit taboe. En wat dacht u van patiënten meteen maagzweer, leveraandoening, ontsteking aan de alvleesklier, galstenen, ziekte van de dunne of dikke darm? Het maakt dat mensen maar al te vaak geïsoleerd raken of gehandicapt door het leven gaan. WIJ MAKEN HET BESPREEKBAAR Al bijna 10 jaar zetten wij ons in op drie belangrijke fronten: 1. Medisch wetenschappelijk onderzoek naar de oorzaken van ziekten en het spijsverteringsstel sel. 2. Voorlichting over deze ziekten. 3. Steun aan patiënten, hun omgeving en aan patiëntenverenigingen. Belangrijk werk, waarbij uw hulp hard nodig is. LEES EERST, STEUN ONS LATER Vraag de brochure 'Spijsvertering tussen start en finish' per briefkaart aan. Graag twee gulden bij plakken voor administratie- en verzendkosten. Jalan Otto Iskandardinata 76 is, voor heen Polonia. Het gebouw voor de kleine kinderen dat gelegen was aan de zijde van de Kramat Kerk is door ouderdom ingestort. In zijn toespraak tijdens de reünie ontvouwde de huidige directeur. Pater Aloysius Ombos OFM, de plannen om een nieuw gebouw op te zetten. De kosten daarvoorzijn geraamd opca. 1,7 miljard rupiah (ca. 1,7 miljoen gulden). Een eerste oproep aan de reünisten om hieraan bij te dragen, leverde de eerste 3,7 miljoen rupiah op. Tijdens de bijeenkomst bleek (weer eens) dat de oud Vincentius-kinderen het in veel gevallen ver geschopt heb ben. Zij zijn nu arts, politicus, zakenman, ingenieur, econoom, piloot enz. En er zijn paters, onderwijzers, arbeiders, employees. Maar er zijn ook werklozen. Op de tweede dag van de reünie gaven de huidige bewoners van de Vincentius- tehuizen sportieve demonstraties. Ge streefd wordt om de band met de oud- Vincentius kinderen sterk te houden. Nieuws van Vincentius-kinderen uit Nederland, vooral ook van de lichting 1950-1963, zal dan ook met veel belangstelling tegemoet worden gezien. JOHANNES JUNADI (Jantje Jo) Het adres in Indonesië is: Panti Asuhan Vincentius Putra Jl. Raya Kramat 1 34 Jakarta Pusat 1 0430 Indonesia 1 7

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1991 | | pagina 21