Toeristen-jaar (in jaar uit)
Dat de Golf-ellende de golf van toeristen
waarop Indonesië dit jaar gehoopt had
kan verstoren zou ontzettend sneu zijn.
Er is alles wat mogelijk is gedaan op het
gebied van promoten en het zou een
ramp zijn als die kosten er niet uit
komen. Maar 1991 is nog lang niet om
en laten we hopen dat we daar in alle
rust en veiligheid onze tjendol en fruit
juices kunnen drinken.
Intussen is zowat heel Indonesië bloot
gelegd. Hotels zullen op de kleinste
smaragdjes van de gordel verrijzen, de
welvaart zal stijgen en niemand hoeft
meer arm te zijn. Dat is tenminste het
streven van het Ministerie van Toerisme.
De kennismaking met Indonesië ge
beurt ook in omgekeerde richting. Zo
heeft Indonesië zich ook dit jaar in
Amerika geprofileerd (mooi woord, zal
ik vaker gebruiken) o.a. door voor de
tweede keer deel te nemen aan de
wereldberoemde Rose Parade in Pasa
dena. Henny Hartevelt uit Baldwin Park
schreef daarover:
"De Rose Parade floats werden ver
sierd op verschillende plaatsen. Eén
ervan was in Azusa waar ook de
Indonesische float werd opgetuigd.
Zondagmiddag 30 december ging ik
kijken want er werd veel reclame voor
gemaakt. Het is een prachtige float
geworden, ze verdienden zelfs een
award. Het was niet alleen float-deco-
ration, de Indonesiërs hadden een
heel programma met muziek, dance
en slamatan. Major Bradley was daar
en ook de Majors van Pasadena en
Azusa. Ze kregen alle drie een mini-
Toradja-huis als herinnering en Major
Bradley benoemde Jakarta als de
Sister City of Los Angeles. Zei o.a.
dat 1991 HET JAAR van toerisme zal
worden, niet alleen naar Java en Bali
maar ook naar de andere eilanden.
Is iedereen in Indonesië wel zo gelukkig
met die stroom van toeristen? Onlangs
zag ik een documentaire reisfilm over
Nieuw-Guinea. Een horde toeristen
Duitsers, Amerikanen, compleet met
fototoestellen, video, shorts, openhan
gende prethemden, met lokale sieraden
behangen dames. Een tjetterende Ame
rikaanse reisleidster die het allemaal zo
goed wist en een Duitser die vertelde
dat dit het 23ste land was dat hij
bezocht. Toen kwam de scene waarin
hij ging tawarren op een stukje hout
snijwerk, en de uitbarsting van woede
van de Papoease: "Ze zijn rijk, maar te
gierig om wat te betalen. Zij hebben
geld om naar ons land te gaan, wij niet
om hun land te bekijken." Woedend,
woedend! Natuurlijk was ze niet te
verstaan, maar de vertaalde ondertitel
loog er niet om.
Uiteindelijk kocht de toerist het stuk
niet. Ik werd er compleet beroerd van,
en dacht: "mensen, mochten jullie het
geld hebben, wat zegt het Guggenheim
Museum, het Louvre en het Rijks-
(lees verder volgende pagina)
Met een indrukwekkende show van het voltallige Sampoerna Fanfare Corps op de Rose Parade in Pasadena heeft
Indonesië zich ook dit jaar waardig gepresenteerd.
