%//f
Frits Hinze en violist Hordian bespreken een gedeelte van het vioolconcert van
C. Saint-Saëns.
laire en semi-klassieke stukken. Dat zijn
populariteit in deze periode zeer groot
was, bewijzen de zeer lovende kritieken
in de diverse dagbladen, welke volgden
op de vele concerten voorde kunstkring
van Batavia, de Stichting Radio Omroep
in de overgangstijd in de grote concert
zaal van de dierentuin te Batavia, de
concerten in de sociëteit Concordia etc.
etc.
Toen zijn zoon Chris in 1975 een tour
nee door I ndonesië maakte, werd hij tot
zijn verbazing gekonfronteerd met het
feit dat de naam Frits Hinze nog steeds
een begrip was bij vele Indonesiërs.
Enkele kritieken van de plaatselijke pers
uit die tijd illustreren de waardering
voor zijn werk nog het best:
Bataviaasch Nieuwsblad, 12-9-1949:
"Een buitengewoon gemotiveerd or
kest, een bekwaam dirigent en een
solist van groot kaliber hebben dit
concert van het Radio Philharmonisch
Orkest tot een groot en intiem muzikaal
feest gemaakt. Zelden hebben we met
zoveel toewijding horen spelen, zelden
heeft een orkest de noten zo laten
leven als het onder Hinze's leiding
deed.
Hinze's leiding deed."
De muziekrecensent van het Bataviaa-
sche Dagblad maakte het helemaal
mooi en ging zoals dat tegenwoordig
heet "uitzijn dak" en schreef op 22-1 2-
1947:
"Voor een overvolle concertzaal heeft
Frits Hinze afgelopen zondagavond
een programma gepresenteerd met
Joan Giessen als solist. Voor de
samenstelling alleen al verdient Hinze
de hoogste lof. Als we deze muziek
horen spelen, zo bezield, klankvol en
toch zo ingetogen, dat vergeten we
namen, ideeën, begrippen, dan zijn
we los van ruimte en tijd.etc. etc.
Er zouden in de archieven van de studio's
in Batavia nog talrijke platen liggen van
de orkestopnamen onder leiding van
Frits Hinze.
Wie was Frits Hinze?
Frits was ongekend veelzijdig en zijn
talenten beperkten zich niet alleen tot
de muziek. Hij kon bijzonder mooi teke
nen en schilderen, iets wat hij volgens
zeggen zichzelf heeft aangeleerd. Hij
kon buitengewoon goed schrijven, iets
wat hij van zijn vader had, die zelf een
zevental, voorzover bekend, hoofdzake
lijk Indische romans heeft geschreven
en een dagboek over zijn ervaringen
tijdens de Japanse bezetting. Jammer
dat slechts een paar manuscripen be
waard zijn gebleven. Frits had zich ver
diept in de astrologie en hoewel hij van
zichzelf zei dat hij een slechte rekenaar
was, stond menigeen verbaasd over de
nauwkeurigheid van zijn berekeningen.
Verder beheerste hij in woord en ge
schrift opmerkelijk goed zijn talen:
Nederlands, Engels, Frans en Duits en
natuurlijk Maleis. Iets wat ook bijna
noodzakelijk was als dirigent bij het
NI ROM orkest, waar de leden overal
vandaan kwamen: Russen, Fransen,
Duitsers, Engelsen, Amerikanen, Neder
landers enz.
Last but not least was hij zoals gezegd
overtuigd anthroposoof en filosofeerde
en studeerde hij dat het een lieve lust
was. In zijn latere leven heeft hij hier
veel steun aan gehad en kracht uit
kunnen putten.
(lees verder volgende pagina)
