Nog een pannetje Seroendeng voor luie mensen. DEWATA Hier dan eindelijk het seroendeng recept van Theo H uygens Tholen. Wilt u er wel rekening mee houden dat hij het recept geeft voor een gigantische hoeveelheid. Dus de boemboe aanpassen aan de hoeveelheid seroendeng die u wilt ma ken. Seroendeng in de oven Ik ben nu eenmaal een lekkerbek, maar heb een broertje dood aan lang in de dapoer te staan, dus dan ga je zoeken naar "short-cuts". Mossoh ga je een paar uur in een wadjan staan "serèt- serot" om seroendeng te maken! Hier volgt een recept dat betoel lekker smaakt als het je niet nog luier maakt! Ik maak altijd meteen erg veel van die seroendeng, doe die in potten, dan heb ik altijd een extra gerecht klaar als er tamoe komt. Ingrediënten 1 kg geraspte gedroogde klapper. Nu neem je de beker van een blender en daar mik je in: 2 gesneden uien 5 grote tenen gepelde knoflook 12 eetlepels ketoembar (djangan takoet, trust me) 2 dessertlepels laos 1 eetlepel trassie bakar 7 tot 10 blaadjes djeroek poeroet 3 a 4 theelepels zout 20 eetlepels bruine suiker 1 theelepel asampasta Va liter slaolie Nu de hele hap goed blenden met net genoeg water totdat het een smeuïge massa wordt en dit dan met de klapper mengen. Niet teveel water (de uien geven heel wat vocht af) anders duurt het weer langer om uit te drogen in de oven (en toen zei die grappenmaker: "Dan doe je er tien pond buskruit bij en dan srèt in de hoogovens van IJmui- den). Ach niet zo dan, we gaan verder. De oven op zijn heetst aanzetten. De massa in een grote braadslee in de oven doen. De eerste keer kun je de klok op twintig minuten zetten. Pan eruit en omroeren. Weer in de oven en nu voor vijftien minuten. Weer om roeren en dat gaat dan zo door totdat INDONESISCH-CHIN. RESTAURANT Beeklaan 269 - Den Haag Tel. 070 - 346 76 97 Ketjap Kidang Dewata kwaliteitsproduct. Ook verkrijgbaar bij diverse toko's. de klapper lichtbruin begint te kleuren. Elke keer wordt de tijd van kijken korter naargelang de klapper droger wordt. Als die lichtbruin is geworden, heb je twee grote stukken pakpapier nodig ter grote van een krant, leg ze uit op een taf ei met plenty krantenpapier. Nu doe je de helft van de seroendeng op een gedeelte van het papier, de andere helft roeren en terug in de oven. De seroendeng op het pakpapier uitspreiden zodat die kan uitwasemen. Op het laatst kun je er nog wat extra slaolie bijgieten (goed er doorheen mixen) om de klapper wat brosser te maken. AUSSIE-INDO (Vervolg: "Museum vol Herinneringen") als Indo niet het kamp in hoefde. Na de oorlog kwam mijn grootmoeder, versuft door de bersiaptijd, bij ons in Makassar wonen. Zij had de door ons meegegeven spullen in bewaring ge geven aan een bevriende Indonesische timmerman in Malang. Terug op Java heeft mijn moeder toen een barre tocht, onder escorte van het Nederlandse leger, vanwege de vele sluipschutters onderweg, naar Malang gemaakt om te kijken of er nog wat bewaard was gebleven van onze barang. En wat dacht je? Ja hoor, alles was nog bij de timmermanHet schilderijtje hing dus weer in de slaapkamer van mijn ouders. Toen mijn moeder in 1980 overleed, vroeg mijn vader of ik iets wilde uitkiezen. Mijn eerste gedachte was: "het schilderijtje". Het hangt nu dus weer bij mijn thuis, tegenover mijn bed, zodat ik het steeds kan zien, want ik geloof dat dit schilde rijtje een eigen leven heeft en niet ten onderwil gaan! Ik voel meerveilig bij. Ik hoop dat het, later als ik er niet meer ben, bij één van mijn kinderen terecht komt. Hoewel, zou het voor hen ook die waarde hebben, die het altijd voor mij heeft gehad en nog heeft? I. REUVEKAMP Een pannetje heb ik ook nog, 52 jaar oud, 't op een na kleinste van mijn panneset toen we trouwden. De grote pannen gaf ik met ware heldenmoed in 1 940 voor de Spitfires. Er was toen in Semarang een aluminium ophaalactie en als ik 't goed onthouden heb, is een schipvol in handen gevallen van de Jap pen. Maar mijn kleine pannetje bleef me trouw en daar at ik met de kinderen uit in 't kamp. 't Had alleen geen dekseltje meer, maar zie na de capitulatie, toen de meeste mensen uit Halmaheira vertrok ken waren en wij met een kleine kern nog achterbleven, vond ik een grijs onooglijk dekseltje. De rand gekarteld van ellende en gewoon door de eigena res achteloos weggesmeten, maar 't paste precies op mijn pannetje en beiden gebruik ik nog steeds. Logees die helpen met afwassen, zeggen dan misprijzend: "gooi toch weg dat ding". Dan denk ik: als dat pannetje met deksel kon praten, wat zouden jullie dan te horen krijgen. Maar je leert wel je mond te houden. Alle dingen in mijn huis hebben waarde en achter ieder voorwerp schuilt een verhaal, geef je dat niet door, dan is 't na je dood een waardeloos ding. Nog één ding heb ik behouden. Als kind was ik weg van de Kerstvlucht van de Pelikaan in 1 933. Van uurtot uurhebik ze gevolgd, wat een spanning bij de landing in de mist! Alles had ik ervan, foto's, boeken, een legpuzzle en een grote witte zakdoek, met in het midden blauw gedrukt, de Pelikaan, 't traject, 't aantal uren dat ze vlogen, 4 etmalen, 4 uren en 33 minuten en de namen van de helden. Waarom ik juist dat doekje meenam in het kamp, steeds weer in en uitpakte, weet ik niet. Maar 't hangt nu keurig ingelijst in ons halletje en 't is mij zeer dierbaar. J. ERENSTEIN-DE HAAN Juridische bijstand of advies nodig? INDISCHE advocaat(38) staat u graag bij. Ruim tien jaar ervaring in de rechtspraktijk! Algemene praktijk gericht op bedrij ven en particulieren en praktijk spe ciaal gericht op Indische Nederlan ders. Bel of schrijf naar: Mr E.R. Schenkhuizen kantoor Jagt Advocaten Laan Copes van Cattenburch 84 2585 GD 's-Gravenhage tel. 070-355 63 69 T-3

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1991 | | pagina 15