Parang Tritis Djamoe Nangka Tjèlèng Een kwestie van vertrouwen MUN NAAM OOK Er zijn van die plaatsen aan zee, die als gevaarlijk bekend staan, zo is Popoh wèl en Prigi niet gevaarlijk (of is het omgekeerd?) Zuiging, draaikolken, haai en? Hier volgt een belevenis die bij Parang Tritis een vraagteken zet. Gevaar lijk voor zwemmen of niet? "Als bakvis gingen we met ons vijven in een auto weieens naar Parang Tritis aan de zuidkust van Jogja. Met badpakken aan, zeer decent pofmouwtjes en pof- pijpen, het water in. Wij genoten van de zee. Het strand werd heel sporadisch bezocht, dat merkten we na verschei dene malen er geweest te zijn. Op een dag echter arriveerde er een gezelschap van zes volwassenen. Ze vormden een kring en begaven zich in zee. Nog geen vijf minuten later werden twee heren door een aanrollende golf meegezogen. De rest spoedde zich naar het strand met verbijstering toekijkend hoe beiden wegdreven. Zij waren mach teloos, want hulp kon niet worden ver leend. Er was geen materiaal voor. Boven dien geen sterveling, die in de buurt woonde. Wij bevonden ons vlakbij hen, want het strand was niet lang. Het was huivering wekkend te zien, hoe beiden steeds verder afdreven. Eén echter wist, door met de aankomende golven mee te deinen weer op het strand te komen. De andere dreef steeds verder de zee in. Tenslotte zagen wij zijn hoofd af en toe aan de zeeoppervlakte. Verloren! Maar o wonder! Wij zagen hem weer naderbij komen. Verbijsterend, hoe was het mogelijk! Heel, heel langzaam speelde het tafe reeltje zich af. Met geëmotioneerd ge juich hielpen zij hem uit het water. Van het badpak, toen nog een hansop, was bijna niets over. Tussen twee mannen in draafde de drenkeling een paar keer het strand op en neer om van de schrik en doorleefde angst bij te komen. Een andere keer maakten wij mee, dat een Engelsman door een haai was ge grepen, die een stuk uit zijn dij had gehapt. Bloedend kwam hij uit het water, zeeg neer en overleed ter plaatse door bloedverlies. C. JANSSEN We hadden het laatst over dat vreemde gerucht over een "onderaardse" nang ka. Blijkt waar te zijn, er werd ons zelfs een foto beloofd als de nangka zou bloeien en als die geoogst werd. Geen april mop, dus we wachten maar af. Maar hier eerst Theo Kempff: In het Jappenkamp raakte ik bevriend met Guus Livingston, kleinlandbouwer uit Krikilan - Glenmor in Oost-Java. Hij bracht mij de kennis bij van eetbare planten, wortels en vreemde vruchten die in het wild groeiden. Eens vertelde hij ons over een "nangka- soort", waarvan de vruchten niet aan de stam of aan de takken groeiden, maar aan de wortels. Niet aan de penwortel, maar aan de wortels die gedeeltelijk onder- en gedeeltelijk bovengronds groeiden. Ik had er nooit over horen spreken en luisterde aandachtig. Vol gens hem, groeiden de bloemen aan de onderzijde van de wortel en kwamen als een krokus, langs de wortel uit de grond. Dan gingen ze open en werden dan door insecten bestoven. Het vrucht beginsel zat ondergronds en daar voltrok zich dan het groeiproces. Als de vrucht rijp was, barstte de grond boven de vrucht. Mens en dier kon dan ruiken dat de "nangka-tjèlèng", zoals die vrucht genoemd werd, plukrijp was. Aldus Guus Livingston, mijn vriend de kleinlandbouwer uit Krikilan. THEO KEMPFF Bij het lezen van je verhaal "Over djamoe gesproken" moest ik aan mijn moeder denken. In haar korte leven heeft ze kans gezien een eigen kruidenhandel te realiseren. Ze was een ongeletterde vrouw, maar via overlevering wist ze precies welke kruiden ze in de verschil lende medicijnen moest verwerken. Als ik bij de inkoop van ingrediënten met haar mee mocht naar PasarSenen, zag ik daar hetzelfde beeld als op de foto bij jouw artikel. Thuisgekomen bekeek moeder de boodschappen en als er nog een vers kruid nodig was, zei ze tegen mij: "Non, zoek jij in de tuin naar daon meniran en neem ze voor me mee met wortel en al, perloe voor seriawan oe- soes" (medicijn tegen diarree). De krui den werden gedroogd, fijngestampt en gezeefd. Daarmee werden flessen ge vuld tot boven aan de hals. Mijn vader zorgde voor etiketten met gebruiksaan wijzing op de fles. De kurk in de hals werd voorzien van rode lak en daarop het stempel van Beijnon. Zo kwamen de djamoes in de handel in de Chinese winkels. De meeste klanten had ze ook onder Chinese families. Behalve deze mooie herinnering aan mijn moeder, werd ik door je artikel wakker geschud. Al weken voel ik me ellendig, gauw moe, slaperig enz. Ineens dacht ik: "Hier, in onze tuin, komen de Hollandse djamoes al boven de grond en zoals Mellie Uildert zegt: Ze groeien er niet voor niets!" Vandaag nog ben ik met handschoenen aan, de tuin ingegaan. Brandnetel volop, wilde zuring, paardebloem, wilde knof look. Vanavond alles fijnsnijden en in de sla verwerken. Ook mijn man apprecieert deze groente en weet ze naar waarde te schatten. CHRISTINE v.d. BEEK-BEIJNON "Ik ben het met de laatste regel "ge loven, hopen en vertrouwen" niet eens", schreef X. Nu verdwijnen ano nieme brieven, aardig of vervelend altijd meteen in de prullemand, maar voor deze maak ik een uitzondering. Want wat X vertelde was precies wat "ge loven, hopen en vertrouwen" in djamoes rechtvaardigde. Dus snap ik er niets van. Het eerste geval betrof een djamoe- kuur waarop haar moeder stond dat ze die afmaakte. Ze deed dat niet, met het gevolg dat ook gebeurde wat ze graag wilde. De djamoe werkte dus effectief in negatieve zin. Tweede geval: een oude vrouw dronk haar leven lang een kwart kopje djamoe godok. Op haar 90ste was ze nog kern gezond en had een rimpelloze huid. Als dat geen kwestie is van gelóven in djamoe, hópen dat die ook voor jou goed is en vertrouwen op een positief resultaat, weet ik het niet. Overigens: ook als ik met barstende koppijn een Aspro'tje neem geloof, hoop en vertrouw ik. Wat doen we anders in dit leven, in deze tijd? LD Ziet u een bekende naam en wilt u contact met die persoon? Stuur uw brief aan de persoon naar de redactie toko Moesson, Prins Mauritslaan 36, 2582 LS Den Haag. Wij zenden hem door. Dreier Gligoor, Milly - Soerabaia Eijbergen-Colson, Cis van - Klaten Hall, Raoul van (Jim) - Soekaboemi- Soerabaia Leng-Gimberg, N. J. de (Nelly) - Buitenzorg-Bogor Middelkoop-Falkenberg, Vera - Malang-Soerabaia Nahuys, John - Batavia-Medan Philippus, Ch. (Chris) - Pladjoe-Batavia Philippus-Schmitt, H. (Hetty) - Semarang-Bandjarmasin Teunissen, Willy Jr. - Batavia-Medan Verhagen, Frans - Soerabaia-Lawang Verhagen-Bouwens, Els, Malang-Soerabaia Voorn-van Driel, I. C. (Ilse) - Malang-Soerabaia T-4

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1991 | | pagina 16