POIKRIÉ'S PERIKELEN REIZEN-OP-MAAT naar INDONESIA MALAYSIA THAILAND Jippie NUSA INA REIZEN NUSAINA is uw specialist voor REIZEN-OP-MAAT tegen betaalbare prijzen en geeft deskundig advies NUSA INA staat voor kwaliteit, privacy en betrouwbaarheid. Vraag naar onze nieuwe folder 91 Bij mijn weten was Jippie de laatste "soetelaer" die zomer en winter achter het regiment aan trok met een driewie- lige bakfiets vol lekkernijen. De aan wezigheid van de lompe cadiwagens ten spijt, was hij er altijd. Vaak zat hij zelfs al op de "killing-grounds" te wach ten op het arriveren van de eerste dap pere krijgslieden. Dat kon, omdat Jippie beter nog dan de regiments-comman dant wist hoe het oefenprogramma in elkaar zat. Doorzijn uitgebreide assorti ment aan waren had Jippie ook geen concurrentievrees voor de cadi-organi- satie. Bovendien waren zijn prijzen zo laag, dat de toen pakweg één gulden en tien cent per dag beurende dienstplich tige landsverdedigers nog niet eens naar de Cadi-wagen kéken. Behalve als Johanna achter de klap stond, want die was zo schoon, dat ze een Eskimo ijsklontjes kon verkopen. Het stoorde verder ook niemand, dat Jippie's drop veters iets korter waren dan normaal en zijn chocoladerepen er vaak uitzagen alsof zij onder de trein hadden gelegen. In een oefenoorlog kijk je niet op een paar centimeters of deukjes. Nog een sterk punt van Jippie was, dat hij goed kon luisteren en nog beter praten. Geze ten op het wrakke zadel van zijn drie wieler placht hij iedereen geduldig aan te horen en van advies te dienen. Was iemands geliefde er met een ander van door, of dreigde ergens een maagzweer te ontstaan door de vertroebelde ver standhouding met een meerdere, Jip pie hoorde de ellende aan en gaf dan een advies waar de beste legeraal moezenier of veldprediker geen brood van lustte. Kwam hij toevallig in tijdnood te zitten, dan was Jippie niet te beroerd om de biechteling uit te nodigen om na de dienst het gesprek bij hem thuis voort te zetten. Met een glaasje bier. Dat het dan weieens uit de hand liep en de biechteling na afloop niet meer goed in de pas kon lopen was van ondergeschikt belang. Behalve die ene keer, dat Jippie's gast niet alleen niet meer in de pas kon lopen, maar zelfs niet uit de pas en dus per bakfiets naar zijn onderkomen moest worden gebracht. Helaas hadden Jippie en zijn vrachtje de pech, dat de Officier van Kazernepiket op de ver keerde plaats uit de duisternis opdook: op de linkerhoek van het complex, juist daar waar laatkomers zonder avond permissie over het hek klommen om via het rozenperk van de kazernecom mandant naar hun chambrees te komen. Met de onverbiddelijkheid zijn soort eigen, schopte de OKP de onmachtige krijgsman achter de wacht en gaf Jippie een flinke reprimande. Wel beleefd, omdat deze burger was en dus niet onder de Wet op de Krijgstucht viel, maar toch flink genoeg om hem de schrik in de benen te doen krijgen. Desalniettemin was Jippie het voorval gauw vergeten. Kater of geen kater, de volgende dag stond hij weer goed ge mutst met zijn negotie op de schiet- heide. Zo was hij. Hij voelde zich verantwoor delijk voor zijn klanten en liet zich door niets of niemand weerhouden om daar te zijn waar zij hem nodig hadden. Niet zelden stieten de oefenende mannen een luid vreugdegehuil uit wanneer zij in de verte hun soetelaer ontwaarden. Vanuit de verte was hij makkelijk her kenbaar aan zijn gebogen rug, maar eigenlijk was het de grote ketel soep, die op zijn bak stond te dampen en die vooral in de winterde indruk gaf van een warm behaaglijk plekje waar men alle sores tijdelijk van zich af kon zetten. Jippie's soep leek trouwens als twee druppels water op de soep, die daags tevoren in de kazerne werd geserveerd. Jippie bestreed dat altijd van alle kanten en in alle toonaarden, of deed het af als een zuivertoeval. Ons interesseerde dat eigenlijk niet echt. Zijn soep was zelfs zo goed, dat het hogere kader bereid was om zonderonderscheid van rang of stand in de rij te gaan voor één enkele schep. Bovendien vroeg Jippie daar maar een dubbeltje voor en wat maakt het dan uit waar de soep vandaan komt? Helaas konden wij niet lang van Jippie's zorgen genieten. Hij bleek reeds te lang met rugklachten te hebben rond geploe terd en de pijn altijd te hebben verbeten. Jippie moest zijn hele handel aan de kant doen en mocht eigenlijk niks meer. Dat was in de tijd, dat wij ons door de kou soms zó zielig vonden, dat wij bij hem ons nood gingen klagen. En hij ons geduldig aanhoorde. Laan van Meerdervoort 326 A 2563 AM Den Haag Tel. 070-363 39 23 /7Tt\ VW GARANnCFOMOS 13

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1991 | | pagina 17