Het zwembad Tjikini
Het zwembad "Tjikini" was voor de
periode waarin het ontworpen was en
werd gebouwd, een ultra modern sport-
bad: vijftig meter lang, twintig meter
breed, een springtoren met drie spring
planken op een, drie en vijf meter hoogte
en een maximale diepte van drie meter,
aflopend vanaf een meter. Verder waren
de kleedhokken rondom het zwembad
gesitueerd en was er een "pierebak"
aflopend vanaf circa twintig centimeter
naar circa vijftig centimeter bij een af
meting voor het bad van tien meter
lengte en vier meter breedte, eveneens
met kleedhokjes omgeven. Vanaf de
ingang kwam men door het ruime res
taurant met kantoor en aangebouwde
keuken op een vrij grote open binnen
plaats waar banken stonden en waar
verschillende zitjes langs de zijkanten
waren gegroepeerd. Als je er binnen
ging, proefde je als het ware de goede
sfeer die het complex uitstraalde.
Je kon erdonderop zeggen, dat de heer
Weiter, ja zeker, de "staatsraad", iedere
ochtend, ja, ook op zon- en feestdagen
vanaf half zeven - beslist "vaste prik"
gedurende een half uur zijn baantjes
trok, heel rustig en bedaard, hem eigen.
Zijslag, afwisselend met schoolslag.
Ook dr. van Wulfften Palthe en echt
genote, waren zeer regelmatige vroege
ochtendgasten evenals verschillende
andere notabelen, die de rustige vroege
ochtenden prefereerden boven het
drukke gedoe, dat direkt na de school
uren begon. De ochtenduren werden
regelmatig benut door huisvrouwen - al
of niet vergezeld door kinderen - die
rustig van hun koffie of glaasje sherry
genoten naarmate de ochtend ver
streek.
Na 1 3.00 uur barstte het schoolgeweld
los en werd het zwembad bevolkt door
groepen jongens en meisjes die van
alles deden: baantjes trekken, schoon-
spring-oefeningen houden, ook veel
oudere jongelui die hun school-huiswerk
maakten in het restaurant of buiten op
het plat. De polo-oefeningen werden
regelmatig twee maal per week op be
paalde uren gehouden en als er wedstrij
den in het vooruitzicht waren, werd het
- ook na zeven uur 's avonds - drukker
en drukker naarmate de wedstrijddagen
naderden.
Hele families leefden zich - al of niet
onder ouderlijk toezicht - uit.
Neem nou de familie "Hallegraaf":
Manneman, de oudste, was een verwoed
wedstrijdzwemmer die verschillende
"beste tijden" op zijn naam had staan,
Dicky Hallegraaf, Tilly Hallegraaf, allen
zwemmers in optima forma onder trai
ning van Pa Hallegraaf; de familie Ruim-
schotel. Frits en Tanneke, die van onder
getekende nog schoonspringlessen
hebben gehad. Piet Blok, later getrouwd
met Tilly Hallegraaf. Fientje Bol, die
helaas op een heel nare manier tijdens
een van onze jaren overleed. Kriek Wei
ter (zoon van de "staatsraad"), Maupi
Gerke, Dolly Nijhof, Max Haasman,
Corrie en Elly d'Arnaud, Elly en Daisy
Hooikaas, R.E.K. Herrmann, de stoere
al wat vergeelde Duitser, die springles-
sen gaf, en vele tientallen anderen,
teveel om op te noemen.
Wij hadden drie watersportclubs, te
weten "Triton" die gemengde lidmaat
schappen kende, de "Watergeuzen"
die geen vrouwelijke leden telde en de
"Pinguins", die eigenlijk werd be
schouwd als de vrouwelijke afdeling
van de "Watergeuzen". De waterpolo-
wedstrijden tussen de Watergeuzen en
Triton waren fel en redelijk fair! Die van
de meisjes minder fel maar wel fair. De
topdagen werden gevormd door de inter
stedelijke zwemwedstrijden, die afwis-
Zwemwedstrijden. Man in het wit Pa Hallegraaf. Rechts van hem Brand en Piet Blok. Voorste op de springplank Manneman
Hallegraaf, daarachter Harry Beudeker.
18
