TANTE NON's INDISCHE SPEKKOEKEN Franko thuis in speciale verpakking. Min. 500 gram f 20,— Min. 750 gram f 25,- Stort op giro 38 92 616 Mevr. F. Y. ROBERT-FLAMAND Kerkuil 36 - 4822 PA BREDA - Tel. 076 -42 16 07 ABN rek.nr. 59.43.54.439 Het poloteam de Pinguins. Middenachter Fientje Bol, middenvoor Tilly Hallegraaf. selend werden gehouden tussen Bata- vianen, Bandoengers, Soerabajanen en Malangers. Bandoeng had "Neptunus", Soerabaja de Krokodillen" en Malang de "M.Z." (Malangse Zwemclub). Dat waren grootse dagen: als deelnemer logeerde je - bij indeling - bij de overige deelnemers in de plaatsen waar de wedstrijden werden georganiseerd. Zo logeerde ondergetekende in Soerabaja bij Hans Holdert, (zoon van - toenter tijd - de procuratiehouder van de NV de BPM Handelszaken), die ook otters in de tuin had, wat een hele grote attractie was en in Bandoeng bijdeStukers of de familie Boxman (Wim Boxman werd officier-vlieger bij het Wapen der Mili taire Luchtvaart en werd onderscheiden met het "Vliegerskruis" in de strijd tegen Japan boven het toenmalige Nederlands-lndië). Deze jaren behoren nog steeds in ons aller herinnering tot de meest gezellige uit ons leven, tenminste zoals ik het zelf heb ervaren. Veel jongelui "woonden" bij wijze van spreken in het zwembad Tjikini, zoals reeds gezegd: wij maakten er ons huiswerk, bridgten tussen de zwemmerij door, of speelden Mah Jong. Maar "last but not least" waren daar de zondag-matinees, met het dansorkest onder leiding van Harry Sersansie: "Harry's Society Entertainers" met ons aller vriend Otto Mackenzie die op piano excelleerde, maar ook een groot gitarist was en wisselde van instrument als Charlie Overbeek Bloem gast-pia- nist was, wat eveneens een grote attrac tie was. Chris Monteiro en Frido Bertsch waren de (alt) saxofonisten en doubleerden op klarinet, Eddy de Viso op trompet en Mohammed Aroef die de drumsticks hanteerde, soms afge wisseld door Broer Overbeek Bloem. De directeur/administrateur van het zwembad was toen "Paatje" Vos, een gezellige man, die er "alles" van be greep en veel tolereerde, maar streng ingreep als het de perken te buiten ging, wat dan wel eens tot gevolg had, dat je jezwemkaartvooreen bepaalde (meest kortere) periode kwijt was, hetgeen je niet thuis dorst op te biechten... Paatje Vos was tevens directeur van het "Spoorweg Hotel", dat - geloof ik - later omgedoopt werd tot "Java Hotel" op het Koningsplein Noord. Toen Harry Sersansie de band verliet, vond iedereen het zonde, maar alras werd de populariteit van de band weer opgeschroefd, toen Chris Monteiro de leiding overnam en Fik Siegers tweede saxofonist werd; de naam van het orkest werd toen ook veranderd in "The Swim ming Bath Orchestra". In die periode was de jazzmuziek reuze populair, met name de muziekdieeen Ed Lang(gitaar fenomeen), een Red Nichols and his five pennies en een Bix Beiderbeck op de plaat hadden uitgebracht, met songs als "Yaaka Hula Hickey Hula", een "Halle lujah', een "Honolulu Blues", en niet te vergeten de "Tiger Rag" waarmee meestal werd besloten, waren geweldig en Tio Tek Hong op Pasar Baroe, waar je de beste jazzplaten van Batavia kon kopen, deed goede zaken. En als je moe en "nat" gedanst was, nam je maar weer een duik om na de gezochte afkoe ling rap terug te gaan naar je plaatsje in het restaurant om door te gaan met dansen; het zondag-matinee duurde tot 14.00 uur en de meesten bestelden dan daar ook hun lunch. Onder het dansen keek een ieder met goedkeurende blikken naar de muzikale verrichtingen van de heren musici. Kort om: het was een periode die ons vele, vele uren van intens vermaak heeft geschonken. Heel veel hechte vriendschappen, die in de na-oorlogse jaren zijn blijven be staan, vonden in het "zwembad Tjikini" hun oorsprong. "En het heeft zich niet alleen beperkt tot "hechte vriend schappen!!!" Het is ook in het zwembad Tjikini ge weest, dat ondergetekende op een zater dagmiddag een telefoontje kreeg van de directeur van de "Hapag", die hem vroeg of hij nog geïnteresseerd was in een plaatsing op een schip, dat de volgende dag naar Europa zou vertrek ken. Op de vraag, wat voor werk hij als werkend passagier zou moeten doen, kreeg hij ten antwoord: als "kolen- tremmer".... Het was toen een korte stonde stil en toen kwam het antwoord: "ja, okee, hoe laat moet ik mij aanmelden"? "Om 7.00 uur bij de kapitein", (zie ook Moesson van 1 5 juli 1 987). Vergeet ook niet om het kostelijke boek te kopen, dat indertijd bij Moesson is uitgegeven onder de titel "Batavia, a swinging town" waarin men niet alleen een bevestiging kan vinden van wat ondergetekende over het zwembad Tji kini te berde bracht, maar nog veel meer lezenswaardigs over die beroemde peri ode. JACK BOER Jack Boer 19

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1991 | | pagina 23