Herinnering van Luistervink Bestel nu alvastBeperkte oplage binnenkort verschijnt bij UITGEVERIJ SERVO DE VRIJHEID WERD DUUR GEKOCHT Zuid-Celebes na de Japanse capitulatie door Mr. H. J. Koerts TE KOOP GEVRAAGD: geen flauw idee van de omstandigheden heeft, maar wel precies weet wat mag en wat niet mag!" Een snipper herinnering van omtrent het einde van de negentiende eeuw. S. FISCHER-KUNST die, toen haar vader vroeg hoezeer zij hem beminde, antwoordde: "Als het zout vader", waarop zij uit het rijk ver bannen werd?) Maar het mooiste was de geschiedenis van een niets ontziende gevaarlijke roverhoofdman, die in mijn grootvaders' ressort de bevolking terroriseerde; zo, dat de angst voor hem en zijn mogelijke wraak zo diep zaten, dat het uitgesloten leek, hoe dan ook medewerking van het volk te krijgen voor zijn opsporing. Ve len wisten wel iets wat met het oog op opsporing en gevangenneming nuttig zou kunnen zijn, maar niemand durfde iets te zeggen. Ten slotte besloot de bestuurs ambtenaar, bij gebrek aan andere moge lijkheden, de man vogelvrij te verklaren. Toen was de terreur gauw afgelopen. Een vogelvrijverklaarde vanuit de rimboe met giftige pijlen doorboren, bracht min der risico met zich mee dan een tip bij het Nederlands bestuur. De bevolking kon eindelijk weer rustig slapen. Dit verhaal kwam bij de familie Holland terecht en een zwager van mijn grootva der, een ethische onderwijzer, schreef een brief waarin hij de broer van zijn vrouw op hoge toon de les las. Mijn moeder, die als een oplettend nieuws gierig kind wel meer iets opving waar "de kinderen niets mee te maken had den", hoorde haar vader woedend zeg gen -daar kwam het althans op neer- "Weer zo'n rooie schoolmeester die Mijn moeder werd in 1886 geboren en was bijna negentig toen ze stierf. Haar jeugdherinneringen gingen over dingen van lang geleden, en als zij er later iets van aan haar kinderen vertelde, waren dat beelden die zachtjes-aan hier en daar schemerige hoeken kregen, en ik ben, nu ik tachtig ben, er niet helemaal zeker van dat wat ik navertel, pietepeuterig klopt met hoe het echt was. Boeiend was die verre wereld wel. Mijn grootvader was tegen het einde van de eeuw bestuursambtenaar in diepe duistere binnenlanden, waar zijn gezin het enige blanke was in de wijde omtrek, en zijn huis de pasanggrahan voor spora dische reizigers. Na iedere overplaatsing plantte mijn grootmoeder meteen een pisangboomgaard, omdat dat snel groeide en gauw vrucht droeg. De in spectietochten werden per prauw of te paard gemaakt. Mijn eigen jeugdher innering was dat mijn vader met een kar retje met paard naar zijn bureau ging ("naar kantoor" heette dat), en later met een Fordje. Een mooi verhaal was, dat zout in die binnenlanden een grote kostbaarheid was en hoe de Dajaks roeiers ach en wee riepen, toen de prauw van de be stuursambtenaar kantelde en een grote voorraad zout, bestemd voor verderop wonende bevolking, verloren ging. (Was er niet een sprookje over een prinses De auteur, behorend tot de snel slinkende groep van voor-oorlogse bestuursambtenaren, verbleef met onderbrekingen van 1938 tot eind 1950 in Zuid-Celebes. Hij vertelt hoe het was: voor, tijdens en na de bezetting en waarom het "mis" ging. Mis, niet omdat Indonesia onafhan kelijk werd, maar omdat dit alles ten koste ging van zoveel bloed en tranen. Bloed en tranen die het meeste vloeiden na de verkregen onafhankelijkheid. Verschijningsmaand oktober, prijs 39,90, 256 p. met ill. ISBN 90 71918 38 6 te verkrijgen via de boekhandel of rechtstreeks bij uitgeverij Servo Burchtweg 6a, 9496 PE Bunne tel. 05907 - 5346 Oude Balinese sculpturen, Indonesische textiel, primitieve kunst, tekeningen en schilderijen. Snelle, kontante afwikkeling. B. Driessen, tel. 085 - 42071 7 GEVESTIGD: Fysiotherapeut/Natuurgenezer R. BOUT Nicolaistraat 61 - Den Haag - Consult na telefonische afspraak: 070 - 3468304 - Fysiotherapie: ziekenfonds partic. - Iriscopie - Homeopathie - Ontspanningsmassage. - Tevens behandelingen AAN HUIS 22

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1991 | | pagina 22