"SWIB"TOUR TRAVEL INDONESIA
Louis Bouwmeesterplein 17
5038 TN Tilburg (the Netherlands)
phone/fax 013 - 420117/431628
ft Gaat U op eigen gelegenheid naar Indonesië?
Wij hebben voor U alle accomodatie's/programma's.
Wij zijn gespecialiseerd voor Uw Indonesië reis.
ft Unieke groepsreis (29 dagen) in juli 1992.
Uw Indonesië-reis hoeft niet duur te zijn!
Informeert U bij 'SWIB' Tour Travel Indonesia!
INDISCHE DAGEN DEN HAAG 1991
1. Herdenking '45 in Congresgebouw en bij het Indisch Monument 15 augustus
1991.
2. Manifestatie Catshuis 18 juli 1991.
Alles op videocassette VHS 60 min. (Franko thuis)
Maak 20,over (buitenland 25,op de volgende rekening:
giro: 2171570, bank: 46.36.82.017
t.n.v. R. Jager, Rozeveldlaan 68, 2241 NV Wassenaar
palen, die op uitdrukkelijk verzoek van
de Baduy niet de gebruikelijke kleur kre
gen, maar hun heilige kleur wit.
Noten
I) Andere voorbeelden van dergelijke
kleine, in afzondering levende
bevolkingsgroepen in Indonesië zijn
de Tenggerezen op Oost-Java, vast
houdend aan hun Javaans-Hindoe-
istische religie, en de Bali Aga, de
oer-Baliërs van Tengganan (zie het
artikel "Een tocht naar Djaman
Kuno" door R. Hausman, Tong Tong,
18e jaargang, no. 9).
Met betrekking tot de herkomst van
de Baduy bestaan verschillende theo-
riën. Een ervan luidt, dat zij afstam
melingen zijn van diegenen, die op
het einde van de vijftiende of het be
gin van zestiende eeuw voor de op
rukkende Islam in West-Java de wijk
namen naar het ondoordringbare bin
nenland. Zij weigerden de nieuwe
godsdienst te omhelzen en bleven
trouw aan hun eigen religie.
Het staat niet met zekerheid vast, of
zij afkomstig zijn uit Banten zelf of dat
zij vluchtelingen waren uit Pajajaran,
het laatste Hindoerijk in West-Java
(waarvan de hoofdplaats Pakuan bij
het tegenwoordige Bogor lag), toen
dit in 1579 door Moslims uit Banten
werd veroverd. Voor deze laatste
theorie pleit, dat de pantuns van de
Baduy veel overeenkomst vertonen
met die van de Preanger.
Een nieuwere, veel waarschijnlijker
theorie is de Mandala-theorie.
Volgens deze theorie namen de
Baduy ook reeds in de Hindoeistische
tijd een uitzonderlijke positie in. In
oude geschriften, afkomstig van
Oost-Javaanse hoven, wordt m.b.t.
dergelijke bijzondere gemeenschap
pen het begrip mandala genoemd. De
term mandala, uit het Sanskriet af
komstig, wordt op Java gebruikt om
een heilige gemeenschap of heilig ge
bied aan te duiden. Deze waren vaak
gesitueerd op bergen en in de nabij
heid van het brongebied van rivieren,
die worden beschouwd als de ver
blijfplaats van goden, geesten en
voorouders. De bewoners van de
mandala-gemeenschappen waren ge
organiseerd op godsdienstige grond
slag en leidden een sober en medi
tatief bestaan volgens strenge leefre
gels. In de Hindoerijken op Java na
men deze gemeenschappen een be
langrijke positie in, omdat aan hen
door hun leefwijze bijzondere spiri
tuele krachten werden toegeschre
ven, waarmee zij invloed konden uit
oefenen op de wereld om hen heen.
Zij hadden tot taak het kosmisch
evenwicht te bewaren, dat verstoord
zou worden als zij hun leefwijze zou
den veranderen, en waarvan natuur
rampen het gevolg zouden zijn. Met
de Hindoe Javaanse vorsten onder
hielden zij nauwe betrekkingen, die
op hun beurt de grond en de autono
mie van de gemeenschap bescherm
den. De bijzondere band die de
Baduy tot op heden met hoogwaar
digheidsbekleders hebben, is een logi
sche voortzetting van de oude relatie
met de Hindoevorsten.
Volgens de manadala-theorie was de
Baduy-gemeenschap dus reeds sedert
oudsher in het gebied van Zuid-Ban-
ten gevestigd. (Zie "een kleur van
heiligheid" wereldbeeld en kleding
van de Baduy, door Jet Bakels, pag.
12-14).
2) Area Domas was oorspronkelijk de
benaming van een verzameling stenen
beelden, die zich bevindt in een bos
aan de voet van de Pangrango, zuid
oostelijk van Bogor op het vroegere
landgoed Pondok Gede. Volgens de
overlevering zou, de laatste vorst van
Pajajaran, met 800 (doma) volgelin
gen naar deze plek zijn uitgeweken,
toen zijn residentie Pakuan door de
Moslems werd ingenomen. Als straf
voor hun ongeloof zouden zij in de
beelden en stenen van Area; Domas
zijn veranderd. Oorspronkelijk was
Area Domas alleen de benaming van
de bovenbedoelde verzameling van
800 ruw bewerkte stenen, waarvan
de vorm enigszins aan mensen - of
dierengestalten herinnert; maar al
lengs heeft men die naam toegepast
op iedere hoop van door mensenhan
den bijeengebrachte en min of meer
bewerkte groote stenen, die als of
fer- en bidplaats dienst deed: open
bidplaatsen, zooals men er in de
Soendalanden verscheidene aantreft.
Volgens sommige onderzoekers zijn
de Baduy te beschouwen als graf
wachters die zoals na de dood van
vorsten en andere aanzienlijken op
Java gebruikelijk was het graf moes
ten bewaken en zo het gezelschap
van de overleden vorst waren.
Literatuur:
Gegevens voor dit artikel zijn ontleend
aan: "Een kleur van heiligheid", wereld
beeld en kleding van de Baduy door Jet
Bakels, uitg. Museon, Den Haag.
Verdere literatuur:
The Baduy people of West-Java
("Indonesia Indah" Magazine no. 14/
1990); Encyclopedie van Ned.-lndië; Ge
schiedenis van Indonesië door Dr. H.J.
de Graaf; Artja Domas, het zielenland
der Badoej's (Tijdschr. Ind. T.L. Vk. I
(1909) pag. 494-526) door C.M. Pleyte.
31
