Over bakkerij Ellenbroek PASAR MALAM EIND OKTOBER ZIJN ZE ER WEER! NASI MET, KALENDERS UIT INDONESIË Landschappen, klederdrachten, folklore, orchideeën. Met natuurlijk de pasardagen. 17,50 verzendkosten 3,- Sierlijke tafelkalenders 17,50 plus verzendkosten 3,- VOOR DE KOMENDE FEESTDAGEN: Houtsnijwerk, vlechtwerk, praktische souvenirs, kaarten etc. etc. En om u het piekeren "Wat toch moet ik geven?" te besparen: LEUKE KADO-BONNEN v.a. 7,50. vrijdag 15 zaterdag 16 november a.s. EVENEMENTENHAL TIEL - veel zang, dans en muziek - "pentjak" demonstratie o.l.v. Pa Pfefferkorn - artikelen uit Azië/vooral Indonesië - tropisch fruit, Indische snacks/eten en ès tjendol e.v.a. is er weer! Eenvoudig, smakelijk en zo klaar! Iedere KNIL-militair die in Tjimahi gelegerd was, kende Pasar Antri, de voornaamste slenter- en winkelstraat van het garnizoen. Deze liep vanaf de aloon-aloon tot helemaal beneden bij de Gedong Delapan, aan het race-terrein. Op Pasar Antri moest je zijn om te win kelen, of om een buitenmodel pak te la ten maken, of om een bezoek te bren gen aan de oude bamboebioscoop. Ook bekend was de schoenmaker Nam Fat en de fotograaf Tan. Helemaal aan het begin was de modezaak van Carelli, waar je voor een trouwjapon of voor een doodskleed terecht kon. En heel bekend was de bakkerij Ellenbroek, die niet al leen vers brood leverde, maar ook ver schillende soorten koek en gebak. Wie was Ellenbroek eigenlijk? Wel, dat was de soldaat-bakker genaamd W.D. Ellenbroek, die vele jaren had gewerkt in de militaire bakkerij in de Kali Dam, maar op zekere dag in kennis kwam met de weduwe Oosterman, een Javaanse vrouw. Haar man was beroepsjager ge weest die deng-deng maakte. Samen met zijn vrouw had hij heel goede zaken ge daan, maar hij was na een operatie ko men te overlijden. Willem Ellenbroek kon het goed met de weduwe vinden en zij besloot hem, voor een bedrag van ongeveer 700 gulden, uit de militaire dienst vrij "te kopen". Daarna trouwden zij. Vervolgens richtte hij de bakkerij op aan de Pasar Antri, op de hoek van het weggetje dat later Gang Ellenbroek zou gaan heten. De bakkerij floreerde en het echtpaar kocht daarop ook het huis naast de winkel, zulks voor eigen bewo ning. Op den duur breidde de zaak zich verder uit, zodat er ook in Bandoeng een winkel kon worden geopend. Helaas kwam W.D. Ellenbroek kort voor de oorlog te overlijden, zodat zijn vrouw opnieuw alleen kwam te staan. Het echtpaar was kinderloos. Zij pro beerde nog met een hulpkracht de bak kerij op gang te houden, maar de grote energie van de oprichter ontbrak en na enige tijd moest de zaak worden overge daan aan een nieuwe eigenaar, de familie Wilmink. De weduwe Ellenbroek bleef nog naast de winkel wonen, samen met de Indone siër Moesa, genaamd Pa Dé, die aanvan kelijk kainverkoper was geweest, doch later werkte als operateur in de bamboebioscoop bij de "stille" film. Bei den zijn inmiddels lang overleden... Onder de familie Wilmink bleef "Bakke rij Ellenbroek" goed renderen, maar de oorlog maakte het voortbestaan wel veel moeilijker. De hele Japanse bezettingstijd bleef de bakkerij nog be staan. Na de Japanse capitulatie kwam de Bersiap-periode, waarbij ook in Tjimahi de pemoeda's erg huis hebben gehou den. Alle Europeanen die nog buiten woonden, vluchtten het kamp in, waar ze door de militairen werden be schermd. Maar de Wilminks konden hun zaak niet zo makkelijk vaarwel zeggen. Zij dachten dat ze door de Indonesiërs, die hen immers heel goed kenden, wel zouden worden gespaard. Maar dat was niet het geval. De zaak werd eind 1945 totaal gerampokt en daarbij werd vader Open:vrijdag 15.00 - 22.30 uur zaterdag 12.00 - 22.30 uur Wilmink in zijn zaak gebatjokt. Zijn vrouw werd over straat meegesleurd naar de tuinen van Kebon Kelapa, waar ook zij tenslotte werd vermoord. Pasar Antri was een ravage geworden. Toen de militairen op het rumoer afkwamen, was het al te laat. Bakkerij Ellenbroek had opgehouden te bestaan. D.A.V. Harryet Marsman schreef de re cepten van haar lievelings "kampong kostjes" die ze vroeger maakte op en vertelde er haar herinneringen bij- Nasi mét, rijst met één gerecht en wat lalap, zo smaakt Indisch eten het lekkerst. Dat leest u in "Nasi met...." Tweede druk 16,90 47

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1991 | | pagina 47