INDIË-BOOTREIS - HERINNERINGEN 1920-1940
Weet U het nog? Uw eerste bootreis naar Indië...
THAILAND
MALEISIË
Tours Tickets
boek bij
AURORA (ANVR/SGR/IATA)
Clauskindereweg 28-29
1069 Amsterdam
Tel. 020 - 619 93 77/619 93 96
Zat. telefonisch niet bereikbaar
Door Drs. H. BOOMSMA en J.B. MANGÉ (Uitgave History Book, bureau voor bedrijfshistorisch onderzoek)
Op basis van meer dan 150 nooit eerder gepubliceerde foto's en andere af
beeldingen, nemen wij U mee op reis naar het voormalig Nederlands-Indië.
Aan de hand van deze unieke collectie foto's, laten wij U Uw reis
belevenissen uit die tijd herleven.
Het afscheid uit Nederland, de boottrein, aanloophavens, diverse excursies,
doorreis via het Suez-Kanaal en de aankomst in Indië.
Ook het opwindende leven aan boord van de passagiers wordt uitgebreid
geïllustreerd.
EEN HISTORISCH BOEK VAN BLIJVENDE WAARDE!
Een bijzonder geschenk voor de komende feestdagen voor U, Uw familie
leden en/of relaties.
Teken nü in: zo bent U zeker van een of meerdere exemplaren.
Het boek wordt uitgevoerd met harde kaft en is fraai gebonden. Prijs per exemplaar 59,50, inschrijving
Het formaat: 21,5 x 30,5 centimeter (verschijningsdatum: medio november voor 25 november 1991 52,
1991) (inschrijfformulier z.o.z.)
ven. Het was de Atoom-bom. Harm ging
net het gebouw binnen toen hij een ver
blindend licht zag. Vaag herinnerde hij
zich, dat het hele gebouw op hem neer
kwam. Dit feit echter redde hem het le
ven, want de jongens die buiten waren,
werden geheel verbrand. Sommigen
werden onmiddellijk gedood, maar ande
ren bleven nog één of twee weken le
ven. Op een paar builen en schrammen
na, was Harm ongedeerd. Het resultaat
van de atoom-bom op Nagasaki was
30.000 doden en evenzoveel gewonden,
hoofdzakelijk oude mannen, vrouwen en
kinderen, omdat de jonge mannen alle
maal naar het front waren gezonden.
Aangezien er zo'n controverse bestaat
over het al dan niet gerechtvaardigd ge
bruik van een Atoom-bom op de bur
gerbevolking, wilde Harm zich hier niet
verder over uitlaten. Men behoeft ech
ter niet veel verbeeldingskracht te heb
ben, om zich te kunnen voorstellen wat
er gebeurt met 30.000 doden, als er nie
mand is om ze te begraven. Of met al de
gewonden als er geen doktoren zijn, me
dicijnen of hospitalen. De vernietiging
was volkomen. De overgebleven krijgs
gevangenen hielpen mee met het
reddingswerk en met het verbranden
van de lijken; drie-, vierhonderd per dag,
er kwam geen eind aan. De stank was
ondragelijk. Zelfs nu, na al die jaren heeft
Harm nog steeds nachtmerries hierover,
hoort hij nog steeds het gekreun en ge
huil van de gewonde en verminkte kin
deren, de meesten overdekt met brand
wonden. Er waren geen medicijnen of
pijnstillende middelen. Vele geallieerde
krijgsgevangenen waren om het leven
gekomen. Men moet wel geheel verhard
zijn, om niet tot de conclusie te komen,
dat nucleaire wapens geen plaats mogen
hebben in de nieuwe wereld.
15 Augustus 1945.
Japan capituleerde.
Harm werd met een groep overleven
den met de "Chenango", een Ameri
kaans vliegdekschip, naar Okinawa over
gebracht en twee weken later per vlieg
tuig (B-24 Liberators) naar Clark Air
Force-base in de Filippijnen. Na drie
maanden met de "Eagle", een Engels
vliegdekschip naar Balikpapan.
Januari 1946.
Harm werd met een heel bataljon via
Makassar naar Pare-Pare overgebracht.
Zijn compagnie werd in Pinrang gestatio
neerd, 50 km ten noorden van Paré-
Paré.
September 1946
Harm kwam terug in Bandoeng, meer
dan een jaar na het einde van de oorlog.
Hier werd hij afgekeurd omdat hij bloot
gesteld had gestaan aan radio-actieve
fall-out.
Januari 1947.
Harm vertrok naar Holland en kwam te
werken bij Werkspoor in Utrecht. In
1949 trouwde hij zijn buurmeisje,
Christina van Voorthuizen, een Hollands
meisje.
In 1957 zijn ze met twee kinderen naar
Amerika geemigreerd, (Seattle,WA.)
Hier werden zijn twee jongste kinderen
geboren. Het leven in Amerika is alles
behalve gemakkelijk geweest voor de fa
milie Bos, maar door hard werk en
doorzettingsvermogen hebben ze zich er
boven op gewerkt. Harm en zijn vrouw
(ANVR)
zijn nu beiden gepensioneerd. Harm
werkt nu, zonder ervoor betaald te
worden, als onderwijzer onder de arms-
ten in de achterbuurten van Seattle,
waar de straat kinderen hem "Uncle
Harry" noemen.
Toen kwam via Moesson het contact tot
stand tussen Harm en Theo en het eer
ste dat Harm zei was: "Zeg Theo, ik heb
nog een oude klassefoto van de 3e
school in Bandoeng waar jij ook op
staat". Het bleek dat Harm al die jaren
de klassefoto van zijn vrienden had be
waard.
Harm zou graag brieven van zijn oude
klasgenoten willen ontvangen en van ie
dereen die hem zou willen schrijven.
Zijn adres is;
Harry Bos
5628 - 44th. S.W.
SEATTLE WA, 981
U.S.A.
36
THEO LIT
33
