MivUltf*. \NCjfohl/UCtjA Schilderen, een vorm van leven SCHILDERIJEN Te koop gevraagd Er wordt heel wat geschilderd tegen woordig. Uit verveling, als uitingsdrang, om geld te verdienen (het is bewezen dat je met wat willekeurige lijntjes en klodders gigantische bedragen kunt ver dienen), als therapie om frustraties kwijt Nicolette (van Gullik), olieverf te raken en daarna met genoegen naar visueel geworden frustraties te kijken. Of.... omdat schilderen een levensvorm geworden is waar je niet meer buiten kunt. Het overbrengen van gedachten, gevoelens die je terugvindt in de na tuur, bepaalde situaties, mensen, die ren. Een tweede leven, essentieel ge worden om verder te kunnen. Ik weet schilders die niets van hun werk willen verkopen. Hun atelier, hun huis barst van de doeken, hangend, staand, lig gend opgestapeld. Kunst? Voor wie is het kunst, wie vindt wat mooi? Is dat belangrijk? De waardering die men er voor krijgt is als een arm om de schouders van een vriend. Meer niet. Mirjam Westenbroek-Overhaus begon te schilderen nadat ze heel ziek was geweest. Een bijna fatale ziekte, maar ze verkoos te blijven leven. Om haar man, haar kinderen. Ze zocht naar iets van zichzelf, iets dat gaaf en goed was na alle pijn, angst en zorgen. De be hoefte om mooie lijnen en mooie kleuren vast te leggen, de inspiratie die ze ontving uit de natuur, maar ook haar eigen gedachten, deden haar blij ven leven. Mirjam werd geboren in Den Haag. Haar vader had een beddenzaak in de Boekhorststraat, ze hielp hem daarbij. Ze maakte kennis met Ton Westenbroek, ze trouwden en kregen vier kinderen. Woonden een tijd in Maassluis waar Ton een slijterij had. Later werd hij ambte naar bij de ministeries van Land bouw en Huisvesting, ambitieus als hij was maakte hij als extraneus zijn rechtenstudie af. Mirjams ziekte deed hun rustige leventje instorten, maar Mirjam verkoos te blijven le ven, zoals ze zelf zegt. Ze klampte zich vast aan een eigen levensfilo sofie en ging schilderen. Ze merkte dat realiteit en fantasie heel dicht naast elkaar liggen. Het liefst zouden ze de hele wereld afreizen, zelf zien, ondervinden, begrijpen. Nu ligt op enkele buitenlandse reizen na haar wereldje in Zevenaar waar ze een leuk huis, een mooie tuin hebben. Mirjam schildert alles, in aquarel, in olieverf. Onbewust heeft haar voor keur zich ontwikkeld voor exotische, tropische onderwerpen. Ze schildert geïnspireerd door foto's (op aanvraag schildert ze die ook na, portretten b.v.) Mirjam Westenbroek bij haar schilderijen. maar veel van haar werk ontstaat in haar gedachten, haar zoeken naar harmonie en vrede voor zichzelf en haar omgeving. Fysiek voelt ze zich sterker dan ooit. De zorgen die er altijd nog zijn veegt ze weg met een penseelstreek. Neen, met vele penseelstreken, want zo eenvoudig is het leven nu ook weer niet. Is Mirjam Westenbroek Indisch? Neen, al heeft ze Indische schilderijen in haar collectie. Maar als je met Mirjam en haar man aan het praten raakt, vallen grenzen weg. Heb ik nu het gehad over kunst of over een manier van leven? LD Na telefonische afspraak 08360- 27428, bent u bij Mirjam van harte welkom om naar haar schilderijen te kijken. Danseres Mai'ana-groep, olieverf van de volgende schilders: R. Bonnet, Ernst Dezentje, W.G. Hoffker, A.J. Le Mayeur, F. Holleman, G. Adolfs, Raden Saleh, A. Sonnega enzovoort. Reacties met foto en afmeting naar P. LEIMENA, Michelangelostraat 107-11, 1077 CA Amsterdam. Tel. 020 - 79 08 80. 38

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1991 | | pagina 40