REIZEN-OP-MAAT
naar INDONESIË
MALEISIE
THAILAND
NUSA INA is uw specialist voor
REIZEN-OP-MAAT tegen betaalbare prijzen en
geeft deskundig advies.
NUSA INA staat voor kwaliteit, privacy en
betrouwbaarheid.
Vraag naar onze nieuwe
- ctsT"". Reisbrochure 92
Nusa JnaJtjv[Retzen
Laan van Meerdervoort 326 A 2563 AM Den Haag Tel. 070-363 39 23
HL RCSOD.OCN
evenwichtsverlies. Duizeligheid zeggen
de mensen. Maar het komt erop neer
dat de wereld om je heen tolt, ergens
zweef je in de ruimte en een misselijk
makende angst maakt zich van je mees
ter. Het is voor de mensen een gruwe
lijke sensatie niet meer te weten wat
boven of onder is of wat links en rechts
is, je weet niet meer waar je bent, de
wereld is een zwarte ruimte waarin je
rondtolt. Je weet niet meer wie je bent,
je weet niets meer, er is alleen wanhoop
en angst. De aanvallen duren kort, maar
de mensen, die ze kennen, denken er
met huiver aan terug en praten over hun
"gruwelijke ervaring".
Mijn "slapie" in militaire dienst kreeg bij
een vechtpartij een fikse dreun op zijn
oor (links of rechts?, dat weet ik niet
meer, maar doet ook niet zoveel ter
zake). De knaap viel en kon zich niet
meer oprichten. Hij bleef kreunend op
de grond liggen. Wij hielpen hem op de
been, maar tot onze ontzetting kon hij
niet meer rechtuit lopen en rechtop blij
ven staan. Hij helde sterk naar één kant
over en liep zwaaiend en stuntelend in
die richting waar hij naar overhelde.
Hij viel weer en begon te braken.
Paniek alom! Wie had hem die klap ver
kocht?
Niemand natuurlijk!
Het viel allemaal gelukkig mee.
Er werd een lichte beschadiging gecon
stateerd van het binnenoor, welke de
klap had veroorzaakt, waardoor zijn
evenwichtszin acuut werd gestoord.
Gevolg: Duizelig en misselijk, vallen en
braken. Onze Lieve Heer heeft ons ge
lukkig zo gemaakt dat er altijd van elders
in het lichaam iets gepiendjemd kan wor
den om een acuut euvel als het ware te
gandjel en dus ook bij een zo gewichtige
zaak als een acuut gestoord evenwicht
gebeurt zoiets.
Het andere binnenoor kan na enige tijd
(adaptatie-tijd noemen ze dat) helpen
"bijsturen" terwijl onze kleine hersens
ook een functie hebben in ons even
wichtsgevoel.
We gaan weer verder met de anatomie
van het oor.
Het deel achter het trommelvlies, waar
de al eerder genoemde gehoorbeentjes
zich bevinden, heet het middenoor.
Dit middenoor plus het benig deel van
het gehoor noemt men het binnenoor.
Zoals gezegd zijn jonge kinderen zeer
kwetsbaar bij een oorontsteking. Kwets
baar in de zin dat een "gewone" ontste
king van de uitwendige gehoorgang (een
otitis externa), welke makkelijk wordt
opgelopen na een zwempartij bijvoor
beeld, maar die ook simpel te behande
len is, snel uit de hand kan lopen wan
neer zo'n "makkelijk" euvel niet nauw
keurig wordt behandeld, waarbij ook ho
ren de na-controles bij de dokter. Een
slecht behandelde otitis externa kan heel
foudrayant overslaan naar het midden
oor, we spreken dan van een otitis me
dia en de ontsteking kan overslaan op
het benige gehoor. Stijgt de infectie ver
der op naar de meningen (het vlies, dat
de hersenen bedekt) dan heeft het kind
een meningitis en dan is de ramp com
pleet. Hevige oorpijn, hoofdpijn, hoge
koorts, doodziek kind en overleeft het
kind al die ellende, dan is er in vele ge
vallen als restverschijnsel een doof kind.
Een situatie als hierboven beschreven
kan ook beginnen met een banale keel
pijn, de infectie stijgt op via de buis van
Eustachius (nog bekend uit de lessen
menskunde) het is de verbinding tussen
middenoor en keelholte) en een otitis
media kan (snel) het gevolg zijn.
Kinderen met oor- en keelpijn moeten
goed worden nagekeken en uiterst zorg
vuldig worden behandeld.
Een arts, die door nalatigheid of on
kunde een kind van zijn gehoor berooft
zou heel zwaar gestraft moeten worden.
Het is een nagenoeg vernietigd leven dat
zo'n dokter op zijn geweten heeft.
Ik denk dat er nog steeds zeer veel art
sen zijn, die doofheid bagatelliseren. Het
aantal collega's dat nog steeds spreekt
over een doofstom kind is legio. Het
geeft aan hoe deze artsen over de situa
tie van het dove kind denken en met hen
vele anderen.
Herstel van het gehoor is niet (meer)
mogelijk. Gehoorapparatuur helpt niet
of nauwelijks, tenzij er voldoende
gehoorresten aanwezig zijn, die kunnen
"versterkt" worden.
Mijn hoogleraar KNO in die "grijze oud
heid" toen ik nog medisch student was,
sprak uit eigen ervaring over het chapi
ter: Het dove kind.
Ik schrijf hieronder voor u op wat ik
daarover kon vinden in mijn oude (heel
oude) college-dictaten en wat ik daar
over opschreef, is helaas nog zo heel,
heel erg actueel.
De titel van dit artikel stond ook in mijn
college-dictaat: Een slecht gehoor is een
veel dieper ingrijpende tekortkoming
dan men meestal vermoedt. Het be
hoort tot de onzichtbare gebreken, die
zelfs in de moderne maatschappij (het
was toen zo begin 1960 en wij leven nu
dertig jaar later) vaak weinig mededogen
opwekken en het begrip voor de dove is
dan ook ontstellend klein.
In de natuur komt doofheid bij de ho
gere diersoorten niet voor. Dove soor
ten en individuen gaan ten gronde. De
blinde kiwi en de blinde mol kunnen zich
als soort behoorlijk handhaven. Doof
heid en in leven blijven zijn in de dieren
wereld onverenigbaar. Het gehoor-or-
gaan is voor alles het nooit slapende
waarschuwingssysteem. Voor de mens
zal het gehoor van minder direct levens
belang zijn maar zonder gehoorfunctie
wordt hij ieder ogenblik in een schrik-
situatie gebracht.
Voor de mens heeft het gehoor echter
nog een heel andere en bijzonder be
langrijke functie. De gehoorzin stelt de
mens in staat met zijn medemens te
spreken, van gedachten te wisselen en
contact te hebben. Het maakt van de
mens het sociale en denkende wezen dat
hij is, het gehoor verbindt ons voortdu
rend met het leven zelf. Die verbinding
met het leven zelf blijkt uit het ons be
kende feit, dat onder de "plots-doofge-
20
