Het zwembad
MGMXyG&A/zi
Naar aanleiding van het artikel "het zwem
bad Tjikini in de Moesson van 15 april
1991, zou ik iets willen vertellen over "ons
zwembad Manggarai.
16
Het zwembad Manggarai
In de jaren dertig was er in het toenma
lige Batavia behoefte aan een tweede
zwembad naast het bestaande Tjikini.
Het eerste Heren waterpoloteam v.l.n.r. Wim
Ardaseer, Jan de Jong, Rudy Hampel, Geert Bak
ker, Dolf Maassen, Frits van Raay, Ferrie
Streuding
Na veel overleg en onderzoekingen
werd door de bouwers Greene en
Ingenegeren een begin gemaakt met de
aanleg. Op 4 maart 1934 was de officiële
opening van Manggarai, gelegen bij
de grote sluizen van het bandjir
kanaal, op de grens van Batavia en
genoemd naar de wijk waarin het
lag.
Het was een ultra-modern zwem
bad en de enige overeenkomsten
met Tjikini waren de internatio
nale afmeting vijftig bij twintig me
ter, de springtoren, de lobby en
voldoende kleedkamers.
De grote verschillen waren het
badwater en de inrichting. Tjikini
had leidingwater, gedesinfecteerd
met chloor, koud, een tempera
tuur van ongeveer twintig graden
Celcius.
Manggarai had bronwater, dat
Het zwembad bij maanlicht gezien van diep naar ondiep.
Restaurant op de achtergrond, (juni 1937)
opgepompt werd uit twee artesische
putten, gedesinfecteerd met koper
sulfaat, warm, een temperatuur van on
geveer 32 graden Celcius. De inrichting
van Tjikini was ouderwets, had een don
ker aanzien en er was een houten tri
bune voor het diepe gedeelte. Manggarai
was ruim, had een helder aanzien, res
taurant en een tribune over de hele
lengte van het bad.
Wat uniek was in Nederlands-lndië was
de boven- en onderwaterverlichting.
Als de dag van gisteren herinner ik mij
dat wij (twee overlopers van Triton),
Freek Klerk en Frits (Ventie) van Raay,
de vorderingen van de bouw op de voet
volgden en zelfs als eersten, nog voor de
officiële opening, rondzwommen. Er was
toen ook al een zwem- en poloclub op
gericht op initiatief van de sigaren-
rokende secretaris Paatje Hulst, de
Z.V.W. (zwemvereniging Manggarai).
Spil van deze club was Rudi Hampel,
die alles kon behalve schoonspringen.
Zijn zwem- en polocarrière begon hij
als veertienjarige jongen in 1927 bij
Triton als schoolslagzwemmer, maar
in de loop der tijden brak en vestigde
hij zwemrecords in alle slagen op di
verse afstanden.
Hij was onze hoofdtrainer en als cap
tain van ons eerste waterpoloteam en
zwemploeg leidde hij Z.V.M. tot een
van de sterkste, zo niet de sterkste
zwem- en poloclub van Java N.O.-
Indië. Met hem kwamen nog meer
van Tjikini, Freek Klerk, Frits van
Raay, Boy Foret, de drie broers Wim,
Jan en Henk van der Togt (zonen van
de Assistent-Resident Mr. Cornelis),
Eric van Os, Nicolaas Beets, Herbert
Muller en Jan van Ouwenkerk.
Zo langzamerhand werd zowel uit de
kern, als de bibit (o.a. onze grote ta
lenten Wim Ardaseer, Geert Bakker,
Max van Gelder, Poppie Ie Roy en
Wiep van Nifterik) alsmede de "bui
tenlanders" waaronder Wim Koole
mans Beyne, Boelie van Druten en
