EEN PLEK
O
öt^OEL T£#0
pQT AS
BIJ DE VOORPLAAT (foto archief Moesson)
De eerste generatie is veel verweten. Onder meer dat alleen verteld werd
over de mooie dingen. Of dat er helemaal niet verteld werd. Waarom zij
niet had gekozen voor de nationalisten. Dat men met zich heeft laten sol
len. Dat dit wel en dat niet. Die verwijten kwamen (en komen nog steeds)
van schrijvers, journalisten en deskundigen maar ook vanuit de tweede ge
neratie, de kinderen. Welnu, de eerste generatie is nu oud. Nog een paar
jaren en er is geen eerste generatie meer. Nu is de tweede generatie aan de
bak.
INDISCH
DOCUMENTATIE
CENTRUM
R.B.
Deze generatie bestaat overigens niet uit
jongens en meisjes van achttien, maar uit
mannen en vrouwen die de veertig veelal
zijn gepasseerd. Een generatie die Indië
niet of nauwelijks heeft gekend. Deze ge
neratie kan zo'n twintig jaar haar gang
gaan. Kan dat niet alleen maar moet dat
ook. Twintig jaar om het anders te
doen, beter te doen. Om iets te doen
met Indische cultuur, identiteit. En over
twintig jaar staat de volgende generatie
allang klaar om alles weer over te ne
men, al dan niet met verwijten over alles
wat fout is gedaan. Maar voorlopig is het
woord aan de tweede generatie. Zeg het
maar, geachte generatiegenoten. Wat
zullen we samen doen? Wat kunnen we
doen? Wat moeten we doen? Wat wil
len wij? Laten we niet te lang denken
maar vooral doen. Want als wij niets
doen, gebeurt er niks. En als wij niks
doen, doen anderen het. Dan wordt ons
gezegd wat we moeten doen, hoe we
Het Indisch Wetenschappelijk
Instituut (tel. 070 - 354 55 01)
en het
Indisch Familie Archief
(tel. 070 - 35 I 26 02)
samen het
Het adres is Prins Mauritslaan 36;
2582 LS Den Haag en de opening
stijden zijn maandag t/m donder
dag van 0.930 - 14.00 uur. Boven
dien elke eerste zaterdag van de
maand van 10.00-1 2.00 uur.
heel natuurlijk. Maar niet natuurlijk is dat
mensen en dingen zomaar opeens ver
dwijnen en dat er niets en niemand is die
zich herinnert. Wil herinneren. Mis
schien is daarom ook het licht gemaakt;
om te herinneren, te weten en een plek
te hebben om naar toe te gaan.
het moeten doen. Een Indisch tijdschrift
maken? Oké, kom maar met je kopij.
Onze herdenkingen in ere houden? Na
tuurlijk, beginnen om op 15 augustus vrij
te nemen en naar het Congresgebouw
te komen. Bejaardenhuizen voor onze
ouderen? Zorgen dat je medezeggen
schap hebt en in besturen komt. Boe
ken? Heerlijk, schrijf. Schilderen, teke
nen, exposeren, lezingen, filmen, musice
ren, koken? Politiek? Ook van het groot
ste belang, ze zeggen nog steeds de gek
ste dingen en vergeet niet wat allemaal
in kranten wordt beweerd.
Werd je moe van al die tempo doeloe
verhalen? Van al die namen, straten en
plaatsen? Ook met je ouders in een pen
sion gewoond? Waar? Welke straat?
Wanneer gebruik je verse jahé en
kayuputih? Waarom blijven op de veer
tigste dag de lichten aan? Wat wilde het
IEV?
Mijn herinneringen liggen in de jaren vijf
tig en later. Mijn tempo doeloe. Jim
Reeves, Coen Moulijn, Pipo, Provo's, de
Muntelkerk. En Indische ouders, Indische
opvoeding, krontjong, Indo-Rock, eten,
familie, verhalen, gewoonten. Mijn herin
neringen, ónze herinneringen, de basis
van ons grote mensenleven, de bron van
wat óns bindt. En laat niets en niemand
spugen in die bron waar wij uit gedron
ken hebben.
Misschien is het als bij de avond die valt.
ledereen is de hele dag bezig geweest,
druk spitsuur en opeens is het overal
stil. Alleen jij loopt nog buiten en om het
compleet te maken druilt het een beetje.
Als je geen bestemming hebt, is dat niet
leuk. Dan kun je alleen maar hopen op
morgen om onder te kunnen gaan in de
massa. Maar misschien is er een plek
waar licht brandt, voor jou, om de
avond door te brengen. Een plek die er
ook overdag is, want zonder dag is er
geen avond. En geen vandaag zonder
morgen. En geen morgen zonder giste
ren. Het oude gaat, het nieuwe komt.
Het nieuwe wordt ook oud en moet
straks ook gaan. Op zich is dat allemaal
STICHTING
HULP
AAN
LANDGENOTEN
INDONESIË
Denk aan uw landgenoten in Indonesië
voor wie het leven een grote zorg is.
Stichting
HALIN
Nassau Zuilensteinstraat 9
2596 CA DEN HAAG
Tel. 070 - 324 54 67
GIRO 308
Ons reservefonds voor moeilijke dagen!
Moesson wil geen subsidie. Het wil voor
bestaan alleen als U dat wilt. Met uw steun
poekoelen wij teroes!
Hieronder laten wij onder hartelijke dank-
zegging aan alle schenkers, de verantwoor
ding volgen van de giften die zijn binnenge
komen voor het reservefonds voor Moes
son over april 1992
C. v. Altena 30,-; P.P. Bosche 22,50; M.
Boverhof 25,-; W. Boverhof 25,-; A. Burg
10,-; A. de la Croix-Schiffer 15,-; B. v.
Duuren I0,-;J.W. de Groot 10,-; T.
Heijman 10,-; J.C.L. Jansz 10,-; H.J. Lou-
werse-Willemsen 10,-; R. Mariouw
70,-; L.F. en Mw. F. Monod de Froide-
ville-de Bruin 30,-; N.N. 100,-; N.N.
15,50; J.E. Noorderbos 30,-; Mej. A.H.
Overdijkink 25,-; Mw. M. Portier
15,-; Mw. H. de Quant 10,-; W. Ch.
Rosel 100,-; L.E.V. Simao 10,-; N.H.
Wichers 40,-; J. Willemsen-Sterckx 10,-.
Totaal ontvangen in
maart 1992 voor PTP 633,
Totaal ontvangen in
maart 1992 voor KNIL
Mw. M.Portier 30,
Totaal ontvangen in
maart 1992 voor Bruine Bus 360,85
2
