6
Een drukte van belang bij ons op zaterdagmiddag 27 juni, bij een geïmproviseerd live optreden van prominente muzikanten uit de
Hawaiian muziek en Indo-Rock.
Bij de afdeling Toko-artikelen:
"Mevrouw heeft u ook een sticker van
het stadswapen Binnevreugde??"
Ze kijkt verbaast op, ziet een grijns,
denkt snel na en lacht mee (Buiten
zorg??).
Man zoekt zijn geboorteplaats. Glunde
rend zegt hij:" Modjokerto, daar ben ik
geboren... 68 jaar geleden!"
"Dimana Maluku?". Medewerkster wijst
op de sticker van Amboina. Man koopt
er twee.
Oudere heer glimlacht als hij de sticker
"Ik ben Indo ik blijf' ziet. Hij neemt er
één met de woorden:"Voor op mijn
auto."
Man en vrouw (broer en zus?) zien vel
met sluitzegels, waarop afgebeeld
Indonesische taferelen. Zij vraagt:"Wil jij
zo'n vel?" Hij zegt:"lk heb al!". Zij
zegt:"Hoe kan het dat jij al één hebt?"
Hij:"heb ik gekocht in de toko!"
Zij:"Waarom heb je niet tegen mij ge
zegd?" Hij:"ll< weet toch niet dat je het
ook leuk vindt!"
Oudere vrouw vraagt bij het zien van de
verzilverde theelepeltjes met stads
wapens: "Is het verzilverd?" "Ja, me
vrouw het is verzilverd." "Dus ik moet
poetsen?". Medewerkster knikt. Me
vrouw: "Soedah, laat maar."
Bij de afdeling boeken:
Man komt met twee dochters langs ge
lopen, speurt tussen de boeken. Doch
ters ook. Ze zien "Si Dogol, Si Tolol" lig
gen. "Pap, kijk dan hier, wat betekent
dat?" Pa lacht breeduit en zegt wijzend
naar zijn dochters: "Si Dogol dat ben jij,
en Si Tolol ben jij!!"
"Heeft u ook die Piekerans van een.... uh
straatzanger??"
Vrouw ziet boeken van Tjalie Robinson.
Roept uit:" Oh, ja, Tjalie Robinson hield
net een lezing in het minitheater..." (De
lezing ging over Tjalie Robinson door
Rudy Kousbroek).
Jonge vrouw bladert glimlachend door
het logeeradressenboekje, legt het uit
eindelijk weer terug op de stapel."Toch
maar niet kopen?"vraagt de medewerk
ster. Lachend antwoordt de vrouw, dat
ze zoveel familie in Indonesië heeft en
als ze daar logeert moet ze zelf nog hel
pen bij het verzorgen van de gasten die
via het boekje daar terecht zijn gekomen.
Meisje van zestien probeert een stukje
uit 'Ik en Bentiet' hardop voor te lezen.
Ze struikelt, kan een woord niet uitspre
ken. Vraagt aan haar moeder hoe? Moe
der weet het ook niet. Vraagt het aan
Moesson medewerkster, voor wie de
'ng-klank' geen probleem is. "Oh jaaaa!"
roept de moeder.
Drie Indonesische jongens komen langs.
Zien Moesson medewerksters zitten en
gaan zogenaamd tussen de boeken neu
zen. Eén van hen knoopt een gesprek
aan. "Waar vandaan jij?" Medewerkster
zegt:"Nederland, maar mijn ouders ko
men uit Bandoeng." Hij zegt: "Oh, ik
Niet zo dan, Guus Becker in het enorme Tong
Tong Theater