ZOMERZUCHT
4^
Film
diversen
jT«
49
activiteiten. De kinderen worden aangekleed
op de oorspronkelijke wijze met echte kle
ding uit Bali, ze bespelen gamelaninstrumen
ten, leren de roffel op de kulkul-trommels
waarmee de mensen worden opgeroepen
voor feest of werk en ze maken zelf offers
voor de 'onzichtbare gasten'. Ze kunnen
meedoen aan een (vereenvoudigde) Balische
dans en kunnen op een video naar beelden
van een dansles op Bali kijken. Ook is het
mogelijk mee te doen in het bespelen van de
gamelan.
Te zien zijn voorts een maquette (op oog
hoogte van kinderen) van in totaal dertig me
ter lengte van het Balisch landschap, dia's,
schilderijen en diverse voorwerpen, zoals
fraaie kains.
Het Kindermuseum is bestemd voor kinde
ren van 6 tot en met 12 jaar. Kinderen onder
de leeftijd van 6 worden om didactische re
denen niet toegelaten en een volwassene
heeft uitsluitend toegang onder begeleiding
van een kind (maximaal I volwassene per
kind).
Kindermuseum TM Junior, Linnaeusstraat 2,
Amsterdam (ingang Tropenmuseum), tel. 020
- 56 88 300. Geopend: tijdens school
vakanties mat/m vrij I I -16 uur, zo 12-16
uur; buiten schoolvakanties: zo 12-16 uur en
doordeweeks uitsluitend voor schoolgroepen
na reservering. Gesloten: alle zaterdagen, I
januari, 30 april, 5 mei en 25 december.
Toegangsprijzen: kinderen 4,00; volw. 7,50;
'gezinskaart 17,50.
INDIË, TROPISCH NEDERLAND
Indisch filmprogramma in het Nederlands
Filmmuseum. Hoezeer de beelden van het
Nederlands-lndië van weleer nog immer tot
de verbeelding spreken, bleek uit de over
weldigende belangstelling voor het Film
museum-programma Indië, Tropisch Neder
land in maart. Op veler verzoek een reprise
van een deel van het programma. Het accent
ligt op de Indische films uit de periode van de
zwijgende film.
Titels: Mataram, Koloniale Kinematografie:
Meer uit de jaren '10, Koloniale Kinemato -
grafie: Kapitein Lamster, Tropisch Nederland
(1925), Ria Rago (1930), Bali, Insel der
Damonen (1933), Rawana, de demon van het
opium (l932).Van 27 t/m 30 september 1992
Nederlands Filmmuseum, Vondelpark 3, 1071
AA AMSTERDAM. Informatie: René
Wolf, afd. publiciteit, tel: 020-5891400
HERDENKINGSDIENST PA VAN DER
STEUR
De Stichting Pa van der Steur houdt in sa
menwerking met de Zevende Dag Adven
tisten Gemeenschap in Haarlem op 5 sep
tember 1992 een kerkdienst ter herdenking
van het feit dat Johan 'Pa' van der Steur 100
jaar geleden zijn zendingswerk in Indië begon.
In de loop der jaren zijn duizenden kinderen
in zijn tehuis opgevangen en in het huidige In
donesië wordt zijn werk nog voortgezet.
De dienst wordt gehouden in de kerk aan de
Parklaan 21 te Haarlem, aanvang 10.30 uur.
Voor meer informatie kunt u terecht bij de
secretaris van de Stichting, de heer R.A.G.
Hes, Spirealaan 12, 1702 JH Heerhugowaard,
tel. 02207-13562.
"Zon, en ik zon op het dak van mijn
boot...." Helaas, ik zit niet op een
woonboot in een of andere Amster
damse gracht te zonnen zoals
Ramses Shaffy ooit bezong, maar op
mijn balkon waar net een strand
stoel op past.
Zodra de temperatur een beetje
aangenaam is (dus geen wind en mi
nimaal een graad of twintig) gooi ik
de balkondeur open, pak een boek
en strandstoel, klap de stoel uit en
ga genieten.
Ik denk dat ik ga genieten want al
spoedig ga ik weer naar binnen voor
zonnebrandcrème (in verband met
de dunner wordende ozonlaag).
Weer het balkon op, ik zak in de
lage strandstoel neer, klaar om me
in te smeren, maar bedenk me dat
ik eerst een sjekkie moet draaien
vóór mijn vingers plakkerig van de
crème zijn. Shag ligt binnen. Heen
en weer naar de huiskamer en weer
zitten. Sjekkie draaien, opsteken,
met crème insmeren, boek open
slaan... een beker thee lust ik wel.
Weer naar binnen en terwijl ik
wacht tot het water kookt neem ik
ook maar iets te eten want buiten
lucht maakt hongerig. Bij terug
komst op het balkon ligt de kat in
mijn stoel. Kat eruit, thee roeren,
boek open slaan... Mijn verblijf op
Java in de jaren vijftig is slechts van
korte duur want achter de bosjes
spelen kinderen met ruimtevaart
pistolen en Star War-geluiden bege
leiden de beschrijving van een huis
in Bandung. Na de space-invaders
start iemand achter de bosjes zijn
motorfiets en vindt dat het appa
raat, vooral als hij gas geeft, een
mooi geluid maakt
want wel vijf minuten
lang staat dat monster
maar lawaai te maken.
Eindelijk rust en ik reis
naar Jember. Radio
Istanboel begeleidt me,
wat niet erg is want de
klanken die de Turkse
zangeres begeleiden
passen wel in Indone
sië. Door Radio
Istanboel waan ik me
echter meer in Jakarta
of Bombay en kan ik
mijn gedachten niet
meer bij Jember hou
den. Boek dicht, luiste
ren naar de buren waar
bezoek is en waar ge
geten wordt, zo aan
het geluid van bestek
en servies te horen.
Herhaaldelijk schieten de buren en
hun bezoek in de lach: mijn buur
man heb ik nog nooit zo hard en
met zo veel lol horen lachen.
Ik sluit mijn ogen en dommel een
beetje weg tot een van de buren be
sluit het gras te stofzuigen. De gras-
maaimachine maakt een geluid van
een lawaaierige stofzuiger en her
haaldelijk wordt het apparaat aan en
uit gezet in een tijdsbestek van een
half uur.
Ik besluit om mij van de lawaaierige
wereld af te sluiten en ga de huiska
mer in om mijn walkman te pakken.
Liederen van Schubert? Zo zwaar.
Italiaanse liedjes? Zo temperament
vol en het is al zo warm. Ofschoon
ik niet depri ben kies ik voor een
bluescassette met slome nummers
en gitaarloopjes die zich steeds weer
herhalen.
Op het balkon zet ik de koptelefoon
op, sluit mijn ogen en luister naar de
liedjes over mannen die door vrou
wen worden verlaten, over hopeloze
liefdes, over armoede en eenzaam
heid. Af en toe dommel ik weg en
kan de teksten niet meer volgen, ik
val in slaap.
Bruusk word ik gewekt door een
grapjas die mijn neus met een katte-
haar kietelt. De cassette is al lang af
gelopen, ik heb een stijve rug en het
is een uur later. "Hoe laat gaan we
eten?", vraagt de grapjas. Ik zit nog
halverwege dromenland en moet
hard nadenken. O ja, eten, lui deze.
Nou ja, eten maken dan maar. Wan
neer toch, kan ik rustig een boek le
zen op het balkon?
MG
r
f} KACA01L&-
G&klJjV Jj
yft
ISMIUll
