OUD ZIJN MOET KUNNEN!!
Ik zal je vertellen, dat ik eigenlijk heel
boos ben op de mensen die van alles
verzinnen om de ouder wordende mens
zo jong mogelijk te laten zijn, qua uiter
lijk en vrije tijdsbesteding.
Vanuit Amerika komt de trend overge
waaid van de onontbeerlijke materiële
luxe. Een Nirwana waarnaar de Europe
aan tegenwoordig ook streeft. Compu
ters, magnetrons, droogtrommels, strijk-
centrum?, grootverpakkingen, diepvries-
kisten/kasten gevuld met kant-en-klaar
producten, magimixen, ijsmachines,
draagbare telefoons, om maar wat te
noemen. Word je er echt gelukkiger
door?? Zo ook de trend om er zo jong
mogelijk uit te blijven zien en je ook zo
te gedragen. De tijdschriften voor vijftig
plussers en daarboven overstromen de
markt. Kijk maar eens de kiosken. Een
gat in de markt, want blijkbaar worden
de bladen grif verkocht. We worden
steeds ouder, maar moeten wel jonger
zijn. Iemand die heden ten dage zeventig
is, is niet alleen dankbaar voor de zes
kruisjes plus tien jaar, maar kan zich voe
len als een vijftiger, jaren geleden. Zelfs
de verzekeringsplannen zijn ontworpen
om onze toekomst te verlengen.
De medische wetenschap heeft onze
stervelijkheid inmiddels kunnen uitstellen
met vele jaren. Heel goed. De doktoren
zijn in staat om te genezen, wat vroeger
niet te genezen was, en om fouten te
verbeteren aan het lichaam, waarmee je
vroeger moest leren leven. Fantastisch.
De kwalen van de oude dag, die zo so
lide als rotsen aanwezig waren, zijn ver
anderd in drijfzand. Het leven begint bij
veertig? zou eigenlijk zestig moeten zijn.
Pensioengerechtigde leeftijd vijfenzestig?
Dat zou wel vijfentachtig kunnen wor
den, zo je wilt. We kunnen nu echt een
tweede of een derde carrière hebben of
diensten/adviezen verlenen aan anderen/
jongeren. Als iemand vroeger naar je
leeftijd vroeg en je zei met enige trots
zeventig jaar, werd er steevast gerea
geerd met 'dat zou je niet zeggen'. Dat is
over, voorbij. Het antwoord nu is: 'ze
ventig is toch helemaal niet oud?' 'Oud
zijn' bestaat niet meer, of mag niet meer
bestaan en daar ben ik zo boos over. Ik
protesteer daar tegen. Ik heb verlangend
uitgekeken naar het zevende stadium,
om op mijn welverdiende lauweren te
kunnen rusten. Als ik van te voren ge
weten had dat ik mijzelf niet zonder het
schuldgevoel dat me opgedrongen wordt
door de media, als een ouderwetse
gepensionneerde zou mogen gedragen
op mijn zeventigste, had ik vast niet zo
goed voor mezelf gezorgd al die jaren...
PAOW
"Zeg vader, kun je niet ophouden met
spelen, als ik m'n huiswerk aan 't ma
ken ben?" (Juc'ge)-
"JufTrouw, heeft u een kleine bijdrage
voor het krankzinnigen gesticht?"
"Ja, neem mijn man maar meel!"
(Kölner lllustrierte).
Uit de Java Expres, Maandblad der
Staatsspoorwegen. Dec. 1939
Graag uw reactie naar A.F.W. van der
Smitte, Wolweversgaarde 361, 2542
AP DEN HAAG. Tel.: 070-3671 725
Deze foto werd in juli 1936 gemaakt bij
mijn afscheid, in verband met over
plaatsing van Bandoeng naar Batavia.
Hierbij waren verschillende leden van
diverse verenigingen aanwezig, waar
onder leden van de katholieke korfbal
club RAPID (Roomse Adel Prijkt in Da
den), leden van de Hawaiian Band
'Hawaiian Rhythm Crooners' en pad-
vinders van de katholieke
fn en IEV groep.
vlnr achterste rij:
John v.d. Smitte, Jan van Ginkel,
Moeljono en Bert van Garrel (on
zichtbaar),
vlnr middelste rij:
Walter von Gabain, Fred Camonier,
Henly, Deetje de Wilde, Toos
Vodegel.
vlnr vooraan:
Manus v.d. Smitte, zijn broer Lex,
Renie Reichart, Maurits Rugebregt,
Wies Rugebregt en Willy Gissot.
Wie van U herkent nog de jongeman
met zijn zwarte krullebol, tussen
Camonier en Henly?
34
