Voor het eerst sinds 32 jaar keerde de Soerabajaanse pianist Wally de Fisser in juli jl. in Nederland terug. In de jaren na de oorlog was hij in Soerabaja bekend van het combo De Tabarin Kids waarin naast Wally (op piano, accordeon en ook drums en bas) ook Eddy Boelhouwer (bas), Ruud Swart (gitaar, zang en ook piano, drums, bas en later altsax), Dick van der Erlen (altsax, klarinet) en Ponkie Breukers (drums) speel den. Na het overlijden van Eddy Boelhouwer kwam Joop Lefèvre bij het combo, die bij verhindering wegens die7ist door Max van Daim vervan gen werd. A surprise, surprise! Het combo speelde bekende nummers zoals Paper Doll, Don't fence me in en (Give me) Five minutes more waarbij menig Soerabajaan van die tijd niet stil kon blijven zitten en de dansvloer op ging- In 1955 speelde Wally in Modderlust (de officiersmess van de Koninklijke Marine op Oedjoeng) voor president Soekarno en de Filippijnse president Romula. Soekarno vroeg Wally (in vlekkeloos Nederlands): Kunt u Daar bij die molen voor mij spelen, waarbij Wally dacht: Wat krijgen we nou? En de vrouw van Romula vroeg hem de Spaanse samba 'Mama Maquero' te spelen, wat geen probleem voor hem opleverde. Kort daarna ging Wally naar Holland Wally de Fisser waar hij zijn zesmansband Les Rodeurs oprichtte, waarmee hij in steden als Am sterdam, Leiden, Rotterdam en Den Haag optrad en zelfs voor de radio in Hilversum. In I960 vertrok hij naar de Verenigde Staten en vestigde zich in Portland (Oregon). Na Portland ging hij naar New York en vervolgens naar Boston. Boston ruilde hij in voor Californië, waar hij het maar drie maanden uithield vanwege de smog en keerde weer terug naar Port land waar hij bij een houtzagerij werk vond. Maar ook hier bleef hij niet lang, doordat de houtfabriek, gelegen aan het water, in de winter overstroomde en hij werd tijdelijk ontslagen. Via een vriend in Washington kwam hij in Seattle te- Achterste rij, v.l.n.r.: Ruud Hiemstra, Cor Quitz, Stan Rompas, Wally de Fisser, Ruud Swart, Rob Legrand, Wim Hiemstra, Elmo Mariano di Calouta; zittend v.l.n.r.: Cromp- voets, Conny Swart-Rompas, Hannie Baron en Dé Quitz. (foto's Ruud Swart). Quatre mains met Ruud Swart. recht waar hij 12 jaar bij Boeing werkte. Aangezien hij Engels èn Nederlands sprak, was hij dè man om vervolgens bij de KLM te werken en weer later, omdat men wist dat hij iets met Indonesië te maken had, kreeg hij een baan bij Garuda Seattle. En overal waar Wally woonde maakte hij muziek, wat hij nu, al gepensioneerd, nog steeds doet. Met zijn band The Versatones treedt hij bijna dagelijks op in de Norwegians Club in het plaatsje Everette en speelt naast nummers 'van toen' rumba's, chachacha's, swing en jazz, kortom, een uitgebreid repertoire. Juli 1992. Onder het mom van 'even een bezoekje aan Elmo Mariano in Den Haag brengen' nam oud-medemusicus Ruud Swart Wally mee naar het Haagse Bezuidenhout waar vele bekenden van toen op hem wachtten. De surprise party voor Wally de Fisser was zeer ge slaagd en hopelijk krijgt dit samenzijn nog een vervolg als Wally weer in het land is. MG 7

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1992 | | pagina 7