gen hc
3. SULAWESI (slot)
O
Nel en Nico hebben er met hun gids een pittige wandeling van ruim twintig
kilometer door zeer geaccidenteerd terrein opzitten. Ze zijn terecht gekomen
in een dorp waar een inwijdingsritueel werd gehouden voor een net klaar ge
komen nieuw huis. Onze chauffeur weet een dorp waar een grote begrafenis
plechtigheid wordt voorbereid. De man waar het om gaat is twee jaar geleden
gestorven, gebalsemd en in z'n eigen huis bewaard tot er genoeg geld zou zijn
om een passendfeest te betalen. Nu is het zover en de familie uit heel Indone
sië is uitgenodigd om de plechtigheid bij te wonen.
door J. Karman
Nel vond de vorige wandeling net
iets te pittig en besluit vandaag maar
met ons mee te gaan. Kennelijk vond
de gids de tocht ook aan de zware
kant want hij komt Nico wel afhalen,
neemt hem eerst mee naar z'n huis
en draagt 'm daar over aan een an
dere gids, die ongetwijfeld een deel
van z'n verdienste aan gids nummer
één zal moeten afstaan als provisie
voor een aangebrachte klant.
Aan het eind van een begrafenis
plechtigheid waarvan we pas een deel
hebben bijgewoond wordt de overle
dene in z'n kist bijgezet in een graf,
uitgehouwen in een rotswand. Een
houten pop die de overledene voor
stelt wordt temidden van een groot
aantal andere poppen op een soort
balustrade gezet. In de omgeving zijn
veel begraafplaatsen met de daarbij
behorende Tao-Tao te zien. Elk jaar
worden de poppen opnieuw aange-
Het gaat wel een paar weken duren
voordat iedereen er is en in afwach
ting van hun komst wordt er een
zestigtal tijdelijke woningen gebouwd.
Ze staan tweehoog in een vierkant
rond de plaats waar de plechtigheid
gehouden zal worden, allemaal keurig
genummerd, zodat niemand zich
straks in z'n woning hoeft te vergis
sen. De al gearriveerde gasten wor
den bezig gehouden met muziek en
gezang. Dagelijks worden er tientallen
karbouwen aangevoerd en volgens
onze chauffeur zullen er tijdens het
feest een paar honderd geslacht wor
den. Ergens in een donker hok zit een
vrouw bij een groot, vastgebonden
varken. Ze is voortdurend bezig het
beest eten en drinken in z'n bek te
stoppen om te voorkomen dat hij
voortijdig de pijp uit gaat. Het kan
nog wel dagen duren voordat ieder
een er is en om de gasten bezig te
houden zullen er 's middags grote
stierengevechten gehouden worden.
Onder grote belangstelling worden alle
karbouwen het dorp uit geleid op weg
naar een drooggelegde sawah onderaan
de helling waarop het dorp gebouwd is.
De mannen die de karbouwen leiden jut
ten de beesten wat op en hebben de
grootste lol als het publiek het op een
lopen zet voor een karbouw die dreigt
los te breken, iets wat nooit gebeurt,
't Zijn trouwens goedmoedige lobbesen,
die helemaal geen zin hebben om met el
kaar te gaan vechten. Ze moeten haast
gedwongen worden om te berkelahi -
vechten. De mensen hier spreken dat
woord uit als bekelai en dan klinkt het
voor ons als bakkeleien. Het vechten zelf
Voorbereidingen op het grote begrafenisfeest
stelt niets voor en er vloeit zeker geen
bloed. Meestal zet een van de twee kar
bouwen het al gauw op een lopen en dat
is dan eigenlijk waar het publiek, dat op
de dijkjes rond de sawah staat, voor ge
komen is. De vluchteling gaat recht op
het publiek af en iedereen zet het, luid
aangemoedigd door de rest van de aan
wezigen, op een lopen. Dat gaat zo een
paar uur door en zal zich nog een paar
dagen herhalen in afwachting van de ei
genlijke plechtigheid, waar wij helaas niet
op kunnen wachten.
's Morgens in alle vroegte gaat Nico er
weer lopend met een gids op uit, maar
kleed en er staan ware kunststukjes tus
sen. Hier en daar proberen kinderen
zich als gids aan je op te dringen door je
een kleverig handje te geven en je zo
naar de Tao-Tao te geleiden.De mooiste
Tao-Tao vinden we die van Tampangallo,
waar ook nog een leuk souvenirwinkel
tje is met redelijke prijzen. Ergens moe
ten we weer een gastenboek tekenen op
de speciale, voor Nederlanders gereser
veerde pagina. Daar prijkt ook al de
naam van Nico en als we hem binnen te
gen het lijf lopen blijkt z'n gids het maar
een vreemde liefhebberij te vinden om
lopend de omgeving te verkennen. Hij
vindt het een uitermate vermoeiende
18