O Verantwoordelijkheden? Sombong? Belanda? Dienstig? Go for it! Indische kanttekeningen bij een Molukse studiedag. niet rijden. Eindelijk tegen 4 uur hadden we een paar andere karretjes gevonden en vertrokken wij toen, het geld in het voorste karretje, wij met een blik De venter koek, een half blik Wilhelmina- sigaren in het achterste. Op Rogodjam- pi aangekomen tegen een uur of zes 's avonds begon het zoo bar te rege nen, als ik het hier nog zelden heb ge zien. Niettegenstaande we een dicht karretje hadden, waren we spoedig kletsnat, en wat erger was, ons blik met sigaren dat Stolk open had laten staan, ook. Maar hoe een hondeweer tje het ook was, dóór moesten we, met al dat zilver bij ons. Van Rogodjampi naar Genteng is nog tweeënhalf uur rij- dens en wordt de weg hier zeer een zaam en verlaten en gaat voor de helft minstens door het bosch. En het werd zo donker en donker, dat het niet lang duurde of we zaten beide leelijk in de rats. Stolk zei: "En als we nu eens door een tijger worden besprongen", en ik zei: "En als we nu eens door een troep vuile Madoereezen (deze kerels doen een moord voor een dubbeltje) worden aangevallen" en beide zeiden we: "Wat godvergeten stom van ons, onze revolvers en messen op Genteng te hebben laten liggen". Gelukkig is het zonder noemenswaardige ongelukken afgeloopen. Een van de wielen van ons rijtuig is doordat de weg zoo gemeen was, gebroken, maar bij het licht van een paar kaarsen hebben we dat met bamboe en bamboetouw weer in orde gekregen. Half negen 's avonds waren we op Genteng, en hebben bij den heer Thepass, onze agent aldaar, gelo geerd. Den volgenden ochtend weer om acht uur vertrokken langs dien heerlijken modderweg en waren we 's middags om half drie met de duiten boven. Aldus onze reis naar Banjoe- wangi. 't Is me een lolletje. Ik ga nooit weer voor mijn plezier mee. Het reisje heeft me 20 pop gekost, maar soeda, ik was ook in geen drie maand uit het bosch geweest. Nu nog iets anders. Nog eenige dingen welke ik gaarne gestuurd wil hebben. Eén of twee inktstellen of inktkokers. Een deken, zo u deze nog niet hebt gezonden, liefst een zacht wollen, niet te klein. Een stukje O.l. inkt (hier niet te krij gen), en eenige stukjes Akkermans wa terverf. Eenige verfbakjes, een goede passerdoos, eenige notitieboekjes en een snoeimes van E. Bastet te A'dam. Stuur de rekeningen maar bij in, als ik eens geld heb zal ik u wel eens betalen. Nou, beste oude luidjes, saluut. Mijn moedertje een dikke zoen op beide wangen hoor. Kom ik eens op Soera- baja dan zal ik eens een pakket Japansch goed naar huis zenden. Nogmaals ge groet. De beste wensen aan allen die belang in mij stellen. Geloof me, als steeds, Uwe u liefhebbende Leendert Naschrift. Hoe het met Leendert is afgelopen weten we niet, maar dankzij een ver aangetrouwd familielid van hem, die zijn bundeltje brieven vond en ze naar het IWI bracht, hebben we toch de afgelopen maanden een kijkje kunnen nemen in het leven van de jonge Leendert in het Indië van eind vorige eeuw. Ter gelegenheid van het vijfjarig bestaan van de Molukse studentenvereniging Kakade werd op 3 I oktober jl. in Para- diso te Amsterdam een studiedag ge houden met als thema: 'Geslaagd in de wetenschap, gezakt voor Molukker- schap'. Rond de 200 bezoekers (het merendeel tussen de 20 en 40) waren op deze zaterdagmiddag aanwezig. Zes (Molukse) sprekers hielden vanuit hun deskundigheid een inleiding over dit thema, waarover het publiek vragen kon stellen en waarna een discussie op gang kwam. Specifiek Molukse zaken kwamen aan de orde zoals in het verleden het ge brek aan behoefte om de Nederlandse taal goed te beheersen en te gaan stu deren (het verblijf in Nederland was immers maar tijdelijk) en de oprichting van het Moluks Studiefonds (R.J. Seke- wael, gepensioneerd, betrokken ge- Sandy Huwaë, voorzitter studen tenvereniging Kakade. weest bij het Moluks Studiefonds). De RMS-gedachte speelde een grote rol onder de studenten in de jaren '70 en het bijna negatief klinkende Zuid- Molukker van toen werd de Molukker van de jaren '90 (Elias Rinsampessy, au teur van Saudara Bersaudara, Molukse identiteit in processen van cultuurve randering). Over de oprichting en doelstellingen van Kakade werd ver teld: Molukse studenten hadden be hoefte om (met gelijkgestemden) over problemen met het studeren en het Moluks zijn (verplichtingen t.o.v. de ge meenschap, bepaalde opvattingen e.d.) te praten (Sandy Huwaë, voorzitter Kakade). Marcel Ririassa (werkzaam bij een au tomatiseringsbedrijf) vroeg zich af: wat is geslaagd in de wetenschap en: wat is geslaagd voor het Molukkerschap: Ma ry Tupan-Wenno gaf vanuit haar werk (Ministerie van Onderwijs en Weten- 18

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1992 | | pagina 18