Is Moesson nog Moesson?
1993
wordt een goed jaar
want wij wensen elkaar van harte
Gezondheid, Liefde, Vrede, Geluk en Voorspoed.
DIRECTIE, REDACTIE en MEDEWERK(ST)ERS VAN
TJALIE ROBINSON B.V. en MOESSON
Laatst zegde iemand het abon
nement op Moesson op en in
het overigens vriendelijke brief
je werd ook gezegd waarom.
"Moesson is anders geworden.
Niet slechter of zo, maar an
ders. Maar voor mij zo anders
dat het niet meer mijn blad is.
Niettemin wens ik u werkelijk
alle succes toe en vooral: poe-
koel teroes.
Omdat ik Tong Tong/Moesson al 30
jaar lees en al negen jaar bij Moesson
werk, weet ik wat deze abonnee be
doelt. Het karakter, de sfeer, de toon,
de stijl, de inhoud, alles is veranderd.
Niet ineens, niet rigoreus, maar gaan
deweg. Ofwel: ook Moesson heeft een
ontwikkeling doorgemaakt en dat pro
ces zal ongetwijfeld nog wel doorgaan,
waardoor Moesson over een aantal ja
ren er weer wat anders zal uitzien dan
nu. Ik kan me voorstellen dat je ge
hecht raakt aan een vaste stijl en zeker
wanneer je met heel veel anderen zo
veel herkent en zoveel kan delen. En
wanneer het gebodene langzaam maar
zeker van smaak verandert, dan kan
het zeker zo zijn dat je bij het eten
van het vernieuwde gerecht terug ver
langt naar de oorspronkelijke smaak.
Dat nieuwe is best te eten, maar het is
Prins Mauritslaan 36, Den Haag
niet meer dat oorspronkelijke. Ik weet.
Zo heeft krontjong met synthesizer
ook niet mijn echte voorkeur. Wie om
deze redenen dus afscheid neemt van
Moesson kan ik helemaal begrijpen en
ik zal hun zeker niets kwalijk nemen.
Misschien is het als met twee mensen.
Lang zijn zij erg close geweest, maar
op een gegeven moment zijn ze uit el
kaar gegroeid en elk gaat zijn weg zon
der wrok, haat of wat ook, maar
gewoon. In zo'n geval heeft het geen
zin om for old time sake de boel bij el
kaar te houden en om een samen blij
ven te forceren. Het is geweest, al, en
misschien dat ooit bij een ontmoeting
samen koffie wordt gedronken en ver
der niets. Zo gaat dat in het leven.
Echter, dit laatste klopt natuurlijk van
geen kanten, in ieder geval niet wat
Moesson betreft. Wie zegt dat wij uit
elkaar gegroeid zijn? Waarom wat ge
zegd? Gaan wij elk een verschillende
weg? Is er niets dat ons blijft binden?
Hebben wij elkaar niet nodig, kunnen
we zonder elkaar? Ik dacht het niet.
Om te beginnen hebben schrijvers le
zers nodig en lezers schrijvers. Maar
veel meer nog: Moesson was, is en zal
blijven een blad en plaats van en voor
Indische mensen! Oud en jong! Nie
mand hoeft weg te lopen, niemand
móet weglopen. SAMEN moeten wij
MOESSON blijven maken en als wij dat
doen, dan blijft Moesson ONS blad.
Zeker, de redactie heeft een grote
verantwoordelijkheid en stuurt het
blad, maar wanneer u wilt aannemen
dat ook de huidige redactie met volle
overtuiging alles in ere wil en zal hou
den wat Moesson al 37 jaren Moesson
maakt, dan blijft Moesson (be)staan, als
een huis.
RALPH BOEKHOLT
5
