GEIEZEN. Illusie en ontgoocheling De zwijgende vader Nederlands-lndië 1942, Illusie en ontgoocheling redactie: Petra Groen, Elly Touwen- Bouwsma 'Nederlands-lndië, Illusie en ontgooche ling', is een bundeling van een aantal lezingen, die inzicht trachten te verschaf fen in de tot nu toe onderbelicht geble ven mentale factoren die een rol speel den bij het verloop van de strijd om Nederlands-lndië en bij de verwerking van de gevolgen van de oorlog. Bij het analyseren van het begrip moreel kan men onderscheiden: geloof in het doel, de verwachting van de eigen defen sieve kracht en kennis van de vijand. Het moreel van zowel de krijgsmacht als de bevolking (Nederlanders en Indonesiërs) was bij de oorlogsvoering van grote invloed. In diverse hoofdstukken wor den de houding en de verwachtingen van de bovengenoemde categorieën door verschillende deskundigen (E. Locher-Scholten, G.J. Knaap, E. Touwen-Bouwsma, L.L.M. Eekhout, J.J. Nortier, O.G. Ward, P.M.H. Groen, G. Teitler) in de jaren direct voorafgaande en tijdens de oorlog geanalyseerd. Vele factoren hebben hierbij een rol gespeeld. Zo groeide het strijdbare moreel van de Europese bevolkings groep in de jaren 1940-1941 naarmate de - late - defensieinspanning op gang kwam. Bij de opinievorming meende de Indische regering vooral matigend op te moeten treden: eerder voorlichting dan propaganda. Toen de strijd tegen Japan na Pearl Harbor eenmaal was uitgebro ken, bleken de verwachtingen te hoog gespannen. Naarmate de Japanse opmars vorderde, nam het vertrouwen - dat door de pers tot het laatste moment werd opgehouden - in de gunstige afloop van de strijd af. Na de val van Java volgde zelfs een totale ontredde ring. De houding en verwachtingen van de Indonesische nationalisten worden in een afzonderlijk hoofdstuk behandeld. Betuigden zij na de bezetting van Nederland in mei 1940 steun aan en sympathie met de Nederlandse regering in de strijd tegen de As-mogendheden, in deze houding kwam verandering naar mate de regering in Londen zich minder geneigd toonde aan de wensen m.b.t. grotere zelfstandigheid van Indië tege moet te komen. Niettemin werd op 12 december 1941 nog een loyaliteitsmani fest aan de regering aangeboden. Toen de Japanse bezetting van Indië eenmaal een feit was, werden zij in hun verwach tingen dat Japan, Indonesië 'zou bevrij den van de koloniale overheersing', bit ter teleurgesteld. Ook vormden de nationalisten geen gesloten front. Vervolgens worden in drie volgende hoofdstukken het moreel van de Marine, de Landmacht en de Luchtmacht geschetst. Bij de Marine verkeerde het aanvankelijke optimisme en vechtlust na de slag in de Javazee in het tegendeel. Hetzelfde beeld laat de situatie bij de Landmacht zien, waarbij de val van Singapore en het vertrek van de Britse generaal Wavell van Java hard aankwa men. Bij de Militaire Luchtvaart daaren tegen bleef discipline en moreel tot het laatst toe gehandhaafd en haar grote inzet in de strijd wordt door Nederlandse en buitenlandse historici unaniem erkend. 'Nederlands-lndië 1942, Illusie en ont goocheling' vormt een waardevolle en lezenswaardige bijdrage tot de geschie denis van Nederlands-lndië in het bewo gen jaar 1942 en biedt een goed inzicht in de in die tijd heersende gedachten, gevoelens en verwachtingen. Op pagina 63 wordt gerefereerd aan de oude voorspelling van Joyoboyo 'uit de veertiende eeuw'. Joyoboyo, aan wie bedoelde profetie wordt toegeschreven, leefde echter in de 12e eeuw. Nederlands-lndië 1942, Illusie en ontgoocheling onder redactie van Petra Groen en Elly Touwen- Bouwsma. SDU Uitgeverij Koninginnegracht. 160 pag. - pb - prijs f 34,90 CHM door Jill Stolk Wat kunnen kinderen van Indische oor logsgetroffenen zoal denken en voelen? Welke invloeden kunnen de oorlogser varingen van hun ouders hebben op hun leven? Wie op zoek is naar antwoorden op deze vragen moet beslist het boek 'De zwijgende vader' van Jill Stolk lezen. Ik stel me voor dat dan gezegd wordt: ja, precies, zo is het. Zie je wel, ik ben niet de enige. En zo is er veel herken ning en heeft het boek zin gehad. En meer nog: aan alle anderen wordt ver teld dat de Tweede Wereldoorlog in Zuid-Oost Azië ook voor de na-oorlog- se generatie nog lange tijd gewoed heeft, zij het in huiselijke kring. Wie ben ik om al die gedachten en gevoelens van Jill Stolk en haar lotgeno ten te beoordelen? Het zal allemaal best zo wezen. Het enige dat ik kan doen is hen veel sterkte wensen en hopen dat ze ooit toch nog eens een beetje lol in het leven mogen hebben. Het is niet niks om een beroerde jeugd te hebben gehad en er zijn nogal wat kinderen die niet blij zijn geweest. Vader was een zwijgende oorlogsgetroffene, vader was een vieze rik, vader was een dronkaard, vader ging er vandoor, moeder was een publieke vrouw, vader had geen werk, moeder ging dood, vader was dom, moeder kon niet koken, moeder was lui, vader was gereformeerd, moeder was ongelovig, noem maar op. Maar wat het boek van Jill Stolk betreft: wat irriteert, mij tenminste, is dat zijzelf ook geen greintje liefde en affectie, laat staan begrip, kan opbrengen, meer nog: wil opbrengen, voor haar zwijgende vader. Goed: laat dat het resultaat zijn van de afstand die hij geschapen heeft en laat het moeilijk zijn om met warmte te schrijven over iemand aan wie je de pest hebt, maar als ik het boek lees, heb ik toch liever de zwijgende vader dan de sprekende dochter. Waarom, maar dit terzijde, moet een mens toch altijd pra ten. Praten, praten, praten. Vertellen. Gooi het in het gezin, gooi het in de groep, gooi het eruit. Maar een zwijgen, een gebaar, een oogopslag wordt niet begrepen, omdat men door al dat praten doof en blind is geworden. Een citaat tot slot uit 'De zwijgende vader': Druk als ik was met de verhuizing lette ik niet goed genoeg op hem, maar het staat me bij dat hij me aan keek. Niet voluit, zoals later, maar toch schuins van opzij een poging tot oogcontact ondernemend. "Heb je nu alles?" vroeg hij. Zei hij dat? Of zei hij: "ga je weg?" Wat ik zei weet ik nog precies. Het was ook niet zoveel dat het een belasting voor het geheugen betekende. "Ja", zei ik. En ik stapte zonder meer in en zei: "Dag," En hij zei ook: "dag." De taxi reed weg en ik verrekte het om achterom te kijken en te zwaaien." RB De zwijgende vader. Jill Stolk. Uitg. Nijgh Van Ditmar. 160 pag., paperback, prijs f26,90 38

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1993 | | pagina 38