Brisbane calling
IN NEDERLAND OPGEGROEID
OLD BILL
46
TOKO
Eigenlijk is de in Nederland geboren of
grotendeels in Nederland opgegroeide
'tweede generatie' maar raar opge
groeid. Er zijn tal van dingen waarvan we
ons niet gerealiseerd hebben dat ze
afwijkend waren van de Nederlandse.
Nou wil ik het niet over De Grote
Verschillen hebben in een Indische en
een Nederlandse opvoeding, maar zo
maar over wat kleinigheden. (Ik kan er
niets aan doen dat het weer eens over
eten gaat, maar ja, het bloed kruipt...)
Rijst, kroepoek, rempejeh, komkommer
en een glas water bij de rijstmaaltijd zijn
doodgewone zaken voor een Indisch
kind.
Laatst at ik met familie rijst en toevallig
was er wat men noemt borrelkroepoek
(die kleine kroepoekjes). Ik pakte een
kroepoekje, hield het bij mijn oor en zei:
'kijk dan, mijn oor!'. Tegelijkertijd dacht
ik terug aan vroeger: mensen maakten
altijd grapjes over kleine kroepoek die
kinderoortjes waren of zoiets, kroepoek
had in ieder geval iets te maken met
oren. Zouden Nederlandse mensen ook
zulke rare opmerkingen over kroepoek
maken?
Een klein stukje rempejeh heeft ieder
Indisch kind wel eens gegeten, maar een
Nederlands kind? Toen ik een eeuwig
heid geleden voor het eerst een rijst
maaltijd voor mijn huisgenoot maakte,
had ik ook een zakje rempejeh gekocht.
Hij vond het er wel interessant uitzien
en terwijl het eten stond te pruttelen
zei ik: 'maak maar open dat zakje'. Hij
Elke dag passeert hij mijn huis om te
gaan gamblen. Een oude Australiër.
Gisteren kwam hij even binnen om wat
te praten.
"Tilly", opende hij het gesprek, "weet je
dat ik een kleine vijftig jaar geleden in
jouw land ben geweest! Ik was toen
tweede luitenant en mijn legeronderdeel
lag bij de Kali Porong. Daar werd ik ver
liefd op Saina. Wat hielden we van
elkaar! Maar daar was de adat, die Saina,
een Islamitische, verbood met een
Christen te trouwen. En het was vooral
verdween ermee naar de huiskamer en
toen ik het eten op tafel zette, was het
halve zakje leeg. Ik heb hem toen dui
delijk gemaakt dat dat niet de bedoeling
was, dat het bij de maaltijd gegeten
moest worden.
Van komkommer wordt atjar gemaakt
of hij wordt in reepjes gesneden.
Doodgewoon toch? Maar een tijd gele
den kwamen kennissen bij me eten die
bij het zien van komkommer in reepjes
vroegen: 'wat is dat'? En ik dacht: hoezo,
is dat zo vreemd?
In het verleden heb ik ook kennissen
versteld doen staan door tijdens de rijst
maaltijd een fles van Bacardi-rum, gevuld
met water (die altijd in de koelkast
staat), op tafel te zetten en mijn glas
helemaal vol te schenken. Men dacht dat
ik zwaar aan de drank was, doch na 'dit
is water, hoor!' kreeg men weer kleur
op de wangen.
Na de maaltijd wordt wat over blijft in
de broer van haar vader, een hadji, die
daar fel tegen gekant was. So I went
back...
Ik trachtte Saina te vergeten en maakte
kennis met Sharon. Toen kwam de zon
dag dat ik met haar naar de football
wilde gaan. No way, haar kerk verbood
het. Toen was ik weer alleen".
"En nu ben je nóg alleen, hoe komt dat
Bill?"
"Niet mijn schuld. Bij mijn broer ont
moette ik Meagan. Nice and beautiful!"
"En", vraag ik ongeduldig, "what was
wrong this time?"
Bill kijkt me olijk aan.
"Her mother. Die was nog erger dan de
adat en de kerk bij elkaar!"
Have another cup of tea, Bill!
TILLY BREEMAN
plasticjes gedaan. Doosjes van ijs, van de
toko, de Chinees, potjes met deksel van
yoghurt, pindakaas, mosterd, koffie wor
den bewaard. Ongeveer een kwart keu
kenkastje nemen al deze tempatjes in
beslag en waarvoor? Voor het geval dat.
En hoe kom ik erbij om dat te doen?
Tja... omdat iedereen dat doet, of ik nou
bij tante Zus of oom Zo kom, ze bewa
ren tempatjes en meestal als ik naar huis
ga, krijg ik een beetje van iets mee. Dat
beetje eten meekrijgen, of het nou een
stuk spekkoek is, een paar flinke schep
pen bami, een kleine hoeveelheid zeer
smaakvolle tempeh, zie ik bij Nederland
se gezinnen ook niet gauw gebeuren. En
altijd is het lekker, wat iemand anders
heeft gemaakt en ook al neem je maar
weinig mee (bescheiden toch, anders
hebben tante en oom niks meer over),
dan hoefje er nog maar één gerecht bij
te verzinnen om weer lekker te smullen.
Laatst kwam vlak voor de tweede kof-
fieronde op de redactie bij Moesson een
bezoeker met een nog warme roti koe
koes voor ons. Oh weemoed, oh nostal
gie, wat is er heerlijker dan een flink
stuk warme roti koekoes! Na de werk
dag thuisgekomen over de roti verteld.
'Wat is dat dan?' Tja... geen brood, geen
echte cake, een beetje droog maar toch
smaakvol en een beetje klef... waarop
mijn huisgenoot mij verbood om in de
toekomst over lekkere dingen te praten
die hij niet kende.
Wat een pech toch, als je alleen met de
Nederlandse keuken bent opgegroeid!
MG
ALS U EEN DAGJE IN DEN HAAG
BENT, KOM DAN EENS LANGS.
BIJ ONS IS HET NOG STEEDS
INDISCH GEZELLIG EN WIJ
NEMEN TIJD OM U TE HELPEN
EN INFORMATIE TE GEVEN
OVER ALLES WAT MET INDIË
EN/OF INDONESIË TE MAKEN
HEEFT!!
DE TOKO IS IEDERE DAG OPEN
(DUS OOK MAANDAG EN
ZATERDAG) VAN 09.30 uur tot
16.00 uur en op zaterdag van 10.00
uur tot 15.00 uur.
