BRIEVEN
OVER...
BANDUNG 1992:
Het Snoephuis
Bikkelen
Nostalgisch verlangen
Liefindië
Voor mij en mijn gezin was het een ver
rassing om hierover in Moesson van
november jl. te lezen. Het Snoephuis
was voor mij het begin van mijn werk. Ik
kende Het Snoephuis van binnen en van
buiten, omdat ik hier werkte als winkel
juffrouw. De oude Chinees achter de
kassa was zeker de heer Ong, de eige
naar. Aan mijn Snoephuis heb ik hele
fijne herinneringen bewaard met veel
warmte en vriendschap.
Nu werk ik als lerares in het Speciaal
Onderwijs. Daarnaast geef ik één avond
in de week les in Indonesisch koken bij
de Volksuniversiteit. Nogmaals dank
voor uw artikel!
THELMA MAANDAG-JACOBS
NAAR AANLEIDING VAN...
Het bericht in Indonesisch Nieuws in
Moesson nr. 5 (november 1992) over
Acht gewapende mannen beroven
en verwonden Nederlander in
Serpong liet de in Nederland wonende
moeder van deze man ons weten dat
haar zoon inmiddels weer op de been is,
alhoewel hij moet wennen aan zijn gla
zen oog omdat één oog bij de beroving
dusdanig beschadigd werd dat het niet
meer was te redden. Lof spreekt de
moeder uit over het verplegend perso
neel van het Cipto Ziekenhuis en over
alle andere Indonesiërs die al het moge
lijke hebben gedaan voor haar zoon.
WETTELIJKE REGELINGEN VAN HET
NEDERLANDERSCHAP
Na lezing van het artikel 'Wettelijke
regelingen van het Nederlanderschap' in
Moesson 15 december 1992 zou ik nog
het volgende op willen merken:
Nederland sloot zijn eerste capitulatie
verdrag in 1612 met Turkije inclusief
Egypte. Ook nog met Marokko,
Maskate, Algiers, Siam; China 1863,
Japan 1856. Het is ironisch dat de voor
de Nederlandse onderdanen discrimine
rende wetgeving - andere koloniale
mogendheden hadden eendere regelin
gen voor hun overzeese onderdanen - in
Nederland twee jaar na de soevereini
teitsoverdracht van 1949 alsnog is inge
trokken. In 1949 moest onze wetgever
de vraag beantwoorden of de personen,
die volgens de overeenkomst betreffen
de de toescheiding van staatsburgers de
Nederlandse nationaliteit zouden
behouden of krachtens recht van optie
zouden herkrijgen, Nederlanders zou
den zijn dan wel Nederlandse onderda
nen niet-Nederlanders. De wetgever
koos hierbij voor het systeem, volgens
hetwelk het onderscheid tussen
Nederlanders enerzijds en Nederlandse
onderdanen niet-Nederlanders ander
zijds zoveel mogelijk uit de wetgeving
zou verdwijnen. In verband met dit
standpunt werd de wet van 1892 in die
zin gewijzigd, dat allen, die volgens de
overeenkomst betreffende de toeschei
ding van staatsburgers de Nederlandse
nationaliteit bezitten of zullen bezitten,
Nederlander zullen zijn, derhalve ook
zij, die voordien Nederlands onderdaan
niet-Nederlander waren. Aldus werd
bewerkstelligd dat ook bepaalde catego
rieën Nederlandse onderdanen nog
voor het Nederlanderschap konden
opteren. Het Nederlands onderdaan
schap bleef echter gehandhaafd voor de
inwoners van Nederlands Nieuw-
Guinea.
Mr. C.J.M. KRAMERS
Moesson lees ik altijd van het begin tot
het einde door. Laatst stond er een arti
kel in over bikkelen. Soms krijg ik de
indruk dat we dat alleen in Magelang
deden! Ik probeer mijn dochters en
kleindochters de kunst bij te brengen.
Nu stond er ook een variatie bij, name
lijk dat je de bikkels één voor één op de
rug van je hand werpt. Dat deden wij
met ringetjes. Zelf regen we ringetjes
van kleine kraaltjes, zo'n lal 1/2 cm in
doorsnee. Dan leverde iedereen een
bepaald aantal in, en degene die (door
'soeten') begon, nam ze in haar hand en
strooide ze op de grond. Dan nam je
tussen duim en wijsvinger een ringetje
op, gooide dat in de lucht, en ving het
op, op de rug van je hand. Dan nam je
weer een ringetje op, zonder dat het
eerste er afviel, gooide het op, ving het
op, op je hand, waarbij het eerste ringe
tje er af moest vallen.
Je was af, wanneer:
je het ringetje niet opving
het vorige ringetje er niet af viel
je 'bewoog'
Ik vind het een leuk spel, we deden het
heel dikwijls, en ik ben benieuwd, of er
nog mensen onder u zijn die het ook
deden?
J.B.G. BEYER-BOS
Ik ben nu reeds I 3 jaren abonnee en het
is altijd met groot plezier dat ik naar
het eerstvolgende blad uitkijk. Het
brengt voor mij een stukje Indië/lndo-
nesië terug en dat doet mij steeds weer
goed, het bezorgt mij een fijne avond.
Lekker met een borrel, lui liggend, lees
ik dan al die verhalen, die mij bij zo'n
heerlijke tijd terugbrengen, een tijd van
onvergetelijke jeugd. Ik zie mij dan
weer in mijn tjelana monjet op de stoep
zitten, wachtend op de trommel vol met
leesgenot of toen nog als kind lekker
plaatjes kijken in al die tijdschriften.
Zoiets is Moesson voor mij geworden,
alleen lees ik er dan nu met plezier al
die verhalen uit, die mij altijd weer
boeien. Dus Moesson, ik hoop
dat je nog lang mijn nostalgisch ver
langen zal bevredigen. Mijn dank hier
voor.
KAREL TIELAND
Hartelijk dank voor het plaatsen van de
tekst 'Lief Indië' in Moesson van 15
december 1992 op pagina 4. Jammer
alleen dat in het tweede couplet een zin
netje ontbreekt, waardoor dit couplet
ietwat 'mank' loopt.
W.l. CAMERIK
Van de redactie:
Het spijt ons dat het zinnetje eruit
gevallen is. Hierbij het tweede couplet
zoals het moet zijn:
Koffie toebroek, klapa moeda
Lemper, tjendol en sate
Sambal gorengs, spekkoek, manga.
Babi pangang en pete
Al die fijne lekkere dingen
hebben wij hier ingevoerd
'Terang Boelan' kan 'n ieder zingen
En ik raak dan stil ontroerd
'Terang Boelan' kan 'n ieder zingen
En ik raak dan vaak innerlijk geroerd.
8
