46 TOKO Dat kenmerkt zich als een waterrijk ge bied: brede rivierarmen, lange zee-in hammen, moerassige streken: de Ba- jou's. Water heeft de eigenschap dat het gemeenschappen kan isoleren en dat overkwam ook de Acadianen. Ze woon den overigens niet helemaal alleen in dit gebied. Er waren ook negers, Duitsers, Spanjaarden en Chocktow-indianen. In de loop der jaren ontwikkelde zich hier een aparte cultuur. De (franse) naam Acadien werd al gauw verbasterd tot Cajun, maar het Franse karakter bleef: Cajun muziek zonder trekharmonica is bijna ondenkbaar. De Cajun keuken zon der knoflook is ook niet echt. Maar an dere 'cuisines' hadden wel invloed op het menu van de Cajuns en wie nu wat heeft beïnvloed is niet meer na te gaan, maar belangrijk was de invloed wel: Ca jun cooking betekent het gebruik van di verse soorten peper: witte, zwarte, chili, cayenne en zelfs lombok. Toch is Cajun niet pedis, wel heel pittig. Dat komt waarschijnlijk doorat zij nogal graag hun pepers mengen. Er zijn gerechten waarin vier kleuren peper zijn verwerkt. Dat hebben ze in Frankrijk nooit bedacht. Omdat de Cajuns niet echt rijk waren vertoont hun keuken ook de typische karakteristieken van een arme-lui's keu ken: lekker veel knoflook, heel vaak een roux, bindmiddel voor sauzen, waarin van alles kan worden verwerkt. Roux zijn ook vrij gemakkelijk houdbaar in huishoudens zonder koelkast. Het leidt wel tot gerechten waarin een dikke saus een hoofdrol speelt. En natuurlijk heb ben de Cajuns hun eigen groenten. Buiten de soorten die ook ik Zuid- Europa voorkomen (paprika, courgette enz.) gebruikt men Okers (soms beter bekend onder de Engelse naam Okra) en Bell peppers (groen en rode). Ze doen denken aan mini-paprika's en zijn bijzonder pedis. Aardappelen kennen de Cajuns nauwelijks en dan alleen nog - zoals de Fransen - als groente. In heel veel gerechten wordt voor de groenten uitgegaan van ui, bleekselderij en green bell pepper (of groene paprika): bekend als de 'heilige drie-eenheid'. Men eet rijst. Yambalaya zou je kunnen zien als de Cajun versie van nasi goreng. Verder eet men graag 'dirty rice', rijst als basis schotel bij diverse gerechten. De naam is heel begrijpelijk omdat de rijst bereid wordt met ingrediënten die het een grauwe kleur geven. Wie wel smaak heeft maar geen geld zal ook gerechten uitvinden waarin vlees en vis door elkaar gebruikt worden. Dat gebeurt bijvoorbeeld in de Njonja-keu- ken van Singapore ook. Maar daar overi gens niet alleen. Cajun cooking kent ook nogal wat gerechten die lekker moeten sudderen en ook dat typeert een arme- lui's keuken. Slachten deed men immers pas als de dieren oud en uitgediend waren en dus wat taai. Wie nu in een Cajun restaurant gaat eten krijgt dus eigenlijk geen Cajun maar een Creools menu: heel wat luxer. Het vlees is wel mals en het gebruik van knoflook wordt duidelijk bescheiden gehouden. Maar lekker is het zeker; met name voor Indische mensen die wel van pittig houden. Cajun seasoning, de voorgemengde en goed bewaarbare basis voor veel gerechten bestaat uit: I deel uienpoeder, 2 delen cayennepe per, I deel zwarte peper, I deel witte peper, I deel tijm, 2 delen paprikapoe der, 2 delen knoflookpoeder, I deel basilicum, I deel oregano, I deel roze marijn, I deel selderijzout. Voor de tijm, basilicum, oregano en rozemarijn kan men heel goed de kant-en-klare 'herbes de Provence' nemen, die komen per slot ook uit Zuid-Frankrijk. YAMBALAY 600 gr rijst I bos lente-ui 1 rotje paprika 2 bleekselderij stengels I Itr kippebouillon I plak ham van I cm olie knoflook I el tomatenpuree I mespunt zwarte peper I mespunt witte peper 112 tl oregano 112 tl basilicum 112 el cajun seasoning Bij Yambalaya eet je kip en gekruide worstjes. Bak eerst de kip en als die gaar (en droog) gebakken is, gebruik het vet dan om de groenten en kruiden in aan te braden en doe er de in stukjes gesneden ham in. Als alles even heeft gebakken dan de gewassen beras (ongekookte rijst) erbij en zoveel bouillon tot de rijst een centimeter onder staat. Alles op hoog vuur aan de kook brengen. Vaak roeren. Als het kookt 20 min. laten sud deren. Yambalaya is dus geen schotel van grote droge rijstekorrels, maar een schotel die wat vochtiger is. Serveren met de kip en de sausijsjes of worstjes die gekruid zijn (bijvoorbeeld met ge rookt zout). Dit omdat in ons land de echte Cajun gerookte worst niet te krij gen is. Dirty Rice met Garnalen Etouffee is een heerlijk combinatie: DIRTY RICE 500 gr rijst 1 Itr kippebouillon 3 rode uien (brambangs) 2 rode paprika's 2 tenen knoflook 2 el gehakte peterselie 2 tl Cajun seasoning 1 laurierblaadje 2 el olie 2 ons kippelevers (mag ook iets anders zijn) 4 druppels Louisiana hot sauce (of Tabasco of chilisaus) 2 el gehakte bosui of bieslook Rijst met de laurier koken tot bijna gaar. Ui, knoflook, paprika en levers (of wat dan ook) fijngehakt toevoegen, seaso ning erbij en dan alles bruin en gaar laten worden (kan ook in de oven; 15 min. op 170 C). Tot slot peterselie, bosui en hot saus er door mengen. GARNALEN ETOUFFEE 500 gr gepelde garnalen 100 gr boter 2 uien 2 bleekselderijstengels 1 groene paprika 2 tenen knoflook 120 gr bloem 8 dl visbouillon 114 literblik hele tomaten 2 tl citroensap 1 tl zout 2 laurierblaadjes I mespunt tijm I tl Cajun seasoning 5 druppels hot saus Alle groenten fruiten tot glazig. Bloem erdoor en laten gaar worden, visbouil lon en citroensap toevoegen en alles glad roeren, dan de tomaten erbij en aan de kook brengen. 25 Min. laten sudde ren en dan de garnalen erbij doen. Op smaak brengen met de hot saus. Als er IJslandse of Noorse garnalen gebruikt worden, die niet laten koken want dan verliezen ze te veel smaak. G.J. VAN LONKHUYZEN

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1993 | | pagina 46