VAN (H H MWjyH EN DINGEN DIE MISSCHIEN VOORBIJGAAN HET WONDERSLOT BUSINESS CENTER REISCLUB HOLINDO ATTENTIE Ma'af. Logeeradres voor zakenlieden, eventueel ook toeristen. Dit jaar heb ik weer een zoon die eind examen doet, hopelijk haalt hij het ook in een keer. Altijd een harde werker geweest en een talentvolle sporter vol gens de experts. Toen het schooljaar begon, deed hij zijn best nog wel, maar heeft daarna het uitgaan, roken, kortom alles wat een zeventienjarige tegenkomt, ontdekt. Stel je voor, de bolleboos uit de familie komt met schoolonderzoek- cijfers thuis die er niet om liegen. "Ik wil ook op huiswerkcursus, zoals Junior." "Belachelijk, jij kan het, jij hebt geen léérprobleem maar een puberpro bleem." Erg toch, als je moeder zoiets zegt. Maar het was zomaar, ineens gezegd. Moest er niet aan denken nog zo'n probleemjaar door te moeten maken als met Junior. Uiteindelijk beslo ten tot huiswerkcursus, hetgeen voor Benjamin heleboel consequenties heeft. Hij bleek wanhopig want zelfs zijn trai ningen moest hij er voor afzeggen en die voorwaarde accepteerde hij. Het laatste schoolonderzoek is nu bezig. Hij werkt inderdaad hard. Vijf avonden in de week naar cursus. Wel elke avond dezelfde grap, bloedserieus: Ach mam, bel even dat ik niet kom, want ik raak overver moeid, doe maar ja?" Op een avond, tien voor half acht (Benjamin moet er om half acht zijn), maakt hij nog geen aanstalten. Ik knarse tand in stilte. "Moet je niet weg?" Hij geïrriteerd, ik geïrriteerd. Uiteindelijk vertrekt hij na veel getreuzel. Ik ga zit ten met de krant en verheug me op twee uur rust. Niemand thuis. Junior is uit, Echtvriend werkt. Om tien over half acht hoor ik een sleutel in de deur en staat Benjamin voor mijn neus. "Bel even huiswerkcursus dat ik niet kom!" "Wat?!?!?" "Ik ben aangehouden door de politie omdat het licht van mijn brom mer het niet doet." "Ja? Nou en?" "Nou, nu kan ik niet meer gaan, het is al zo laat." Woede borrelt in mij naar boven en kan er nog net heel rustig uitbrengen: "wij hebben hier een hok vol met fiet sen, van gewoon tot race. Je pakt nu een fiets, ik bel huiswerkcursus dat je later bent en jij vertrekt NU!" Hij weg. Na vijf minuten staat hij weer voor me. "Het hok gaat niet open...". Nu is de grens bereikt. Ik vloek zelfs. "Hoe bedoel je, het hok gaat niet open?" Hij kijkt me doodkalm aan en zegt: "Nou gewoon, het gaat niet open." Ik spuug vuur, ren naar de slaapkamer om gympen te pak ken, ik zie er niet uit, had me al lekker gemaakt, maar het interesseert me niet. Nu was het een principe zaak geworden. Hij moest en zou naar huiswerkcursus, al moest ik hem persoonlijk brengen. Ga met hem en alle sleutels die op het hok passen naar beneden... niet één sleutel doet het, het slot zit muurvast. "Zie je nou, ik zei het toch, dus bel maar dat ik niet kom." "Nee, zo werkt dat niet, we stappen nu in de auto en ik breng je en kom je ook weer halen." Hij kijkt me verschrikt aan, dat had hij nooit gedacht, maar stapt gedwee in de auto. De volgende dag ga ik nog eens naar het hok en vraag hem uitgebreid wat er is gebeurd met het slot. Niets volgens hem, helemaal niets, hij wilde het open draaien en dat kon niet. Junior heb ik opdracht gegeven het desnoods te slo pen. Na een week komt hij in actie en is het hok open, volgens Junior kan het niet meer dicht, want nu was er zelfs een sleutel in het slot afgebroken. Toen ik een dag later mijn fiets pakte, kon ik het niet laten de sleutel in het slot te steken en warempel het slot ging dicht. En sindsdien doet het slot het prima. Open, dicht, open, dicht. Vraag me maar niet af hoe het mogelijk is... LIESBETH STEUR vervolg van pag. 11 alsof hij in de kerk een dikke mevrouw op de hoed van haar buurman zag plaats nemen. Ik heb hem niet meer binnen ge laten, ik laat me niet zomaar uitlachen door een kater. Jammer genoeg kwam Nel toen net terug van de slager en kreeg ik wéér van onder uit de zak: 'Wat ben je toch een treiterkop, laat dat arme beestje binnen'. Dus kwam Gijs voor de vijfde keer binnen. De indringer zag me nog niet hangen van de mist. Al die beschadi gingen aan mijn handen had ik volgens Nel ook aan mezelf te wijten. Vrouwen hebben wat met katten, ze worden niet voor niets (soms) 'katten' genoemd. vervolg van pag. 35 is om tot resultaten te komen. Anders blijven de mensen steeds slachtoffer en beperken de medici c.s. zich enkel tot betere zorg en opvang maar doen zij niets aan de diagnostiek en therapie van de ziekte. Het moet anders, het moet beter, dat is een absolute noodzaak in deze kwestie en ook in vele andere za ken en daar heb ik vaker over geschre ven. Dan nog even dit. De grondhouding van de schrijver van de artikelenreeks 'Op uw gezondheid' is gericht op het vertellen en verklaren van medische wetenswaardigheden, die inhoudelijk van nut kunnen zijn voor de lezer. De hamvraag blijft, kan de lezer de hersenspinsels van de schrijver volgen? Het petjoh van Pong en Pengkie is duide lijker en eerlijker en over het boven staande Nederlands kunnen zij kort zijn: "Pajah!" Fax en telefoon aanwezig. Van Blankenburgstraat 91, Den Haag Tel. 070-3632033. B.g.g. 070-3293240 1-pers. kamer f 50,- p.d. zonder ontbijt 2-pers. kamer f 75,- p.d. zonder ontbijt organiseert: Najaar 1993: rondreis Indonesië 32 dg. f4.600, Najaar 1993: rondreis Maleisië/Thailand 29 dg. f4.550, Januari 1994: overwinteren 7 weken f 4.700, Java-Lombok-Bali Aangesloten bij A.N.V.R./S.G.R. Inlichtingen: 03432-2265 of 070-3671549 Abonnees Moesson in Haarlem, Amsterdam e.o. Fysiotherapie-praktijk gespecialiseerd in rug- en chronische klachten: hr. R.E. Rosbak en schoonheidssalon: mw. P. Rosbak-Kreuk (korting voor Moesson-abonnees) in Sportschool Delphus, Zijlweg 3 14 A-B, 2015 CP Haarlem, tel. 023-257833. 38

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1993 | | pagina 38