BRIEVEN
OVER...
Vogelvrij (I)
Vogelvrij II)
Vogelvrij (III)
Japanse ereschulden (II)
Japanse ereschulden (III)
Om het Gala of the Year 1993 bij te wonen en dan speciaal 12 december
'In Oosterse sfeer' hoeft u niet in de rij te staan. U kunt plaatsen reserveren door
te schrijven ofte bellen naar:
Vriendenclub AIS LAWA-LATA of Nationaal Bespreekbureau
Postbus 45 Postbus 300
1687 ZG WOGNUM 1250 AH LAREN
tel.: 02297-2134 tel.: 02153-12344
Prijzen: 2e Ring: van f 45,tot f 65,
I e Ring: van f 85,tot f 100,
Arena van f 100,tot f 125,
Er zijn ook supertickets (incl. VIP- arrangement) te koop voor f 300,(excl. BTW).
derende positieve uitstraling van: 'als je
echt iets wilt, dan zal je dat iets ook
bereiken!'
Hij hoopt van harte dat de Indische men
sen die nog nooit een gala van hem heb
ben bijgewoond, nu de stap zullen
wagen. En ik weet dat men geen spijt zal
hebben. Het repertoire is goed, de hele
Oosterse sfeer met artiesten uit Indo
nesië en bekende Indische artiesten uit
Nederland. Zo'n avond moet onvergete
lijk worden. Ik ben in ieder geval over
tuigd. Wie weet zien we elkaar wel in
Ahoy!
Met verwondering en irritatie las ik in de
Moesson van 15 augustus jl. blz. 35 het
artikel van L. Ducelle. Ze strijkt niet
alleen vele mensen tegen de haren, maar
ze trapt ook vele mensen op hun "ziel".
Dwingen tot "herinnering" van pijn,
angst, ellende, etc. etc. is er voor velen
niet bij, doch ongewild raken velen
"getraumatiseerd", ook meer dan 40 jaar
na dato. Ze heeft de tekst uitgesproken
door Prof. Bastiaans op 15/08/1992,
"Executie van een onverwerkt verleden"
dan niet begrepen.
Overigens vraag ik me wel af, waarom
een klein percentage "Vogelvrijen" het
wel goed hadden (Politiek??)
Ik overweeg als ik meer van bovenstaan
de artikelen lees het abonnement op te
zeggen. H.A. VAN EMMERIK
"Er is altijd genoeg voedsel geweest"
geldt dan alleen voor een klein aantal
"Vogelvrijen". Het is afschuwelijk dat
zelfs 50 jaar na de oorlog nog geen
erkenning is voor de oorlogsslachtoffers
en dat het nog altijd gebagatelliseerd
wordt. Zo'n artikel is geen reclame voor
Moesson. E. DECHENE-DE ROOY
Hoewel ik wat mevrouw Ducelle schreef
op zijn zachtst gezegd weinig diepgang
vind hebben en zij natuurlijk recht heeft
op een eigen mening, wil ik toch reage
ren. Ik vind namelijk dat wat zij zegt als
de weduwe van Tjalie Robinson, een
zeker gezag heeft naar de - helaas vaak
onwetende - buitenwereld. Wellicht
wordt zij zelfs gezien als vertegenwoor
digster van de Indische bevolkingsgroep.
Dat schept verantwoordelijkheid, met
name zul je wanneer je iets stellig
beweert, zeker moeten weten, dat het
ook zo is. Daarbij moet wanneer zij een
mening verkondigt, heel duidelijk zijn,
dat dat haar mening is en dus niet hoeft
te gelden voor andere Indo's. Ik vind, dat
mevrouw Ducelle zich daaraan in het
artikel niet gehouden heeft.
CHRISTY MARS
Antwoord
Het was niet mijn bedoeling op zielen te
trappen en de oorlog te bagatelliseren.
Moesson (Tong-Tong) is altijd een blad
geweest dat aan iedereen toestond een
eigen mening en visie te ventileren. Dat
ik daarvoor eerst de goedkeuring van
Prof. Bastiaans nodig had, was mij niet
bekend. Ik had het over "incasserings"
vermogen en dat buitenkampers, "de vo
gelvrijen" een aantal groter dan u denkt,
de oorlogstijd wisten door te komen
door de tering naar de nering te zetten,
materieel en geestelijk. Wie dat niet kon
of WILDE ging kapot. Daarbij kwam nog
altijd het GELUK dat je moest hebben
om tussen de mazen van het net door te
glippen. Laten we het erop houden dat ik
tot die gelukkigen heb behoord. Insinua
ties mag u op uw eigen conto schrijven.
P.S. Wist u dat er een Bond van
Zwijgzaam Zelfrespect is opgericht?
Mensen die de oorlog hebben meege
maakt, daar wel over praten, maar abso
luut niet meer gezien willen worden als
slachtoffers? Dus ook geen prijs stellen
op uitkeringen, genoegdoeningen, scha
declaims, onderscheidingen. Voor hen
geldt slechts de overwinning op een
venederende, afschuwelijke periode in
hun leven en het herstel op eigen kracht.
Naar aanleiding van het artikel van de
heer Kappers in Moesson van 15 sep
tember jl. heb ik een kort en krachtig
antwoord: BRAVO Hr. Theo Kappers! Ik
ben het volledig met u eens. Uw artikel
heb ik met veel voldoening gelezen.
SUZANNE VAN KLEEF
N.a.v. mijn ingezonden brief in Moesson
15/9/93 het volgende:
Een aantal personen heeft mij gebeld,
waaruit blijkt, dat mijn vragen "leven" in
de huiskamer. Gelukkig heb ik overleg
kunnen plegen met de Voorzitter de
heer Lapré.
1Bij de aanvang hebben 77.000 perso
nen eenmalig fl. 30,gestort. Een deel
hiervan (de donateurs) storten nu nog
fl. 30,per maand ter ondersteuning.
De stichting JES, die het moet opnemen
tegen het Japanse Keizerrijk, heeft van
zelfsprekend financiële middelen nodig
om het doel te bereiken.
2. De gevangenen uit de Japanse kampen
staan geboekt, aangezien de Japanners er
een administratie op na hebben gehou
den en zijn bij het Rode Kruis bekend.
Deze personen zijn makkelijker terug te
vinden. Naar mijn mening, zal het nog
moeilijk worden om straks te beoorde
len, wie wel en geen oorlogsslachtoffer
is, gezien door de eigen optiek. Dit zal
nog wel een klus worden!
Maar zover is het nog niet, hoewel nu
een stap voorwaarts is gemaakt door de
erkenning van Japan, wat ze allemaal
misdaan hebben tijdens de tweede
Wereldoorlog.
De Stichting JES geeft geregeld een
nieuwsbrief uit met alle bijzonderheden
en hun activiteiten en een financiële ver
antwoording. U kunt dus zelf beoorde
len of er van groot of klein kapitaal
gesproken kan worden. Vragen kunt u
stellen bij de Stichting JES telefoon 070-
3584308 in Den Haag. De voorzitter
Lapré, een integere sobat, doet met zijn
bestuur z'n uiterste best, maar vragen
staat vrij niet waar!!
THEO KAPPERS
7
