Het Indisch Familie
Archief en...
nieuwe tijden!
Indisch Cultureel
Goed in
huisvestingsnood
Redactie
16
Nimmer tevoren veranderde het leven
zo snel. Veel van wat vroeger vertrouwd
was, verdwijnt. Daar ontkomen wij dus
ook niet aan. Het IFA maakt, net als
andere Indische organisaties, moeilijke
dagen door. Er zijn zorgen, die we moei
lijk 'stil' kunnen houden.
Ons voornaamste doel, het redden van
zaken die anders verloren waren gegaan,
is voor een deel verwezenlijkt. Wij
bezitten reeds omvangrijke verzamelin
gen met miljoenen gegevens, maar er is
een probleem: het veiligstellen van dit
alles voor de komende generaties. Met
het klimmen der jaren en het onvermij
delijk afnemen van energie kan men gaan
denken: hoe zal het na mij gaan? Het is
toch niet alles voor niets geweest? Dat
zijn wel alarmerende gedachten.
Het kan ook gelden voor andere
Indische collecties. Ze zijn nu nog in han
den van enkelingen, die het wel met lief
de, offers en deskundigheid hebben
opgebouwd en het meestal gewoon
'thuis' beheren. Het zijn heel serieuze
zaken, die niets te doen hebben met
amusement of ontspanning. Noem het
nooit 'hobby's', veeleer zijn het vrijwillig
op zich genomen taken, die door geen
ander worden begeerd. Dus geen tijd
verdrijf of afdwalen in vreemde culturen,
die kunnen we immers gerust aan de
eigen volkeren overlaten. Maar daaren
tegen juist dat eigen Indische, te ver
woorden als de stijl, leefwijze, gewoon
ten en zeden van onze groot- of
voorouders. Dat is, als ge het zo wilt
noemen, Indische cultuur, al heb ik wel
moeite om die term juist te definiëren.
Onze kinderen en kleinkinderen, ja, die
kunnen we het zelf nog wel vertellen,
maar straks heb je de derde en vierde
generatie; zij zullen misschien wel het
een of ander opvangen, maar zij kunnen
even gemakkelijk van de wijs worden
gebracht. Dat zien we nu al gebeuren.
De ware kennis over vroegere toestan
den kunnen ze alleen verkrijgen door
het beschikken over voldoende zaken en
gegevens. Om deze reden moeten dan
ook onze Indische collecties, in de ruim
ste zin van het woord, in onze eigen
handen blijven. Er moet worden voorko-
IFA
men dat ze in een of ander depot wor
den geborgen, waar ze een voorspelbare
ondergang tegemoet gaan.
Onze gedachten gaan uit naar een defini
tieve plaats, waar ze voldoende veilig
worden bewaard en waar een ieder er
vooral zonder drempels bij kan komen.
Daar zijn geen balzalen of horeca-inrich-
tingen bij nodig en vooral geen commer
cie, dat zoeke men elders. Men moet er
vrij en veel kunnen bezichtigen, de oude
tijd in gedachten kunnen meebeleven en
in alle rust de gegevens kunnen bestude
ren, onderzoeken en eventueel overne
men, het liefst met een deskundige hulp
in de buurt.
Het IFA is tot heden een privé-archief,
uit eigen middelen bekostigd, reeds 22
jaren. Dat is gedaan om alle onnodige
rompslomp te vermijden en alle aan
dacht te kunnen geven aan de hoofdzaak.
Geen vergaderingen en geen discussies,
geen maandblad, geen contributies en
geen wanbetalers, geen verslagen en
geen rapporten, dat is het geheim van de
voorspoedige groei, die samen met een
klein aantal vrijwillige helpers en help
sters werd bereikt.
Maar dat kan natuurlijk niet zo blijven;
als de leiding straks wegvalt, wie zal het
dan op die manier voortzetten? Geen
mens! Er moet dus iets worden gedaan
aan een toekomstige vorm en dat kan
alleen hand in hand met de andere
Indische collecties. Je kunt onmogelijk
ieder afzonderlijk, een voor een, wat
nieuws beginnen, dan sta je nooit sterk
genoeg.
Bij dit alles hoort ook een financieel
beleid; je ontkomt niet meer aan allerlei
stijgende kosten. Om hieraan alvast iets
te doen, wordt voorgesteld dat alle
bezoekers (ook zij, die zomaar meeko
men) vanaf I januari a.s. een kleine bij
drage geven, ledereen betaalt bijvoor
beeld 5,- per dag of per keer. Welkom
zijn ook donateurs, die bijvoorbeeld
25,- per jaar storten en het hele jaar
vrij in en uit kunnen. Toch wel een rede
lijke zaak, vindt u niet?
D.A. Visker
Moesson is ruim dertig jaar gehuis
vest op de Prins Mauritslaan 36 in
Den Haag.
Sedert die tijd is een enorme hoe
veelheid informatie in de vorm van
boeken, foto's en tijdschriften verza
meld in de Moesson redactiebibilio-
theek. Deze bibliotheek is enorm
gegroeid en op 21 februari 1985
omgezet in het Indisch Wetenschap
pelijk Instituut (IWI) met een eigen
stichtingsbestuur.
Tevens is er het Indisch Familie
Archief (IFA) bijgekomen, dat even
eens gehuisvest is in het Moesson-
pand. Het IFA, door de heer D.
Visker ooit thuis gestart, is onder de
bezielende leiding van de heer Visker
uitgegroeid tot een respectabele hoe
veelheid gegevens waar menig gene
aloog jaloers op zou zijn.
De informatie die jarenlang door het
IWI en IFA verstrekt werd aan dui
zenden belangstellenden, studenten
en onderzoekers, heeft er mede toe
geleid dat Moesson alom beschouwd
wordt als DE vraagbaak voor particu
lieren en officiële instanties (o.a.
ambassade en ministeries).
Hoe jammerlijk is het daarom van de
gemeente te moeten vernemen, dat
de twee etages waar het IFA en IWI
gehuisvest zijn, per I augustus 1995,
bewoond moeten worden en derhal
ve niet meer als bedrijfsruimte dienst
mogen doen.
Dit kan een grote catastrofe beteke
nen voor IFA en IWI, indien zij vóór
die tijd geen andere lokatie hebben
gevonden. Op dat moment zou het
resultaat van jaren hard werken in
één klap verloren gaan. Het IWI
heeft, gezien haar status, meer kans
een andere lokatie te vinden dan het
IFA. Daarom vragen wij U mee te
denken en mee te doen aan het vin
den van een passende lokatie ter
grote van een flinke etage voor het
IFA.
Want ook het IFA is onderdeel van
onze kreet Poekoel Teroes!
Stuur Uw reacties aan Moesson
onder vermelding van IFA-
Huisvesting. Bij voorbaat, trima kasi
banyak!
