alerie Buitenzor
De Indische cultuur
In bet augustusnummer van Moesson las ik, dat uit de opmerkingen van
de enquête kan worden opgemaakt, dat de wens leeft om meer over en
met jongeren inclusief de tweede generatie te publiceren. Ik hoop van
harte dat die wens vervuld wordt. Eveneens in het augustusnummer
publiceerde het Indisch Familie Archief (IFAeen lijst van persoonskaar
ten, die de Japanner bijhield van krijgsgevangenen in Japan en waarvan
bet IFA duplicaten bezit. Bij vergelijking met mijn kampgegevens bleek
de namenlijst de complete Nederlandse dodenlijst te zijn uit Fukuoka 14,
het krijgsgevangenenkamp in Nagasaki. De lijst vermeldt dus de namen
van mijn kampgenoten die niet thuis kwamen. Ben ik thuisgekomen?
Voor mijn familie wel, voor mijzelf...
arts crafts
zilveren sieraden
lage, djatihouten tafels
ikat- en batikstoflfen
lava- en zandstenen beelden
houtsnijwerk
Lombok-potten en manden
INDONESIËANDERS!!!!
hersenspinsels
van een Indovidu
Als krijgsgevangene droomde ik van
'thuis'. 'Thuis' was voor mij niet alleen
het huis dat ik als 18-jarige dienstplichti
ge verliet om oorlog te voeren. Nee,
'thuis' was voor mij veel meer. In de
kampen werd 'thuis' een aaneenschake
ling van de gelukkigste dagen uit mijn
jeugd - Malang, Toeloengagoeng,
Djember, Kertosono, Kediri, Madioen,
Bandoeng, Meester-Cornelis. Al deze
plaatsen waren voor kortere of langere
tijd mijn 'thuis' geweest en waren, afhan
kelijk van mijn stemming, beurtelings het
'thuis' waar ik in het kamp naar verlang
de en waarvoor ik de kampen wilde
overleven. Ik heb, in tegenstelling tot
mijn kampgenoten op de lijst van het
IFA, de kampen overleefd. Toch ben ik
nooit 'thuis' gekomen en dat geldt
hoogstwaarschijnlijk voor velen van u.
Mijn 'thuis' was niet meer. Mijn 'thuis'
bleef het verlangen waarvoor ik me
staande hield in Nagasaki.
Gedurende de nasleep van de Tweede
Wereldoorlog in Indië, die mij na
Nagasaki nog bijna drie dienstplichtjaren
gekost heeft en die vandaag de dag
wordt afgedaan met 'de Indische kwes
tie', heb ik nog even de hoop gehad dat
ik mijn 'thuis' terug zou vinden. Ook dit
zal hoogstwaarschijnlijk voor u gegolden
hebben.
Nu is, na langdurig verblijf in het westen,
mijn 'thuis' nog steeds het Oosten. Dan
kan ik weer het rijtje plaatsnamen
opnoemen - beautiful places with stran
ge sounding names. Ja, vreemd klinkende
namen waar mijn 'Indische' kinderen
met hun op het Westen gerichte opvoe
ding de tong over breken. En met mijn
kinderen kom ik bij de generatie die de
Indische verenigingen zo node missen in
hun ledenbestand, omdat ze denken met
jeugdleden het voortbestaan van Indi
sche cultuur veilig te stellen. Maar ze
kunnen doen wat ze willen, de Indische
cultuur gaat hier in Holland met onze
generatie verloren en wel om de dood
eenvoudige reden dat cultuur voort
komt uit duizendvoudige interrelaties in
een samenleving. Voor het voortbestaan
van Indische cultuur is dan ook de sa
menleving nodig zoals die zich in de loop
der eeuwen in Indië heeft ontwikkeld uit
de culturen van de vele volken die in de
tropische natuur hebben samengeleefd.
De samenleving in Nederland heeft zo
goed als niets gemeen met de samenle
ving waar u en ik kinderen van zijn.
Zelfs het meest succesvolle overblijfsel
van drie en een halve eeuw Kolonie - de
rijsttafel - is verhollandst.
Als Indische cultuur u werkelijk na aan
het hart ligt, steun dan de stichting
Indisch Documentatie Centrum en help
Moesson aan nieuwe abonnees, omdat
die de Indische cultuur in al haar facet
ten voor de generaties na ons vastgelegd
hebben en vastleggen. Voor de rest:
"Ach soedah, laat maar, we hebben
elkaar nog voor zolang het duurt." Dit is
geen kasiandoenerij, integendeel, wij
mogen trots zijn op onszelf. We hebben
ons 'thuis' verloren en hebben een
nieuw bestaan weten op te bouwen in
een, zeg maar gerust, in vele opzichten
vreemd vaderland en wij hebben onze
kinderen zodanig moeten begeleiden,
dat zij niet beter weten of dit voor ons
vreemde vaderland is hun thuis.
Gelukkig maar... alhoewel...
Ik vind het toch wel jammer dat ze mijn
'thuis' nooit zullen leren kennen: Malang,
Toeloengagoeng, Djember, Kertosono,
Kediri, Madioen, Bandoeng, Meester-
Cornelis...
René
en nog veel meer originele geschenken uit Indonesië en China
wisselende exposities Indonesische en Chinese hedendaagse kunst
december feestmaand: van 20/11-31/12 bij aankoop in onze
winkel, tegen inlevering van deze bon, een kadootje gratis
geopend van di. t/m za. 10.00-18.00, do. 10.00-21.00 uur
Molenstraat 45, 2513 BJ 's-Gravenhage, tel. 070-3455164
In de bergen boven Bandung vindt U
op 1200 mtr. hoogte,
GUESTHOUSE INSULINDE INDAH
Uniek gelegen in een prachtig wandel
gebied. Nederl. leiding en redelijke prij
zen.
Voor inl. in Ned. tel. 023 - 375651
Ons postadres is:
Tromolpos 01 - Lembang 40391
Jawa Barat - Indonesia.
44
