zachtgroene kelkblaadjes en tien bloem
blaadjes, wit tot lichtgroen en rossig.
Binnen bevindt zich de bijkroon (corna)
die uit draadvormige slippen bestaat. De
bijkroon is aan de basis dieppaars, dan
een stukje wit en bovenaan weer diep
paars. Midden in de bloem staan op een
zuiltje vijf meeldraden, daarboven de
drie paarse stijlen met groengrijzige
stempels. De schotelvormige bloembo
dem is omgeven met een kransje van
paarse, draadvormige kroonslippen,
eigenlijk een uitgroeisel van de witte
bloembodem. Het is buitengewoon inte
ressant om zo'n bloem uit elkaar te
halen en te bekijken. Alles is even mooi.
De langwerpige oranje vruchten bevat
ten veel zaden. De planten kunnen door
stekken (dat gaat heel gemakkelijk),
door zaad of door wortelknoppen ver
meerderd worden. Wortelknoppen
schieten op grote afstanden van de moe
derplant uit de horizontale wortels.
De klimplanten hebben in de zomer veel
water nodig, groeien heel hard en kun
nen 10 meter lang worden.
Van het blad en de bloemen kan een af
treksel worden gemaakt. Dit middel kan
worden gebruikt tegen rusteloosheid,
slapeloosheid en een zwak zenuwstelsel.
Met toestemming van de arts is dit mid
del te koop. Niet te lang innemen.
Passiebloemen zijn het symbool van het
lijden van Christus. Zo wil het verhaal
uit vroeger tijden dat Spaanse missiona
rissen in het oerwoud van Zuid-Amerika
de Passiflora Caerulea ontdekten. Ze
zagen in de bloem het lijden van Chris
tus. Dat was voor hen een aanwijzing
dat ze de Indianen vlug moesten beke
ren, desnoods met geweld. De legende
vertelt dat de Passiebloem op wonder
baarlijke wijze langs het kruis omhoog
groeide. De bladeren zouden Christus
verkoeling gebracht hebben. In de bloe
men zag men verschillende folterwerk-
tuigen. De 10 blaadjes zijn tien van de
twaalf apostelen. Petrus de verlooche
naar en Judas de verrader ontbreken.
De draadvormige bijkroon is de door
nenkroon. De vijf meeldraden verbeel
den de vijf wonden van Christus. En de
driedelige stijl met knopvormige stem
pels zijn de drie spijkers, één voor de
beide voeten en twee voor de twee
handen. In de bladranken zag men de
gesels en in de kleur van de bloemen de
drie Maria's die onder het kruis stonden,
te weten Maria, de moeder van Christus,
Maria Magdalena, de zondares, en Maria
van Kleophas, een volgelinge van Chris
tus. Het vruchtbeginsel wordt gezien als
de kelk met alsem.
De Passiflora Racemosa (=tros) is een
kamerplant en geschikt voor de matig
De Passiflora Suberosa kurkachtig).
Deze kleine plant heeft hele kleine groe
ne bloemen waarvan de bloemblaadjes
ontbreken. Aan één plant zitten verschil-
Het gebruik van Passiflora's voor medi
sche doeleinden is al 100 jaar oud.
Netty Selder
21
Op Madeira is een
passiebloemen op
warme kas. Ze
draagt rode bloe
men van 8 tot 12
cm in hangende
trossen, soms wel
20 bij elkaar. De
bloemkroon is
scharlaken rood en
de bijkroon is wit.
In de zomermaan
den kan deze harde
groeier tegen een
zonnige muur in de
tuin worden gezet.
Staat ze in de
kamer, zorg dan
voor veel frisse
lucht en een niet te
hoge kamertempe
ratuur. Veel water
geven en om de
twee weken be
mesten.
Overwinteren in
een koele, lichte
kamer (5°-l0°C) en
aan de droge kant
houden. De bladeren zijn driedelig inge
sneden of enkelvoudig.
De Passiflora Quadrangularis ^vierhoe
kig). Deze benaming slaat op de stengel.
De prachtige, zeer grote bloemen zijn
17,5 cm groot en lila van kleur, met
rode kroonbladen. In de tropen wordt
ze vanwege de geelgroene vruchten met
paarse vlekken gekweekt, die 30 cm lang
en 25 cm in doorsnee meten. De schil is
erg dik, wel 2 cm. Ze worden geconfijt.
Van het witte, sappige vruchtvlees wordt
sap (maracuja), jam en ijs gemaakt. De
vlezige wortels kunnen gegeten worden
en de bladeren hebben een bloeddruk-
verlagende werking.
De Passiflora Edulis (=eetbaar). Deze
soort wordt eveneens voor de vruchten
gekweekt. In Hawaii is het een belangrij
ke bron voor passievruchtsappen. Een
plant kan 100 vruchten per jaar dragen.
Op plantages vormen de planten een dik
bladerdak, zodat de vruchten in de scha
duw van de bladeren hangen. De ronde,
soms eivormige vruchten zijn 7 cm
lang en hebben een dunne, gladde, diep
paarse schil die spoedig rimpelig wordt.
Het groene vruchtvlees met de zachte
zaden is sappig. De vruchten zijn het
gehele jaar te koop. De bloemen, die
ongeveer 12 cm groot worden, hebben
een wit met violette kleur. Aan één
plant zitten verschillende bladvormen.
grote verscheidenheid aan vruchten van
de markt te koop
lend gevormde blaadjes, gaafrandig en
gelobd. Kleine vruchtjes zijn zwart en de
oudere stengels krijgen een kurkachtige
schors.
De Passiflora Incarnata (=vleeskleurig).
Deze vleeskleurige passiebloem krijgt
geurige gele vruchten; het slijmerige
vruchtvlees bevat gelige, platte zaden.
Men maakt er vruchtensap van. Een
aftreksel van gedroogde bloemen en bla
deren werkt verzachtend bij aambeien.
De planten bevatten waardevolle alcaloï-
den met krampstillende eigenschappen.
Alcaloïden zijn sterk werkende, stikstof-
houdende plantenbestanddelen. Ze
mogen in kleine hoeveelheden worden
gebruikt; inname van een grote hoeveel
heid kan dodelijk zijn. Aftreksels van bla
deren en bloembladeren worden verder
veel gebruikt tegen stress, slapeloosheid
en ouderdomsbeven.
In de Antillen groeit een rode passie
bloem, die bijna eenzelfde kalmerende
werking heeft als morfine.
De Passiflora Palida (=bleek) groeit even
eens op de Antillen. Deze paarse passie
bloem bezit zweet- en urine-afdrijvende
eigenschappen.
De Passiflora Maliformis, eveneens uit de
Antillen, draagt als vrucht de zoete
kalebas (Markosa), die rijk is aan vitami
ne C.
