INDISCH CULTUREEL CENTRUM
Het ICC in
opspraak
STICHTING
DIENSTVERLENING
VETERANEN
COMITÉ ANCOL
Met de commotie rond de vestiging van
een Indisch Cultureel Centrum (ICC) in
Den Haag - of liever rond het uitblijven
van dat centrum - heeft de Indische
gemeenschap de landelijke publiciteit
gehaald. De hele geschiedenis speelt zich
af in een decor van bestuurlijk gekra
keel, bouwkundige problemen, financiële
onduidelijkheid en schadeclaims. Een
spoedige opening van een ICC ligt even
wel niet in het verschiet; er is nog geen
keuze gevallen op een nieuw pand.
Waar is het allemaal om te doen De
stichting ICC heeft het aan de stok
gekregen met twee 'partijen'. Allereerst
is er de verhuurder N.V. Stedelijk
Belang. Die claimt achterstallige huur.
Voor het ICC-bestuur is nu juist de NV
Stedelijk Belang de boosdoener. Zij zijn
de oorzaak van alle ontstane hoofdpijn
en ellende. Dit conflict is niets anders
dan een zakelijk welles-nietes-gevecht
tussen huurder en verhuurder. De inzet:
gemaakte afspraken en geld. Beide par
tijen slaan elkaar met schadeclaims om
de oren, zodat de rechter uiteindelijk
mag beslissen wie er aan het langste
eind trekt.
De andere kwelgeest van de stichting
ICC is een ex-bestuurslid van Nines,
Huib Deetman, die een eenzame kruis
tocht voert om na het debacle aan het
Spui de onderste financiële steen boven
te krijgen. Deetman was en is geen
bestuurslid van de stichting ICC, en die
houden de deur voor pottekijkers geslo
ten. Dat mag.
Dus probeert Deetman nu openheid af
te dwingen door de pers, de subsidiege
vers en sponsors op de hoogte te stel
len van de in zijn ogen onprofessionele
gang van zaken. Dat mag ook.
Zolang de subsidiegevers en sponsors
echter vertrouwen houden in de stich
ting ICC, kan Deetman fluiten naar zijn
openheid.
Deetmans loslippigheid werd hem niet
in dank afgenomen: met het naar buiten
brengen van slecht nieuws maak je in de
regel weinig vrienden. Prompt werd hij
uit het bestuur van Nines gezet. Dat is
vreemd als je bedenkt dat hij overhoop
ligt, niet met Nines, maar met het ICC.
Maar het wordt minder vreemd als je
weet de bestuursleden van Nines ook in
het ICC-bestuur zitting hebben.
Blijft over de vraag wat Deetman het
ICC-bestuur nu eigenlijk verwijt. Op de
integriteit van de ICC-bestuursleden is
volgens hem niets aan te merken. Wel
uit hij zijn twijfels over de externe des
kundigen die voor het project zijn aan
getrokken. Deetmans kritiek is terug te
brengen tot één zin: de stichting ICC
heeft zich vertild aan het project.
Daarnaast vindt hij dat het ICC-project
onvoldoende draagvlak heeft in de
Indische gemeenschap. De eerste gene
ratie komt er maar bekaaid af.
Inderdaad, het ICC-project is een initia
tief van Nines, dat vooral de tweede
generatie vertegenwoordigd. Maar het
zijn de bestuursleden van Nines die zich
een ongeluk werken om het project van
de grond te krijgen. Nu hebben ze met
flinke tegenslagen te kampen, en het
laatste waar ze behoefte aan lijken te
hebben is wel aan iemand die constant
de vinger op de zere plek legt.
Hoe nu verder Het is te hopen dat het
Indische Culturele Centrum - waarin
ook Deetmans Nibidoc een plaatsje zal
moeten krijgen - niet al te lang meer op
zich zal laten wachten. Misschien dat
alleen door een spoedige opening van
een Indisch Cultureel Centrum de
ruzies en meningsverschillen zullen ver
stommen. Want om vooraf iedereen
binnen de Indische gemeenschap tevre
den en gelukkig te houden lijkt een bijna
onmogelijke opgave.
Mark Loderichs
In 1991 werd opgericht de Stichting Dienst
verlening Veteranen
(SDV). Deze stichting stelt zich ten doel
hulp te bieden bij individuele problemen
aan veteranen, hun partners en familiele
den. Bij de SDV werken professionele
hulpverleners (consulenten) die bekend
zijn met de specifieke kenmerken van de
veteranenproblematiek. Deze hulp kan
bestaan uit informatie en advies, onder
steuning, individuele belangenbehartiging,
bemiddeling of verwijzing naar de juiste
instelling of hulpverlener. Alle diensten van
de SDV zijn kosteloos.
Het bevorderen van maatschappelijke er
kenning van veteranen is een belangrijk
onderdeel van het werk van de SDV. Deze
erkenning uit zich in het tonen van respect
en waardering door de samenleving voor
de plichtsvervulling van veteranen en de
door hen gebrachte offers. Daartoe wor
den voorlichtingsprojecten over histori
sche gebeurtenissen waarbij veteranen
zich hebben ingezet ontwikkeld en weten
schappelijk onderzoek op dit gebied en op
het terrein van de belevingswereld van de
veteranen zelf bevorderd.
Het SDV wordt gesubsidieerd door het
Ministerie van Defensie.
In het bestuur neemt het Veteranen Plat
form (het samenwerkingsverband van
veteranenorganisaties) deel.
Het adres van de SDV is:
Maliebaan 83, 3581 CG Utrecht. Vetera
nen-informatielijn: 030-333311 op werkda
gen tussen 9.00-12.30 uur).
Op 15 augustus 1992 werd het Comité
Ancol, vernoemd naar de executieplaats
Antjol aan de Noord-Oostkust van het
voormalige Batavia dat thans een ereveld
is, opgericht. Op dit ereveld bevinden zich
de graven van 1328 door de Japanners
geëxecuteerde verzetsmensen.
Tot de doelstellingen behoort het uitbren
gen van een documentatie, getiteld 'De
Geuzen van het Indisch Verzet'.
Er wordt naar gestreefd dit werk medio
1995 te doen verschijnen. Andere doelstel
lingen zijn het produceren van een audio
visuele documentaire over verzet en illega
liteit in het voormalige Nederlands-lndië;
het organiseren van een expositie ten tijde
van het uitbrengen van het boek; het op
het centrale ereveld Loenen aanbrengen
van een herinneringsplaquette/gedenk
steen; het voordragen van de (on)bekende
'Indische' verzetsman/vrouw voor pos
tuum toekenning van de 'Geuzen-penning'.
Het Comité Ancol houdt zich niet bezig
met materiële belangenbehartiging-activi-
teiten e.d. die reeds aan organisaties/instel
lingen zijn toevertrouwd.
Ter gelegenheid van het Nationale
Herdenkingsjaar 1995 wil het Comité
Ancol het Indisch Verzet die aandacht
geven die het verdient, als hommage aan
de omgekomenen.
Het administratie-adres van het Comité
Ancol is: Weezenhof 2133, 6536 JS
Nijmegen, tel. 080-447488/553855.
5
